Bilinmeyen Kullanıcı

4

Bilinmeyen Kullanıcı'dan bir mesaj gelene kadar ben de hazırlanmaya karar vermiştim. Tüm bu konuşmalar oyun hevesimi kaçırdığı gibi sürekli aklıma gelmeye başlamıştı ve kendimi açık alanda eskisi kadar rahat hissetmiyordum. Eşyalarımı çantamın içine koyup yattığım yerden kalkarak eve gitmeye başlamıştım.

Kısa yürüyüşün ardından evimin bahçesine girmeden önce etrafa göz ucuyla inceledim. Kendi bahçesinde basketbol maçı yapan bir çocuk dışında imse yoktu ortalıkta. Rahat bir nefes vererek kapıya yöneldim ve kilidi açıp içeri girdim. Derin sessizliği bozan tek şey saatin tıklamasıydı. Odama geçip eşyalarımı yatağa fırlattıktan sonra telefonumu çıkartıp mesaj atıp atmadığını görmek için uygulamayı açtığım sırada yazıyor olduğunu görmüştüm.

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Selam!

-Ben geldim.

Siz:

-Selam.

-Anladığım kadarıyla kaçmayı başardın.

-Değil mi?

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Evet.

-Aksi halde, sana yazıyor olmazdım.

-İnanabiliyor musun, burunlarının dibinden geçtim.

-Ve beni görmediler.

-Hala kafenin önünde durmuş, çıkmamı bekliyorlar.

-Aptallar..

-Şey...

-Orada mısın?

Siz:

-Evet.

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Üzgünüm.

-Bir an zafer kazanınca ne yapacağımı şaşırdım.

Siz:

-Zafer?

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Evet, zafer.

-Senin sayende onlardan kurtuldum.

-Teşekkür ederim bunun için. Eğer beni engelleseydin çaresizlikten ne yapacağımı bilemezdim sanırım.

Siz:

-Onların seni evinden çıktığından beri takip ettiğini söyledin.

-Seni bulmalarının uzun süreceğini hiç sanmıyorum.

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Haklısın.

-Yanlış alarm.

-Her neyse.

-Birkaç saatliğine müsait olduğumuzu düşünüyorum.

-O sırada bana soracağın soruları yanıtlayabilirim.

Siz:

-Gerçekten mi?

-Pekala.

-Kimsin sen?

Bilinmeyen Kullanıcı:

-Doğruyu mu istersin, yoksa takma isim mi?