İLK KALP AĞRIM 💕

33.BÖLÜM

(Azra Tanem' in Ağzından)

Gerçekler ortaya çıkmıştı. Evet her şey bir oyundan ibaretmiş ve abim de bu oyuna dahilmiş. Fatih in benden ayrılmak istemesi yaşanan bütün bu şeyler tamamen bir oyundan ibaretmiş. Peki ya benim kırılan kalbim ne olacak ? O da mı oyuna dahildi ? Bazı şeyleri kabullenebilirim belki çünkü iyi bir niyetle yapılmış. Hatta Fatihi de hâlâ çok seviyorum bunu asla inkar etmedim ama sevmek demek her şeyi gözü kapalı affetmek demek değil ki. Onun bana acımasızca sarf ettiği o can yakıcı sözler mıh gibi aklımdayken hiçbir şeyin eskisi gibi olmasına izin veremem ki.

-Kararınız nedir ?!

Abim ve Fatih kısa bir an birbirlerine bakıp onay verir gibi kaş göz işareti yaptılar.

-Tamam git ama sonra kardeşimi bırakacaksın !

-Merak etme bırakacağım.

Abime çok şaşırmıştım doğrusu. Nasıl ona güvenip de kabul eder ki ?
Cem beni götürürken o an arkasından biri vurdu ve anında yere yığıldı. Şaşkınlıkla arkamı döndüğümde Umutu gördüm. Bu da mı oyundu yani ? Abim koşarak bana gelip sarıldığında şaşkınlığı bir kenara bırakıp aynı şekilde bende ona sarıldım. Çok korkmuştum çünkü. Daha sonra abim benden ayrılınca bu kez de Fatih bana sımsıkı sarıldı. Onu o kadar çok özledim o kadar çok sarılmak istedim ama yapamadım ne yazık ki. Hâlâ ona kırgınken deli gibi sarılmak istesem de yapamadım. Kalbim hâlâ kırık ona karşı.

Fatih ise bunu anlamış olacak ki geri çekilip gözlerimin içine baktı.

-Affet beni güzel gözlüm. Ben sadece kardeşimi kurtarmak için yaptın. Sana her şeyi anlatacağım ama önce Cem işini halletmem gerek. Umut onu da kardeşinin yanına götürün. Fazla ayrı kaldılar hasret gidersinler biraz ama gözünüzü üstünden ayırmayın sakın. Onların ikisi de bize lazım.

-Tamam kardeşim sen merak etme.

Umut ve birkaç adam Cemi yaka paça götürürken ne yapacaklarını ister istemez merak etmiştim doğrusu. Acaba öldürürler miydi ? Yok artık bu kadarı da olmaz. Yapamazlar. O pislikler yüzünden başlarına bela açmalarını hiç mi hiç istemiyorum. Allahım lütfen yanlış bir şey yapmasınlar.

Bahçede korumalar dışında kimse kalmayınca bizde birlikte içeri geçtik. Abim lavaboya çıkmak için izin istediğinde ne yapmak istediğini anlamam hiç de zor olmamıştı açıkçası. Niyeti Fatih ile beni yalnız bırakmaktı işte. Ah ah başbaşa kaldık evet ama bunu şuan için istediğimden emin bile değildim ki.

-İyi misin Tanem ?

-İyiyim.

-Ne olur bana böyle soğuk olma güzel gözlüm.

-Elimde değil Fatih.

-Bak sana yemin ediyorum isteyerek ayrılmadım ben senden. Yelizi kurtarmak için buna mecburdum. O gizemli kişi sen ve onun arasında tercih yapmamı istedi. Canımı istese kolaylıkla verirdim bu o kadar ağır oldu ki anlatamam sana. Kendi başıma hareket etmek istemedim ve Yiğite anlattım olayı. Onunla birlikte plan yaptık ama seni asla yalnız bırakmadım. O gün ayrılık konuşması yaptığım andan beri hep bir adamım seni takip ediyordu zaten. Tek bırakamazdım seni. Başına bir şey gelmesine asla izin veremezdim güzelim. Zaten başından beri Cem den şüpheleniyordum ama elimde onu suçlayacak bir şey yoktu. Yelizi kurtardık ama işin peşini bırakmadım. Araştırmalarım sonuç verdi sonunda. Bu işin arkasında başından beri tahmin ettiğim adam vardı. Cem denen şerefsiz !

-Tamam sakin ol. O nasıl yani kardeşin Yeliz ? İyi mi ?

-İyi. Hatta çok iyi. Yiğit ile kavuştu ya ondan mutlusu yok artık.