Aradan bi kaç gün geçmişti. Yine Üniversitenin kantininde oturuyorduk. Ben ve Sevda tektik. O müzik dinleyip bir şeyler karalıyordu.
Bense etrafı seyrediyordum. Biz Istanbul Üniversitesi'nde okuyorduk. Burası yeşili bol bir kampüstü. Kantin terasa kuruluydu. Manzara güzeldi yani
Biraz geçtikten sonra onlar gelip karşımıza oturdular. Tam karşıma oturdu. Siyah düz elbisemi düzeltesim geldi.
Başımı önüme eğdim. Sevda bana seslendi bi kulağındakini çıkarıp.
- Humeyra bir baksana şuna. dedi
İşte o sırada başımı kaldırdım. Hiç çekinmeden beni izliyordu. Gözlerini kaçırma gereği bile duymamıştı.
Hemen Sevda'nın çizdiğine baktım. " Güzelmiş" dedim gülümseyerek.
Onu unutup başımı tekrar kaldırdığımda hâlâ bana bakıyordu. İfadesiz. Sadece bakıyordu gözlerimin içine.. Kaçırma gereği bile duymuyordu.
Istemsizce arada bir başımı kaldırıp ona bakıyordum. Hâlâ bana bakıyordu. Gözlerini dikmiş beni izliyordu.
Peki ya neden? Dikkatini çekecek ona bana bakması için bir şey yapmış mıydım?Ona doğru düzgün bakamıyordum bile..
Rahatsız olmuştum. Sevda'ya " Hadi gidelim.Sıkıldım ben" dedim.
-Ya dur ne güzel oturuyoruz işte. dedi
- Sevda cidden çok sıkıldım yaa. dedim
O ise hâlâ gözlerini dikmiş bana bakıyordu.
-Ee tamam o zaman. dedi Sevda
Kalktık. Bana dönüp ;
- Bunlar sabahtandır burda mıydı??? dedi.
- Bilmiyorum dikkat etmedim.dedim
Onlarda kalktı. Inatla yavas yürüdüm bizden önce çıksınlar diye. Ama o da inatla bekledi.
Kapının önünde karşılaştık. Başımı kaldırdım. Tam gözlerimin içine bakıyordu. O an düşüp bayılabilirdim..
İfadesizce... Hiç bir his barındırmadan bakıyordu gözlerimin içine. Sadece bakıyordu.Gözlerimi çevirdim. En sonunda konuştu ;
- Buyrun, dedi.
Kafamı önüme eğdim.Ve geçtik.Aklımda gözleri. O güzel yeşil gözleri.Sevda o kadar şok olmuştu ki sabahtandır "İnanamıyorum" diyordu.
Ne desem bilemedim. Neden bana bakıyordu. Bende onun hoşuna gidecek bir şey yoktu. Öncelikle örtülüydüm. Sonra dar giyinmiyordum. Makyajda yapmazdım.
Derse girdik. Hiç dinleyemedim.Sevda'nın beni dürtüklemesiyle kendime geldim.
- Ders bitti! dedi.
-Haa evet . dedim ve kalktım.
Eve geldik. Üzerimi çıkarıp televizyon izlemeye başladım. Ama sadece görüntüler vardı. Onu aklımdan çıkaramıyordum.
Televizyonu kapattım ve mutfağa Sevda'nın yanına gidip sandalyeye oturdum.
Sevda bana döndü.
- İnanmıyorum Humeyra. Yani inanamıyorum. Fatih sana öküzün trene baktığı gibi bakıyordu.
- Üff. Bilmiyorum Sevda bilmiyorum. Neden böyle bir şey yaptı ki ?
- Sakın yüz verme. Sen diğer kızlar gibi olmadığından belki seni takıntı yaptı. dedi
Hiç bilmiyorum.Yemek yemeğe başladık. ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAPLANTI
ChickLitGece ne kadar karanlıksa o kadar çok acı vardı. Yalnız değildik hiç. Hep biz ve acıydı. Uzun bir süre önce göğsünün kafesinde idam ettiği vicdanı,hayaletiyle buradaydı. Çok faraziydik haliyle.. Gölgeler boş kalplerde yaşıyordu. Bazı kalplerde başka...