Not Just Magic

18

'Waarom? Dat is toch logisch!', antwoordt Skye. Ze lijkt een beetje boos te worden om die vraag. 'Wij geven best veel om Victor en het gaat ons ook iets aan. Als hij niet op tijd gevonden wordt, dan gaat de show waar wij ook aan meedoen niet door. Wij maken ons zorgen om Victor!'
Ik zie dat ze van haar handen vuisten maakt en zich probeert in te houden.

'Nou... Die show gaat wel door hoor', reageert Lucas dan.
Ik kijk verbaasd op van mijn telefoon, tijdens het zoeken.
'Hoezo? Zonder Victor is er toch geen show?', vraag ik. 
'We hebben bericht gekregen dat de show niet afgelast mag worden, ook al is Victor er niet. Wij weten niet waarom. We mogen niks bekend maken over zijn vermissing en de show moet doorgaan, of we zijn hem voorgoed kwijt.'

'Maar... maar...', stamelt Skye geschrokken. 'Als Victor niet dat podium op komt, is zijn hele reputatie verpest. Dat krijgt hij nooit meer publiek. Alle mensen worden boos en willen hun geld terug. Dat wordt een ramp!'
'Daarvan zijn wij ons bewust, jongedame', valt Jesse haar in de rede. Hij bemoeit zich er ook even mee. 'Maar daar kunnen wij helaas niks aan doen.'

Met een gefrustreerde zucht valt Skye terug in haar stoel. 
'Zijn jullie al ver?', vraagt ze dan zachtjes. 
'Daar kunnen wij helaas niks over zeggen', antwoord Lucas bezorgd. 
'Gaat het überhaupt nog goed komen?'
'Wij hopen van wel.'

De spanning in de kamer is verdwenen. Ik weet nu zeker dat wij niet worden gearresteerd en dat we veilig zijn. Ik probeer zo snel mogelijk door mijn galerij te scrollen naar de foto die ik had gemaakt en schiet omhoog als ik hem gevonden heb.
'Hier!', roep ik en ik laat mijn mobiel zien.
'Ah top! Ik geef je mijn nummer en dan kun je de foto daar naartoe sturen.'

De agent voert zijn nummer in in de contacten van mijn telefoon en ik verstuur de foto. 
'Kunnen wij nog wat anders doen?', vraag ik dan in de hoop nog te kunnen helpen. 
'Nee, ik denk het niet. Je hebt nu mijn nummer, dus wees vrij om een berichtje te sturen als je iets weet.'
Ik knik om aan te geven dat ik hem begrepen heb.

'Kunnen jullie ons nog iets meer vertellen? Wij maken ons zorgen', hoor ik Skye dan naast mij mompelen. 
'Ik wou dat dat kon, maar dat mag niet. Het spijt mij dames', antwoordt Lucas.
'Maar...'
'Nee, Skye! Ik weet dat jullie bezorgd zijn, maar het is niet anders. We laten jullie het weten zodra hij weer gevonden is.'

Jesse pakt alle spullen weer in en geeft ons een hand. Skye probeert haar somberheid te verbergen en zegt ook gedag. 
'Wel aangeven als je iets weet hoor!', benadrukt Lucas bij het afscheid. 
'Ja! Komt goed!', antwoord ik.

De 2 agenten lopen de kamer uit en wij wachten nog even tot ze verderop zijn, voordat wij tevoorschijn komen. Als wij opeens met de politie moesten praten is dat binnen de kortste keren het nieuws van de dag. En dat moeten we niet hebben. Vooral niet met een Nikkie hier op school die er de grootste drama van maakt, want zo is zij.

'Nou... Ze hebben in ieder geval niet door dat wij hebben ingebroken', begint Skye. 
'Ja inderdaad. Daar was ik nogal behoorlijk zenuwachtig over!'
'Dat merkte ik', lacht ze. 'En ik maar mijn best doen om rustig te blijven.'
'Uuhh... Ja sorry daarvoor...'

Ze stoot plagend tegen mijn arm en seint dan om mee te lopen. 
'De agenten zullen nu wel weg zijn', zegt ze. 'Laten we naar onze volgende les gaan.'
Ik knik en loop achter haar aan.
'Okii! Het is toch wat... De politie!'

'Ja inderdaad. Maar je hebt nu wel het nummer van die knappe agent.'
'Oh shut up! Neem jij hem maar!'
'Neeh... Ik hoef geen man, maar thanks', giechelt Skye.
'Oh ja... Dat was ook zo.'

Met een grijns por ik haar in haar zij en loop ietsje sneller door naar de les. De volgende les hebben we met Theo, dus we kunnen gelijk vertellen wat er net gebeurd is. Als Nikkie het maar niet hoort. Ik heb toch zo'n hekel aan haar.

De rest van de dag gebeurt er niks meer opvallend. Als ik thuis kom besluit ik maar tussen de lijst van account te kijken. Het is een flinke lijst, dus dat gaat nog wel wat tijd kosten.
Snel maak ik een nep account aan voor de mensen die hun account hebben afgeschermd. Gelukkig zijn het er niet erg veel, maar ik stuur ze allemaal een volgverzoek. 

Dan kijk ik tussen alle accounts die wel open zijn, en probeer door al hun foto's te scrollen. Ik kijk naar hun locatie, foto's met vrienden en de berichten waar ze in getagd zijn.
Het valt mij toch op dat de meeste van de haters of 12-jarige, fortnite-verslaafde jongetjes zijn of juist oudere mensen die het niet snappen of het allemaal maar occulte tovenarij vinden. Vooral als je op Twitter kijkt vind je vooral moeders of oudere kale mannen met commentaar. 

Maar van alle account waar ik op zoek, vind ik nog steeds niemand die aan de eisen van onze dader voldoet. Bloedirritant dit... Hier heb ik dus alsnog niks aan. Niet alle accounts accepteren mijn volgverzoek, dus hier loop ik ook weer opnieuw vast.
'Sophia!', klinkt mijn moeders stem vanonder de trap. 'Eten!'

De volgende dag fiets ik weer samen met Skye naar school. We praten vooral over de agenten van gisteren en niet echt of we nog wat gevonden hebben. Dat hebben we toch niet... want waarom zouden wij nog iets vinden. Het is nu wel duidelijk dat de dader niet op het internet is.

Het is inmiddels alweer 2 weken geleden sinds Victor is verdwenen, en de show is ook weer over 2 weken. Ik heb niet meer echt het gevoel dat het nog op tijd goed gaat komen. Mijn hoop is nu wel verdwenen, aangezien we niks nieuws weten. Volgens is zelf de politie niet veel verder gekomen, aangezien ze ons nog hebben ondervraagd. 

'Gisteren heb ik na school nog het programma van de show door genomen', begint Skye, als we bijna op school zijn.
'Ohja?', vraag ik verrast. 'Denk jij nog dat het doorgaat?'
'Nou... Het moet wel. We kunnen maar beter blijven oefenen.'

Bij een drukke weg, om de hoek van de school moeten we even afstappen, voordat we kunnen oversteken en dan fietsen we in één keer door, de bocht om en het schoolplein op. 
'Ik dacht dus', gaat Skye verder. 'Misschien is het wel zo opgezet dat Victor wel naar de show komt, maar wij er niet van weten. Dat kwam in mij op nadat de politie zei dat de show door moest gaan. We kunnen maar beter goed voorbereid zijn, of niet soms...'

'Dat is een best wel slim idee', merk ik op. 'Misschien moet ik vanmiddag ook maar eens verder gaan met het oefenen en doornemen van mijn deel. Niet dat ik veel zin heb om weer dat gorilla pak in te kruipen.'
Mijn beste vriendin moet lachen en parkeert haar fiets, voordat ze haar bruine haren uit de staart haalt.

'Ja, stel je voor dat je in de zomer moet optreden in dat pak. Dat zou wel warm zijn!'
'Oh my... Echt wel!', lach ik. 'Ik had daar vorig jaar al last van wanneer we tijdens een show bezig waren en ik in dat pak moest blijven. Weet je nog dat ik je vertelde dat Nikkie toen op de eerste rij zat? Toen was het warm!'
'Dat geloof ik best', giechelt Skye en we lopen de school binnen. 'Oh... Over Nikkie gesproken.'

Ik kijk om en zie Nikkie onze kant op lopen.
'Sophia!', gilt ze bitchy. 'Jij kan hypnose toch?'
'Uuhh... ja', antwoord ik. 
'Kun jij meneer Smid hypnotiseren dat hij moet stoppen om met Tessa te slijmen. Ik ben veel knapper dan Tessa, hij moet naar mij!'

'Lieve Nikkie', grijns ik. 'Je weet dat een relatie met je leraar aan gaan verboden is.'
Ze kijkt mij geschrokken aan. 
'Ja deed weet ik', zucht ze gefrustreerd. 'Ik... ik maakte ook maar een geintje... Maar het is wel super irritant!'
'Nou, leer dan eens je er niet aan te irriteren. Of moet ik jou hypnotiseren dat je je daar niet meer druk over maakt?'

Met een speelse glimlach houd ik mijn hoofd schuin en kijk haar aan. 
'Nee bedankt', mompelt ze dan. Even kijkt ze erg verslagen, alsof ik haar net keihard heb ingemaakt, maar al gauw pakt ze zichzelf weer op en zet ze haar neplach weer op haar gezicht.
'Maar ik zal je aanbod onthouden', zegt ze dan. 

Snel zwaait ze haar lange haren over haar schouder en draait zich om, om vervolgens zo opvallend mogelijk weg te lopen. 
Grinnikend schud ik mijn hoofd en kijk haar na. Skye moet ook lachen.
'Die meid is gewoon jaloers dat zij geen aandacht krijg van hem', grijnst ze en ik knik overeenstemmend.