Evliliğin Uğuru ❤️Tamamlandı❤️

6. Bölüm

(Sürpriiiz😋😇😉😍😘)

(+18)

Doğan, tam yarım saat sonra metresinin kapısındaydı. Kübra'yla 'metres-aşık' oyunu oynamaya gittikçe daha fazla alıştığını fark etmişti kapıya gelince. Burası onun için zevk diyarına açılan kapıydı sanki. Kübra buradaydı. Karısı onun için buradaydı. 

Zili çaldı ve beklemeye başladı. Evin pencerelerinden hiç ışık görmemişti ama içeride olduğunu biliyordu. Nitekim on beş saniye sonra kapının kilidi dönmeye başladı. Hava karardığı için, kapı açılıp da karanlık evin içinden başka bir şey görünmeyince kaşları çatıldı Doğan'ın.

"Kübra?"

"İçeri gel." sesini duyduğunda rahatladı ve içeri girdi genç adam. Kapı anında kapanıp ikisini de alacakaranlıkta bırakınca yeni bi şaşkınlık yaşadı. Perdeler sımsıkı kapanmış olmalıydı, sokak lambasının ışığı bile tesir etmiyordu içeri. "Kübra, ışıklar neden kapalı?"

"Çünkü çıplağım."

Doğan kasıkları sızlarken "Ne..?" diyebildi, 

"Çırılçıplağım. Işıklar kapalı kalsın. Senden isteğim, kımıldama. Seni seçebiliyorum. Yanına geleceğim ve bana dokunacaksın."

Doğan bir şey söyleyemeyeceğini düşündüğü için sadece başını salladı. Kübra onu görmese de hissetmişti ve iki adımda dibine girdi. "Dokun bana..."

Doğan hırıltılı nefesler almaya başladığında kendine kızdı. Ergenliğe yeni girip cinsellikle ne yapacağını şaşıran on iki yaşındaki oğlanlar gibi davranıyordu. Yıllardır dokunuyordu bu kadına. Yıllardır sevişiyor, tatmin oluyordu. 

Peki o zaman niye sanki ilk kez dokunuyormuş gibi elleri titriyordu?

Doğan elini kadının önce sırtına sardı ve çıplak tenine dokundu. Sıcaklığını elinde hissetti ve yutkunup homurdandı. Eli yavaşça aşağı indi dokunduğu yerleri yakarak, kalçasına ulaşınca iki yandan avuçladı ve sıktı dolgunlukları. Kübra nefesini tutup ona doğru yaslanınca Doğan aklını kaçırmamak için düşüncelerine tutundu. Bu kadın onundu. Bu kadın karısıydı. Bu kadın metresiydi. Bu kadın çırılçıplaktı. Bu kadın için ölüyordu genç adam!

Bir an sonra tüm düşünceleri tatmin olma ihtiyacıyla kaplandı. Normal düşünemez oldu ve hiçbir zaman yapmak istemediği şekilde saldırdı karısına. Sadece beş-altı gündür sevişmemişlerdi ama sanki yıllardan sonra ilk kez dokunuyormuş gibi yanıyordu her yanı. Ağzını karanlık olmasına rağmen ustalıkla ağzına aldı ve onu inlete inlete, canını yakmasına rağmen durmadan hırsla öptü. Kübra kollarını kocasının boynuna dolayıp iyice yaslandı ona. Kocasının bu şehvetine o da kapılmıştı. Doğan onun bacaklarını iki yandan tutup kendine sarmasını sağladı ve kucakladığı gibi en yakın duvara yasladı. Sırtı sert şekilde duvara çarpınca Kübra dudaklarını ondan ayırdı. 

"Özür dilerim." diye fısıldadı Doğan ama Kübra'nın umurunda değildi. Sadece "Hadi!" diye payladı onu ve Doğan pantolonunun kemerini ve fermuarını çözüp boxerıyla birlikte ayaklarına indirdi. Beklemedi, kontrol etmedi karısını çünkü biliyordu ki kendisi kadar hazırdı. Artık sızlayan, şişmiş erkekliği eliyle bir kez sıktı ve hemen kadının girişine getirdi. İçine girerken yine acımasızdı. Tamamen içine girmeden önce iki üç kez geri çekilip tekrar itmesi gerekmişti kendini ama sonunda tamamen içindeydi. Karısının içi ateş gibiydi, sırılsıklam ve kaygandı. Kendini öyle sıkı sarmıştı ki, bir süre nefes alamadı Doğan. 

Genç kadın içindeki doluluğun getirdiği kafa karışıklığını hemen atlattı ve kalçasını hareket ettirdi. Doğan onun artık şişmiş, acıyan dudaklarına yine acımadan atıldı ve emip ısırarak öperken kalçasını geri çekip her biri birbirinden daha sert darbelerle girdi içine. Art arda gelen darbeler ikisini de beklediklerinden bile daha hızlı orgazma ulaştırdı. Doğan kendini hissettiği baş döndüren duygularda kaybederken kadını tamamen yaslamıştı duvara, kalçalar birbirine çarpıyor, yüksek ses çıkarıyordu ama inlemeler, hırıltılar ve Kübra'dan gelen çığlıklar bunu gölgeliyordu. Bir andan sonra öpüşme bitti, arzuyla kendilerini kaybettiler. Doğan derinden gelen iniltileriyle daha da hızlandı ve girdiği kadınlığı berelemeye başladı, Kübra ise çoktan düşünmeyi bırakmıştı, başını duvara sertçe yaslamış yüksek sesle inliyor, tutamadığı çığlıklar için gram pişmanlık duymuyordu.