6.BÖLÜM

1.7K 117 16
                                    

💛 DÜZENLENDİ 💛

...

(Yazar'ın Ağzından)

(2 Hafta Sonra)

Azra ve ailesi yine bir arada mutlu ve keyifli bir şekilde kahvaltılarını yapıyorlardı. Azra bu son iki haftayı hiç yaşanmamış saymayı seçti ve ailesi de böyle yapmaya karar verdi. Her ne kadar böyle istese bile içten içe o gün ki olayı unutamıyordu ama yanında sevgi dolu bir ailesi olduğu için düşünmemeye çalışıyor ve ailesine daha da sıkı sarılıyordu. Daha sonrasında başına gelecekleri bilemeden. Bu mutlu ve keyifli kahvaltıyı çalan zil sesi bozdu. Azra kapıyı açmaya gidecekken Azad bey onu durdurup kendi gitti açmaya ve birkaç dakika sonra içeri geri döndüğünde yüzü kireç gibi olmuştu. Azra ve Masal hanım onu öyle görünce ne olduğunu çok merak etmişlerdi doğrusu.

-Baba ne oldu ? Neyin var ? Yüzün bembeyaz olmuş.

-Azad ne oldu ? Kimmiş gelen ? Ne bu halin senin ?

-Dava açmışlar.

-Ne ? Ne davası ? Kim ? Baba konuşsana.

-Onlar kızım onlar. Senin öz an..

-Tamam baba tamam sus lütfen. Anladım ben ama sizde anlayın artık. Onlar benim ailem falan değil. Benim ailem yalnızca sizsiniz.

-A.Azad yoksa kızımızı bizden alacaklar mı ha ?

-Bilmiyorum Masal bilmiyorum. DNA testi yaptırmışlar. Sonucun bir örneğini de göndermişler. Yüzde yüz ailen onlar senin kızım.

-Ya yeter diyorum yeter ! Değiller anladınız mı ? İstedikleri kadar dava açsınlar ellerinden geleni ardına koymasınlar. Hiçbir şey yapamazlar. Ben koskoca 23 yaşında yetişkin bir bireyim. Çocuk değilim artık. Kendi kararlarımı da kendim verebilirim. Beni almaları imkansız zaten. Yapmak istedikleri sadece soyadlarını vermek ve üzerimde hakları olduğunu iddia etmek. Böyle bir şey de asla olmayacak. Hakim muhakkak bana da soracak ve ben asla kabul etmeyeceğim böyle bir şeyi.

-Güzel kızım benim. Yavrum bitanem. Alamazlar seni bizden. Vermem ben seni yavrum. Azad mahkeme ne zamanmış ?

-İki gün sonra hanım.

Azra nın duydukları ile kan beynime sıçrasa da ailesi için sakin olmaya çalıştı ve zorla da olsa gülümsedi. Onlara papuç bırakmaya hiç niyeti yoktu Azra nın.

-Her neyse boşverin artık. Sabah sabah onlar için moralimizi bozmaya değmez. Korkmayın ve hiç üzülmeyin. Sıkmayın canınızı alamazlar beni sizden. Hem ben sizin baş belanızım be nasıl sizden gidebilirim ? Siz benim canımsınız canım.

-Güzel kızım yavrum bitanem.

-Annem benim.

-Ama baban burda kıskanıyor güzellik olmuyor böyle.

-Ay ay ay kıyamam babaların en bitanesi en iyi kalplisi. Çok seviyorum sizi ama miniklerimi de çok seviyorum ve bu yüzden ben işe gidiyorum artık. Görüşürüz annecim babacım.

-Git bakalım deli kız. Dikkat et kendine.

-Sizde dikkat edin.

Azra anne ve babasının yanağına birer öpücük kondurup çantasını da alıp evden çıktığı an karşısında dostunu can arkadaşı Mira yı gördü ve hızla sarıldı ona da.

-Kuzucum ne oldu sana yine ? Neden yüzün asık senin ?

-Maalesef ki aynı şeyler.

-Ayy inanmıyorum yoksa yine onlar yüzünden mi ?

İLK KALP AĞRIM 💕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin