(Yazar' ın Ağzından)
Ayşegül hanım ve Ahmet bey Yelizi gördüklerinde küçük dillerini yutmak üzereydiler. Şaşkınlıktan tepki bile veremiyorlardı. Üç yıldır öldü bildikleri kızları şuan kanlı canlı karşılarındaydı.
-Kı.kızım ! Yeliiiiizz ! Evladıımm !
Ayşegül hanım daha fazla dayanamadı ve olduğu yere yığılıp kaldı. Fatih endişeyle hemen yanına gidip kucağına aldı ve kanepeye yatırdı. Umut un verdiği kolonya ile kendine getirmeye çalıştı. Sesleri duyan Nermin hanım ise neler olduğunu anlayamayıp hemen salona geldiğinde karşısında Yelizi görmeyi hiç beklemiyordu. Gözleri fal taşı gibi açılıp kalmıştı resmen.
-Ho.ho.hortlaaak gelmiş !
Fatih Umut ve Yeliz Nermin hanımın bu tepkisine gülseler mi ağlasalar mı bilemediler. Kadın şaşkınlıktan ve korkudan küçük dilini yutmak üzereydi. Yeliz yavaş yavaş Nermin hanıma yaklaştıkça o da korkudan geri geri gitmeye başladı.
-Ge.gelme ! Kışştt hoşştt ! Git hortlak git !
-Dur Nermin sultan benim Yeliz. Ölmedim yaşıyorum. Hortlak falan değilim merak etme.
-Neeeeee ?!
Oda olduğu yere bayılıp kaldığında Umut da hemen onu kucağına alıp diğer kanepeye yatırdı ve aynı şekilde kolonya ile kendine getirmeye çalıştı.
-Abi hanımlar ne cansız çıktı ? Gerçekten hortlak görseler hık diye giderler herhalde.
-Valla hiç sorma ya. Ah Yeliz ah görüyorsun değil mi olanları ?
-Abi ben çok üzgünüm. Keşke hiç çıkmasaydım karşılarına. Benim yüzümden bu haldeler şimdi.
-Şişşt tamam sus bakalım üzülme. Bekliyordum böyle bir şey olacağını zaten. Öyle pat diye sana sarılmalarını beklemiyordun herhalde.
-Tabiki de hayır ama bunu da beklemiyordum.
-Lan annemle Nermin sultana daldık ama babam ne durumda ?
-Valla Ahmet amca sanırım çevrimdışı kardeşim.
-O ne demek lan ?
-Baksana adam dondu kaldı resmen.
Ahmet bey hâlâ boş boş karşıya doğru bakıyordu. Yelizi az önce gördüğü yere doğru.
Birkaç dakika sonra Ayşegül hanım ile Nermin hanım zor da olsa kendilerine gelmeyi başardılar.
-Fatih. Oğlum. Ben bir rüya gördüm. Yeliz gelmişti buraya. Onu eve getirmiştin. Yaşıyordu.
-Evet evet bende aynı rüyayı gördüm. Buradaydı o. Gerçek gibiydi resmen.
-Anne. Nermin sultan. Bir sakin olun önce. O rüya değil gerçek. Bak Yeliz burda. Yaşıyor.
-Nee ?
-Bak.
-Aaaa. İnanamıyorum Allahım. Yeliiz. Kızıım. Yaşıyorsun sen.
-Aman ha anne sakın bir kez daha bayılma.
-Ama nasıl olur bu ? Ahmet konuşsana !
-Babam da şok olmuş durumda şuan. Adam hiçbir tepki veremiyor. Dondu kaldı resmen.
-Baba ! Baba ! Babaa ! Kendine gel !
-Fatih ! Oğlum !
-Hele şükür kendine geldin.
-Oğlum Yeliz yaşıyor mu ?
-Evet baba yaşıyor. Bak kanlı canlı karşımızda duruyor hem de.
Ayşegül hanım daha fazla güzel kızından ayrı kalmaya dayanamadı ve hemen yanına gidip sımsıkı sarıldı ona.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK KALP AĞRIM 💕
Novela Juvenil*** ➡ Yıllardır öz ailesi olduğunu sandığı insanların aslında gerçek ailesi olmadığında dünyası başına yıkılan bir kız AZRA (TANEM) AKÇA... ➡ Üç yıl önce kaybettiği kız kardeşinin intikamını almaya yemin etmiş bir adam FATİH KESKİN... ➡ Yıllar sonra...
