Not Just Magic

8

Sophia POV:

'Ik kan Victor nergens vinden! Hij is weg!'

Mijn hart begint weer sneller te kloppen.
'Hoe bedoel je weg?', schreeuw ik.
'Niemand kan hem vinden en niemand heeft hem nog gezien!', legt Oscar paniekerig uit.
Ik staar hem met grote ogen aan. Dit kan toch niet waar zijn. Is het toch gebeurd? Mijn zorgen waren toch niet voor niks! Nee... Nee... Er moet een logische verklaring zijn. Het kan niet anders. Victor kan niet weg zijn, hij is echt nog wel ergens in het gebouw.

'Ook niet op de wc?', vraagt Skye.
'Nee, daar heb ik ook gezocht', antwoord Oscar.
Ik kijk in paniek rond. Alsof de oplossing ergens op de muur staat geschreven. Mijn oog valt op een bewakingscamera die in een hoekje hangt.

'Ben je ook al naar de bewaking geweest?', vraag ik terwijl ik naar de camera wijs.
Oscar volgt mijn vinger en wanneer hij ziet waar die naartoe wijst, schudt hij zijn hoofd.
'Nee, laten we dat maar snel doen', roept hij. Zijn ogen stralen angst en paniek uit. Hij wist vast meer van het probleem van Victor af en het feit dat hij nu zo in paniek is betekent niet veel goeds.
'Kom mee, Soof!', roept Skye die achter Oscar aanloopt. Meteen ren ik erachteraan.

Terwijl we door de gangen van het theatergebouw lopen, zoek ik naar alle bewakingscamera's. Zouden er ergens dode hoeken zijn? Als Victor daar is verdwenen zijn we verdoemd. Maar misschien is hij er nog gewoon en komen we hem zo weer tegen.
'Hallo mogen we naar binnen!', roept Oscar terwijl hij op een deur klopt.
"Security", staat er met grote letters op het bordje geschreven. 

'Wat is er?', klinkt er een stem vanaf de andere kant van de deur.
'Ik ben het, Oscar. We kunnen Victor nergens vinden!', reageert Oscar en gelijk opent de deur.
'Misschien kunnen de videobeelden ons meer vertellen', voegt hij er nog aan toe, wanneer een grote brede man in de deuropening verschijnt. De man heeft een uniform en een stropdas. Net zoals alle andere standaard beveiligingsmensen.

'Dankjewel, Dave', zeg ik, wanneer de man ons binnen laat.
Hij kijkt mij verbaasd aan en ik wijs naar zijn naamkaartje.
'Je heet toch wel Dave?'
Dave knikt en glimlacht.
'Dat heb je goed gezien', lacht hij.
Ik glimlach terug naar hem en loop gelijk voor de anderen naar binnen. Met een snelle pas loop ik naar de muur van schermen waarop alle ruimtes in het gebouw te zien zijn.

'Victor liep rond 3 uur weg vlak na een soort van ruzie', leg ik gelijk uit voordat Dave het kan vragen.
'Oke, vanaf de theaterzaal zeker?', glimlacht hij en ik knik bevestigend.
De man drukt op een paar knopjes en de beelden beginnen te bewegen. Ik kijk naar het scherm waarop de theaterzaal te zien is en wacht tot ik Victor weer zie. 

'Daar!', roept Skye vlak naast mijn oor, waardoor ik schrik. Meteen stoppen de beelden met achteruit spoelen en we zien de ruzie.
'Daar gaat hij weg', zeg ik als ik Victor weg zie lopen. Hij verschijnt weer op een ander scherm en loopt daar ook weer uit het beeld. Ik volg zijn route langs de verschillende bewakingscamera's tot hij op den duur buiten staat. 

Victor is ergens door een achterdeur naar buiten gegaan en daar blijft hij stil staan. Ik zie hem diep ademhalen en met zijn handen in zijn gezicht wrijven. Zenuwachtig speelt hij met zijn telefoon, voordat hij erop kijkt. Af en toe loopt hij een rondje en het is duidelijk te zien dat hij probeert te kalmeren. 

Dan schrikt hij op en kijkt om zich heen. Hij lijkt naar iets te zoeken, maar hij kan het niet vinden. Terwijl hij zich omdraait komt er iemand naar hem toe lopen. De persoon heeft een mannelijk postuur, maar door zijn zwarte jas en zijn zwarte muts is hij onherkenbaar. Zijn gezicht is niet te zien vanuit de hoek waar het is gefilmd. 

De man geeft Victor een hand en wanneer Victor de hand vastheeft, zet de man die opeens tegen Victors voorhoofd. Meteen zakt het hoofd van Victor naar beneden.
Ik schrik van de gebeurtenis.
'Hypnose!', roep ik verbaasd.
De man neemt Victor, die nu in een trance is, mee. Ze lopen het scherm uit en zijn verder niet meer te zien.