Stray Kids Reakcje

Wyznanie uczuć~ Felix

Szybka notka włączcie piosenkę w mediach i zapętlajcie dla klimatu ^^~
Dedykacja dla: Dombeczek

Kolejna próba, kolejny występ, ruchy powtarzane aż do braku tchu, słowa śpiewane i rapowane, aż do zdarcia głosu. Zarwana noc by ćwiczyć. Przepłakane w łóżku inne, by jakoś, choć na chwilę pozbyć się emocji, stresu i tego ciężaru siedzącego na barkach. Niemy krzyk o zrozumienie, wsparcie. Nikt go nie słyszy. Gdzie w takim momencie jest rodzina? To przecież ich rola. Wspierać i dawać poczucie bezpieczeństwa. Kontakt z przyjaciółmi? Już dawno się urwał.
Lecz moje serce woła tylko jedno imię.
Już dawno wybrało. I to piękne, a drugiej strony tak bolesne. Kochać bez możliwości jakiejkolwiek bycia z tą osobą jednocześnie przebywając co dzień razem.

Crashing, hit a wall
Right now I need a miracle
Hurry up now, I need a miracle
Stranded, reaching out
I call your name but you're not around
I say your name but you're not around

Kiedy przepadłam w tym tak bardzo? Już sama nie wiem od kiedy co chwilę spojrzenie kieruje w twoją stronę. Czuje potrzebę rozmowy. Tak bardzo potrzebuje porozmawiać z kimś szczerze. Potrzebuje kogoś bliskiego. Potrzebuje ciebie. Czy możesz to dla mnie zrobić? Możesz mnie nie zawieść?

I need ya, I need ya, I need you right now
Yeah, I need you right now
So don't let me, don't let me, don't let me down
I think I'm losing my mind now
It's in my head, darling, I hope
That you'll be here, when I need you the most
So don't let me, don't let me, don't let me down
D-don't let me down

~
Dziś wyjątkowo zostałaś sporo czasu po pracy przy występie i postanowiłaś posprzątać po dziś, przygotować wszystko na jutro i załatwić papierkową robotę, gdyż wiedziałaś, że w domu nie będziesz mogła się skupić. Bardzo późnym wieczorem, odnosząc ostatnie kartki na miejsce usłyszałaś z sali treningowej piosenkę która była ci naprawdę bliska i jednocześnie... Szloch?! Szybko zajrzałaś przez drzwi i gdy zobaczyłaś Felixa od razu do niego podbiegłaś.

Don't let me down
Don't let me down, down, down
Don't let me down, don't let me down, down, down

Klęknęłaś obok i przerażona spytałaś co się stało.

~

Kolejna próba i kolejna porażka. Ostatnimi czasy nic nie wychodzi mi lepiej niż psucie wszystkiego w najgorszym momencie. A wszystko od tej kłótni z rodzicami. Brzmi tak banalnie. Ale kiedy tracimy wsparcie najbliższych nawet najprostsze sprawy wydają się być nie do rozwiązania. Kiedy swoi rodzice nie chcą nawet z tobą zamienić słowa. W kim wtedy szukać tego szczególnego rodzaju bliskości?
Chłopcy już z godzinę temu zebrali się i poszli do dormu. Ja zostałem żeby ćwiczyć. Jako jedyny jeszcze nie opanowałem tego układu. Ale jak mam się skupić kiedy układ jest do piosenki która jest chyba najgorszą możliwą. I tylko przywołuje w mojej głowie obraz rodziców mówiących, jak bardzo nie podoba im się to wszystko i, że nie mają zamiaru dłużej w jakimkolwiek stopniu wspierać mnie w tym co robię.

Running out of time
I really thought you were on my side
But now there's nobody by my side

I znowu na tych słowach potykam się. Uderzam pięścią w podłogę i czuję łzy w oczach. I to nie z boku fizycznego. Głos więźnie mi w gardle, z którego zaraz wydobywa się szloch. Potrzebuje tylko bliskości. I wtedy przed oczami widzę ją. Jest taka olśniewająco piękna, ale czemu smutna? Pyta co się dzieje. Czy to tylko moja wyobraźnia? Najprawdopodobniej. Wyciągam rękę i gładzę ją po policzku a potem włosach. Widzę zdziwienie w jej oczach. Przytula mnie do siebie i cichutkim głosem prosi bym powiedział co się stało. Jej mogę powiedzieć wszystko. Siedząc w jej ramionach wyrzucam z siebie to. I cały czas czuje jej delikatną dłoń gładzącą moje włosy, plecy. Jej obecność daje mi to czego potrzebowałam w większym stopniu niż ktokolwiek. Czuje coraz większy spokój. Wstaję ocieram oczy i dziękuję. Ona odpowiada uśmiechem. Pełnym ciepła i współczucia. Martwi się, widać to po niej na pierwszy rzut oka. Nie chcę by martwiła się mną. Zasługuje by być szczęśliwą bez żadnych zmartwień. Jest jak anioł. Mój anioł. Nie zostawiaj mnie. Choć ty.

I need ya, I need ya, I need you right now
Yeah, I need you right now
So don't let me, don't let me, don't let me down
I think I'm losing my mind now
It's in my head, darling, I hope
That you'll be here, when I need you the most
So don't let me, don't let me, don't let me down
D-don't let me down
Ooh, I think I'm losing my mind now, yeah
Ooh, I think I'm losing my mind now, yeah

~
Kolejny dzień nie był łatwy, ani dla ciebie ani dla Felixa. Widziałaś to po nim. Był naprawdę zmęczony. Ale jak zwykle dawał z siebie sto procent. Po zakończeniu wszystkiego podszedł do ciebie i poprosił o rozmowę. Zgodziłaś się bez wachania. Weszliście do jakiejś malutkiej kawiarenki i po zamówieniu pierwszych lepszych pozycji z menu. Felix zaczął dziękując ci za wczoraj, widziałaś w jego oczach, że naprawdę jest ci wdzięczny, a z drugiej strony głupio mu, że tak wszystko wyrzucił z siebie bez ładu i składu i teraz się o niego martwisz. Zapewniłaś go o tym, jak bardzo się cieszysz, bo gołym okiem widać, że zrobiło mu się łatwiej. Uśmiechnął się tak szczerym uśmiechem jakiego dawno u niego nie widziałaś. Po wypiciu napoi i wyjściu z budynku już miałaś się żegnać, gdy chłopak złapał cię za nadgarstek i poprosił o jeszcze chwilę. Spytałaś więc o co chodzi. Chłopak nic nie odpowiedział tylko intensywnie się w ciebie wpatrywał.
-Felix? - wyglądał dziwnie, pierwszy raz go takiego widziałaś, będąc zdecydowanym nie wiedział co zrobić.
- Mogę? - Spytał
Ty nie mając pojęcia o co chodzi kiwnęłaś głową. Sekundę później poczułaś delikatne usta chłopaka muskające twoje. Odsunął się praktycznie od razu, ale w ciągu tak krótkiej chwili zdążyłaś poczuć tak wiele emocji, że kolana ci zmiękły, a w głowie zaszumiało. Musiałaś mieć wielki szok wypisany na twarzy bo usłyszałaś
- Przepraszam, ale musiałem się upewnić. Kocham cię - powiedział spuszczając wzrok i nerwowo skubiąc rękaw swojej bluzy.
Stanęłaś na palcach i całując go w policzek wyszeptałaś mu do ucha.
-Ja ciebie też. - nie pamiętasz zebys kiedykolwiek widziała taki ogrom uczuć na jego twarzy z której i tak czytasz jak z otwartej księgi. Przytulił cię, jakby desperacko i zanucił do ucha prawieże błagalnie, co wywołało łzy płynące po twojej twarzy, fragment piosenki do której ma układ a którą uwielbiasz:

I need ya, I need ya, I need you right now
Yeah, I need you right now
So don't let me, don't let me, don't let me down
I think I'm losing my mind now
It's in my head, darling, I hope
That you'll be here, when I need you the most
So don't let me, don't let me, don't let me down
Don't let me down

Yeah, don't let me down
Yeah, don't let me down
Don't let me down, oh, no
So don't let me down
Don't let me down

Don't let me down
Don't let me down, down, down

~
Witajcie!
Jestem szybciej niż zapowiedziałam, ale naprawdę chciałam spróbować napisać coś do wybranej po części przez was piosenki. Na pierwszy, a w zasadzie drugi ogień poszedł Felix, mam nadzieję, że się podoba!

Postaram się wrócić z kolejnym rozdziałem niedługo.
Trzymajcie się!

Także miłego dnia, wieczora
bądź dobrej nocy ^^