3

23 2 0
                                    

'Hey Skye!', roep ik en ik ren naar Skye toe. Het is alweer de volgende dag en we zijn in het grote theater.
'Sophia!', schreeuwt Skye enthousiast terug en ze rent mijn kant op. Wanneer we bij elkaar zijn, springen we elkaar in de armen. Door de knuffel vallen we bijna om. Victor moet om ons lachen.
'Gekke meiden', grinnikt hij. 

Ook Oscar komt aanlopen en groet ons allemaal.
'Heb je ons gisteren op tv gezien?', vraag ik enthousiast aan iedereen. Iedereen behalve Victor natuurlijk, want hij was er zelf bij.
'Ik wel', antwoordt Skye, en meerdere mensen van crew knikken.
'Yes!', roep ik giechelend. Ik kijk Victor aan die terug lacht. Verbazingwekkend is hij nog niet helemaal gek door mijn hyperactiviteit.

'Goed', zegt Victor dan. 'Time for business!'
'Inderdaad', antwoordt Oscar. 'Dat moet ook gebeuren.'
Victor en Oscar lopen het podium op, terwijl de rest van de crew, inclusief Skye en ik, op de eerste rijen gaan zitten.

'Deze zaal is uitermate geschikt voor de live show', zucht Victor tevreden. 'De akoestiek is goed en je kunt op het podium genoeg meekrijgen van de reactie van het publiek.' Iedereen begint overeenstemmend te knikken.
'Skye, wil jij even naar achteren rennen en bij het licht paneel staan', roept Oscar. Meteen staat Skye op en ze loopt naar de ruimte midden in de zaal waar al die knopjes en computers zijn. Ik snap helemaal niets van al die techniek, maar het is goed dat er mensen zijn die het wel begrijpen. 

Oscar begint allemaal cijfertjes en nummers op te noemen en Skye lijkt het allemaal te begrijpen. Het licht in de zaal verandert meteen.
'Aaah top!', roept Victor. 'Dit is beter.'
Ik kijk toe hoe Oscar allemaal instructies geeft aan Skye en het licht steeds verschillend wordt ingesteld, maar ik volg het niet. Het is mij veel te ingewikkeld

'Goed, tijd om een paar illusies uit te voeren', zegt Victor na een tijdje. Iedereen van de crew begint te verspreiden en Oscar loopt naar Skye toe.
'Kom je, Soof?', seint Victor naar me en meteen klim ik op het podium om daarna achter hem aan te lopen de coulissen in. Daar wijst Victor naar mijn gorilla pak dat al klaar ligt. Ik giechel.
'Daar gaan we weer', zucht ik lachend.

In de eerste illusie die we oefenen hoef ik alleen maar over het podium te lopen, verder hoef ik niks te doen. We herhalen het een paar keer, om daarna verder te gaan met de volgende illusie. Ik trek het veel te warme gorilla pak snel weer uit en plof op een stoel op de eerste rij. Op die manier kan ik toe kijken.

Victor doet een spectaculaire stunt op het podium en ook deze herhaalt hij een paar keer. Elke keer ziet het er een stukje beter uit, omdat Oscar en Skye de juiste instellingen van het licht kunnen vinden. Dat moet bij elke truc gebeuren die in de show zit. 

'Ziet het er goed uit, Sophia?', vraagt Victor als hij klaar is.
'Ja, echt vet!', roep ik enthousiast, maar Victor kijkt me twijfelend aan.
'Ja? Ik mis nog iets', mompelt hij. Ik denk na, terwijl ik de zaal rond kijk.
'Wat dan?', roept Oscar door de zaal heen. Victor haalt zijn schouders op en wrijft dan over zijn kin.

'Misschien... Als je...', stamel ik zonder mijn zin af te maken. Iedereen kijkt me vragend aan, terwijl ik opeens omhoog spring uit mijn stoel.
'Als je nou... Dat het licht opeens helemaal uit gaat en dan...', ga ik verder. Ik begin rondjes te draaien en heen en weer te lopen.
'Jajaja!', roep ik en meteen klim ik op het podium. Ik ren de coulissen in en zoek naar een uitgang.

'Wat doe je nou?', roept Victor mij na.
'Wacht, laat mij even!', schreeuw ik terug.
Ik kijk rond, zoekend naar een goed idee. Dan ren ik een gangetje in. Dat zou best een goede geheime doorgang kunnen zijn. Ik ren rond, door gangetjes en deuren.
'Ja hier', mompel ik tegen mezelf.

Dan kom ik achterin de zaal terecht, waar het publiek mij niet zou kunnen zien. Ook het mindf*ck team heeft me nog niet gevonden en ik zie ze verbaasd rond lopen.
'Heeey!', schreeuw ik dan plotseling door de zaal. Iedereen schrikt en zoekt verbaasd naar de plek waar het lawaai vandaan kwam. Ze zien mij staan en iedereen begint te lachen. Ook Victor kijkt me gemindf*cked aan. Ik zie hem nadenken, maar dan begint hij enthousiast te stralen.
'Eerst een flinke knal en dan wordt het donker, waarna jij opeens vanuit achterin de zaal begint te schreeuwen!', roep ik naar Victor. 'Dan wekt het de illusie op alsof je bent geteleporteerd!'

Not Just MagicWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu