Selam!🧚🏻♀️ Okuyup yorum yapan herkese teşekkür ederim. 1k olmuşuz! Bölümü uzun tuttum.
İyi Okumalar.
***
Telefonuma gelen mesajla gözlerimi açtığımda saat daha 10.00'du.
Mavi💙
"Saat 18.00'da seni alacağım."
Gözlerim benden istemsiz şekilde büyüyordu. Sahi bugün 'babamın' düzenlediği davet vardı ve bizde katılacaktık. Aman ne güzel. Aybars'a söz vermesem umrumda olmazdı.
Bugün için hastaneyi arayıp izin aldığımda derin bir nefes verdim. Kalbim sıkışıyor gibi hissediyordum. Sahi neden böyleydi? Bugün ilk defa bir göreve alet olacaktım. Sanırım ondan heyecanlanmıştım.
Aşağı indiğimde kendime bir kahvaltı hazırladım. Lena'nın uyanmaya niyeti yok gibiydi.. Onu beklersem aç kalacaktım.
Kahvaltı ettikten sonra telefonumu alarak yukarı çıktım.
Gönderilen: Mavi💙
"Ben.. Beceremezsem diye korkuyorum."
Gelen: Mavi💙
"Korkma. Senin yapamayacağın bir şey olduğunu düşünmüyorum."
"Yemek hariç tabii."
Gülümserken ardından gelen mesajla yüzüm düştü. Aman ne kadar komik. Mavi değil salak mavi.
Gönderilen: Mavi💙
"Hiçte bile. Yemek yapmayı biliyorum ben."
Gelen: Mavi💙
"Kesin öyledir. Ben Berlin'e gitmeden beni 2 defa zehirledin İzmir."
Bende diyordum ki Aybars bunu ne zaman unutacak? Asla.. Hayır ne var yani sanki bilerek yaptık. Aynı
yemeyi bende yediğim için birlikte zehirlendik sanki tek o zehirlendi salak. Sinir katsayım arttığında telefonu yatağın üzerine fırlattım. Beni sinir etmese ölürdü zaten. Dengesiz.
Kuş yuvasına dönmüş ev topuzuyla Lena yanıma oturduğunda ister istemez güldüm.
"Ne gülüyorsun?" dedi kendinden habersiz.
"Şu sabahki hallerini Koray'a atmak lazım. Eminim badanasız suratının halini o da çok beğenecek."
Kolunun altındaki yastığı kafama geçirdiğinde o da güldü.
"Beğenecek tabii.. Sıkıysa beğenmesin."
"Onu bunu boşverde davet bugün Lena. Ben ne giyeceğimi bilmiyorum. Yardımın lazım."
"O işi bana bırak. Benimkiler hazır. Sanada ayarlarız birşeyler."
Sevinçle ellerimi çırptım. Bu işi bana bıraksaydık akşama kadar çıkamazdık evden.
"Beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim."
Kaşlarını çattı. "Bugünler için varım."
Sıkıca sarıldığında gülerek karşılık verdim.
"Biliyorum."
Uzun süre sohbet ederken saatin nasıl geçtiğini anlamamıştık.
Gözlerim küçük duvar saatine takıldığında neredeyse 5 oluyordu.
Hışımla ayağa kalktığımda Lena'nın sanki delirmişim gibi bakışlarına maruz kaldım.
