It isn't in my blood ~Shawn Mendes~ {Voltooid}

hoofdstuk 4

Ik zit huilend op de badrand van het bad dat in de badkamer staat.
Opeens word er op de deur geklopt en schrik ik op.
Ik stop met huilen, nou ja ik huil nog wel maar geluidloos.
Ik negeer het geklop tot er voor de tweede keer geklopt word.
Ik blijf zitten en zeg niks.
Er word voor de derde keer geklopt en nu hoor ik Shawn zijn stem: "Jasmin alles goed?"
Maakt hij zich nou zorgen om me? Vraag ik me af.
Nee tuurlijk niet, ik ben gewoon een random meisje die in zijn badkamer zit en hij wil in de badkamer.
"Ja hoor," roep ik door de deur heen.
Eigenlijk gaat het alles behalve goed.
"Doe de deur even van slot," Vraagt Shawn.
Ik droog als mijn tranen af en zet de kraan aan en was mijn gezicht even snel voordat ik de deur open doe. 

"Zeker weten dat alles goed gaat?" Vraagt Shawn als hij me ziet. 
"Ja, alles oké," antwoord ik terug.
"Als er iets is moet je het zeggen hè," zegt hij.
"Ja tuurlijk," zeg ik.
Tuurlijk ga ik dat niet doen, ik ken hem niet eens.
Ik wil weg lopen,maar ik voel een hand op mijn schouder.
"Shawn blijf van me af!" reageer ik fel.
Ik schrik van mezelf en Shawn duidelijk ook.
Ik draai me om en kijk Shawn aan.
Hij haalt voorzichtig zijn hand van mijn schouder.
"Sorry, zegt hij, ik maak me alleen zorgen om je."
Een stukje van mijn hart smelt bijna.
Sinds de dood van Elizabeth is er nooit iemand geweest die zich zorgen om me maakte.
Dan besef ik opeens wat hij zei.
Hallo Jasmijn doe normaal, natuurlijk maakt hij zich geen echte zorgen om je.
Hij is super beroemd, hij heeft 37,2 miljoen volgers om Instagram en 16,3 miljoen abonnees op YouTube.
Waarom de hell zou hij zich zorgen maken om een simpel meisje met bruin haar en sweaters en broeken van 15 euro terwijl hij alles kan kopen wat hij wil.
Ik schud mijn hoofd.
"Shawn laat maar gewoon," zeg ik.
"Jasmin nee," antwoord hij en hij pakt weer mijn schouders.
"Shawn blijf van me af," zeg ik weer.
"Nee, Jasmin er is iets en ik wil je helpen," zegt hij.
"Waarom zou je me willen helpen," antwoord ik hard. 
Shawn word een beetje rood en antwoord niet.
"Zie je, je hebt niet eens een goede rede," zeg ik boos en ik loop weg, de gang in en naar de voordeur.

Ik heb de deur open gedaan en zet de eerste stap buiten als Shawn achter me aan komt gerend en roept: "Jasmin ik wil dat je blijf omdat ik je leuk vind."
Ik blijf stilstaan, maar draai me niet om.
"Kom op, zegt Shawn, geef me een kans of blijf op zijn minst vanacht even hier slapen anders vries je dood buiten. En leg me uit wat er is."
Ik heb me nog steeds niet veroerd.
"Hoe kan je me leuk vinden? Vraag ik, je kent me niet eens."
"Ik ken je wel," zegt Shawn.
"Ja vast en ik zit eigenlijk op Hogwarts, nou goed," zeg ik en ik draai me om.
"Dat laaste zou je willen," zegt Shawn met een glimlach.
"Dat zou jij willen," antwoord ik.
"Ja eigenlijk wel," zegt Shawn en hij moet lachen.
Ik doe mijn best om niet te lachen,
maar uiteindelijk moet ik ook lachen.
"Oké sorry, zeg ik en ik doe een stap naar voren, ik blijf nog bij jullie en ik zal alles uitleggen, maar alleen als jij ook uitlegt hoe je mij kan kennen."
"Doen we," zegt Shawn.
"Deal?" Vraag ik.
"Sowieso," antwoord Shawn en hij geeft me een high-five.
Ik loop naast Shawn weer naar binnen.

"En was het gezellig?" Zegt Aaliyah met een grijns als we de woonkamer in stappen.
"Nee," antwoord ik.
"Ik hoorde jullie lachen," zegt Aaliyah.
"Dat was misschien een halve minuut van de 10 minuten dat we weg waren," zegt Shawn.
"Het is iets toch," zegt Aaliyah en ze steekt plagend haar tong uit naar Shawn.
Shawn word een beetje rood.

"Kunnen we even naar je kamer?" Fluister ik tegen Shawn
"Tuurlijk," zegt Shawn en hij staat op.
"Waarom eigenlijk," zegt hij als we de trap op lopen.
"Dan kunnen we even praten," zeg ik.
Shawn haalt zijn schouders op en doet de deur van zijn kamer open.

Het is een grote kamer met een tweepersoonsbed, een bureau met stoel, een enorme kast, een drumstel, heel veel gitaren en een tv.
"Coole kamer," zeg ik.
"Dankje," zeg Shawn en hij gaat op zijn bed zitten.
Hij klopt op de plek naast zich en ik laat me ook op het bed vallen.
Ik lig en Shawn zit.
"Dus?" Vraag Shawn.
Ik kom rechtop zitten en kijk hem aan.
Hij heeft zulke mooie ogen, waarom is me dat nog nooit eerder opgevallen?
"Wat is er," Vraag Shawn die merkt dat ik naar hem kijk.
"O niks," antwoord ik.
Het is even stil en dan begin ik te vertellen wat er was toen ik huilend in de badkamer zat.

"Dus je was verdrietig omdat ik Aaliyah nog had en jij niet meer je zus?" Vraagt Shawn.
"Ja," zeg ik.
Ik heb tijdens het verhaal niet gehuild, maar nu voel ik toch tranen op komen en ik slik ze snel weg.
Ik huil echt te veel.
"Je mag huilen hoor," zegt Shawn die zag dat ik mijn tranen weg slikte.
Dat is het moment waarop ik toch begin te huilen.
Shawn trek me tegen hem aan en troost me.
Ik voel me veilig in zijn armen. 
We blijven nog een tijdje zo zitten en dan fluisterd hij:

"Is in my blood dus zo belangrijk voor je?"
Ik knik: "maar ook altijd nadat ik het liedje luisterde kreeg ik depressieve buien, maar tegelijk voelde ik me ook fijn, omdat Elizabeth hem altijd luisterde en het herinnerde me aan onze herinneringen."
"Ik snap het," zegt Shawn.
Ik sla mijn ogen dicht en lig op zijn schoot.
"Zal ik hem anders spelen nu," Vraagt hij zachtjes.
Langzaam knik ik.
Is dit wat ik wil?
Ja tuurlijk wil ik dit.