İLK KALP AĞRIM 💕

4.BÖLÜM

💛 DÜZENLENDİ 💛

...

(Yazar'ın Ağzından)

Yiğit anne babası gidince evde duramadı. Sanki koskoca ev üstüne üstüne geliyordu ve boğulacak gibi oluyordu. Neler olacağını neler konuşulacağını fazlasıyla merak ediyordu. Özellikle de kardeşini Tanemi ni çok merak ediyordu. Acaba nasıl bir kızdı kardeşi ? Sarışın mı kumral mı ? İçi içini yerken dayanamadı ve peşlerinden gidip takip etmeye karar verdi. Evden çıktığında Cem durdu onu. Cem hem en yakın arkadaşı hem dostu hem de sağ koluydu Yiğit in. Yiğit bir şey söylemeden sadece takip etmesi gerektiğini söyleyince Cem de bir şey demeden dediğini yaptı ama bir yandan da içi içini yiyordu. Neler olduğunu çok merak ediyordu çünkü kardeşi gibi gördüğü adam fazlasıyla dağılmıştı her halinden belliydi.

-Kardeşim neler oluyor anlatacak mısın artık ?

-Sonra Cem sonra.

-Hiç iyi değilsin sen Yiğit. Çok dağılmışsın.

-Evet biraz öyle oldu.

-Anlamıyorum gerçekten neler oluyor ? Neden takip ediyoruz Defne teyze ile Baran amcayı ? Hayırdır yani Yiğit ? Benden kardeşinden mi saklıyorsun ?

-Çok karışık bir hikaye Cem. Ben bugün öğrendiğim gerçeklerle yıkıldım resmen.

-Ne gerçeği bu ?

-Cem. Benim kardeşim benim öldü bildiğim canımdan öte tuttuğum kız kardeşim Tanem yaşıyormuş ve sevgili anne ve babam da bunu yıllarca benden saklamışlar. Beni bir yalana inandırmışlar anladın mı ? Olan bu işte.

-Neee ? Ne diyorsun oğlum sen ? Doğru mu bu ? Ne yani yaşıyor mu Tanem ?

-Yok yalan söylüyorum Cem. Benim biraz canım sıkıldı da ölmüş kardeşim ile biraz eğleneyim dedim. Saçma saçma konuşma Cem evet doğru !

-Yiğit afedersin ben çok şaşırdım sadece. Bu çok büyük bir olay. Böyle bir şey nasıl olabilir ? Nasıl saklamışlar böyle bir şeyi bunca yıl ? Hem öyleyse bile şuan nerde ne yapıyor ?

-Ne sen sor ne de ben söyleyeyim Cem.  Neymiş efendim zamanında durumları çok kötüymüş de o yüzden ben erkek olduğum için beni seçmişler ama Tanem hem kız hem de daha bebek olduğu için ayak bağı olurmuş bu yüzden onu bırakmışlar bir cami avlusuna. Benim bunca yıl anne baba dediğim insanlar yapmış bunları inanabiliyor musun ? Benim ve kardeşim arasında tercih yapmışlar ya hem de hiç vicdanları sızlamadan.

-Of of inanamıyorum ben gerçekten. Annen baban onlar senin bana bir şey demek düşmez belki ama çok ayıp etmişler. Böyle bir şey olamaz. Kim hangi vicdan daha kundaktaki annesine muhtaç bir bebeği bırakabilir ki ? Düpedüz vicdansızlık bu.

-Haklısın Cem çok haklısın. Benim ailemde işte böyle yüzsüz merhametsiz vicdansız insanlarmış ama ben daha yeni görüyorum onların gerçek yüzlerini ne yazık ki. Benim kardeşimi evlatlık almışlar o gün Cem biliyor musun ?

-Ne ? Evlatlık mı almışlar ?

-Evet. Benim kardeşim neler yaşamıştır bunca zaman Allah bilir. Ya başına bir şey geldiyse ? Ya onu üzdülerse ? Ya ona kıydılarsa ? Eğer öyle bir şey yapmış olurlarsa pişman ederim onları. Allahım inşallah iyi bir ailedir de iyi davranmışlardır kıymetlime yoksa yer yerinden oynar Cem !

-Dur bir sakin ol önce sen. İnşallah dediğin gibidir. Her neyse kime evlatlık vermişler ? Nerde şuan ? Burda İstanbul da mı ?

-Lan bir dur. Cami avlusuna bırakmışlar işte o gün anne babam olacak insanlar. Bildiğim kadarıyla Azad diye bir adam sahip çıkmış kardeşime. Karısının ismi de Masal mış. Birde onların kızları doğar doğmaz ölmüş. Bu sebepten belki evlat edindiler kardeşimi.