Bölüm 11

275 54 16
                                    


Selam! 2019 için yepyeni bir kurguya başladım.🦋 Merak edenler
"Sar Bu Şehri" adlı kurguma bakabilirler.💛

İyi Okumalar.

***

"Bende seni seviyorum bir tanem." dedi gülümseyerek.

Başımı omuzlarına yasladım. "Ee?" dedim gülerek. "Oturmaya mı geldik, bir şeyler yapalım. Sıkıldım."

"Ben seni eğlendiririm ama şunları kovmamız lazım."

Koluna vurdum.

"Yuh lan." dedi Koray. "Sende hemen sattın kardeşini."

"Ne sandın Koriş!" dedim gülerken.

"Buldum." dedi Lena konuyu dağıtmak istercesine.

"Neyi buldun bir tanem?" dedi Koray benden önce davranarak.

"Şişe çevirmece oynayalım."

"Bana uyar." dedi gülümseyerek. "Aybars baştan söyleyim ben oynamam falan yok kardeşim."

"Siz takılın abi, birazdan maç başlayacak."

"Yuh!" dedim koluna vurarak. "Sevgilinin yanında maç izlemeyeceksin herhalde?"

"Gel beraber izleyelim aşkım." dedi alaya vurarak. "Fenerin maçı
kaçmaz, istersen yukarıdan benim formalardan birini vereyim?" Yanağımdan makas aldığında gözlerimi devirdim.

"Yapma şunu! Beni sinir ediyorsun."

Gülerek mutfağa gitti.

5 dakika sonunda elinde koca bir tepsi, kola, cips ve mısırlarla geri döndü.

Kanepeye yayıldığında elime aldığım yastığı kafasına fırlattım.

"Zahmet olmazsa birazcık benimle ilgilensen?" dedim alaya vurarak.

Gülerek beni kendine çekti. Başımı boynuna gömdüm.

"Lena." dedi Koray yüzünü buruşturarak. "Gel biz dışarı çıkalım."

"Çıkalım aşkım." dedi Lena. "Ben daha fazla dayanamayacağım."

"Koray, çıkarken kapıyı kapat kardeşim, rüzgar var." dedi kahkaha atarak.

Koray'ın arkası bize dönük olsada göz devirdiğini anlamak zor değildi.
Kapının tok sesi yankılandığında derin bir nefes aldım. Kanepenin ucundaki battaniyeyi alarak üzerimize çektim.

Kumandayı ellerinin arasından aldığımda bana döndü.

"İzmir, ne yapıyorsun?"

"Asıl sen ne yapıyorsun, beni delirtmek hoşuna mı gidiyor?"

"Evet bir tanem." dedi gülerek. "Koray'ın bizi yalnız bırakacağı yoktu. Bende gitsinler diye yaptım."

"Salak!" dedim kıkırdayarak. "Gözümün önünde krolaştığın için bir an kalbime inebilirdi.."

Güldü. Çok güzel güldü. Kelebekleri kıskandıracak kadar güzel.. Sarı bıyıklarına bir öpücük kondurdum.

"Bu ne içindi?"

"Bilmem, içimden geldi."

Ayağa kalkarak çekmeceye yöneldi.

"Ne yapıyorsun?"

"Film arıyorum denizkızı, ne izleyelim?"

"Şunu şunu." dedim sol elindeki beyaz kapaklı filmi işaret ederken.

İZMİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin