Not Just Magic

14

'Hoi dames!', groet Christiaan gelijk als hij de deur open doet. 'Welkom!'
'Dankjewel! Bedankt dat we langs mochten komen', reageer ik als ik hem, na Skye, een hand geef.
'Geen probleem, ik ben blij dat ik jullie nog kan helpen.'
Christiaan leidt ons naar de woonkamer.
'Willen jullie wat drinken? Ik heb ice tea. Willen jullie ice tea?'
Skye en ik knikken en hij is gelijk in de keuken verdwenen.

Ik kijk de woonkamer rond. Het is netjes en opgeruimd. De bank waarop we zitten staat in de hoek rechts van het raam en aan de muur er tegenover hangt een grote tv. Naast de deur die naar de keuken gaat staat een bureau met een computer. Ook ligt er een grote stapel papieren bovenop het bureau. 
De muren zijn wit geschilderd en kaal, behalve de tv. Wel staan er voor de rest veel kasten tegen de muren aan die gevuld zijn met honderden boeken. Deze man zal wel van lezen houden.

Christiaan komt de keuken weer uitgelopen met het drinken en gaat dan op een stoel zitten die in het midden van de kamer staat. Het is zo'n grote zachte stoel waar een voetenbank uit komt klappen zodra je aan een hendeltje trekt. Bedenkelijk haalt hij zijn hand door zijn warrige blonde haren en kijkt dan zoekend rond. Plotseling staat hij weer op en pakt een trommeltje uit een kast. 

'Snoepje?', vraagt hij, terwijl hij de deksel van het trommeltje haalt en het onder onze neus duwt.
'Dankuwel!', antwoordt Skye beleefd.
We pakken allebei wat uit de trommel en dan zet Christiaan het weer weg. Tevreden ploft hij in zijn stoel en kijkt ons dan afwachtend aan.

'Dus, kom maar op!', grijnst hij dan. 'Hoe kan ik jullie helpen.' 
Ik kijk Skye aan en zij knikt ter bevestiging dat ik mijn verhaal kan doen. 
'Oké. Wij zijn Skye en Sophia en wij helpen mee aan een magic show die over 3 weken zou gaan plaatsvinden. Deze magic show is samen met Victor Mids, van mindf*ck.'

Christiaan knikt.
'Ja, die ken ik wel.'
'Mooizo, dat helpt wel mee', lacht Skye. 

'Ja, inderdaad', vul ik aan en ik ga verder. 'Een week geleden waren wij aan het oefenen voor de show in een theater. Tijdens het oefenen ontstond er een ruzie, waarna Victor weg is gelopen. Op camerabeelden staat dat hij naar buiten is gegaan door de achterdeur en daar met zijn mobiel is bezig gegaan. Op de achtergrond is te zien hoe jij voorbij komt lopen en vlak daarna kwam er een man aan lopen met een zwarte jas en een zwarte muts. Deze man heeft Victor door middel van hypnose meegenomen en sindsdien is hij vermist.'

'Ja, dat heeft de politie mij ook verteld', knikt Christiaan. 'Ik heb toen ik langs kwam lopen nog opgemerkt dat Victor daar stond, maar ik heb de ontvoering zelf niet zien gebeuren.'
'Oké, heb je de man zelf wel gezien?', vraagt Skye.
'Ja', antwoordt de ooggetuige. 'Volgens mij wel, maar niet erg bewust. Daarom weet ik niet meer hoe hij eruit zag.'
'Dat is mooi', grijns ik. 'Dan weet je het onbewust misschien nog wel.'

Dan wordt het stil. Christiaan kijkt mij verbaasd aan en houdt zijn hoofd schuin. 
'Daar heb je toch niks aan?', reageert hij beduusd. 
'De meeste mensen niet, nee. Maar wij misschien wel. Kijk, als u... ik bedoel je... uuh... als je de dader hebt gezien dan zit dat beeld vast wel in het onderbewuste opgeslagen. Al helemaal als het nog maar een week geleden is, dan is het er nog.'

'Ja... dus?', stamelt de jongeman. 
'Ik hoop dat je ervoor open staat, maar er zijn technieken waarmee we dat terug kunnen halen. Door middel van hypnose kun je in het onderbewuste graven en zo kun je weer terug naar dat moment.'
'Hypnose?'

Christiaan gaat wat meer rechtop zitten en kijkt ons geïnteresseerd aan. 
'Kunnen jullie hypnose dan?'
'Sophia kan hypnose', antwoordt Skye. 'Ik ben er nog over aan het leren.'
'Vet!', grijnst hij dan. 'En als jij mij dan hypnotiseert kan ik helpen?'
'Dat klopt.'

Hij kijkt enthousiast en verbaasd tegelijk om zich heen en kijkt dan naar mij.
'Ben je het ermee eens?', vraag ik controlerend en hij knikt.
'Ja, ik ben erg benieuwd hoe het werkt!', antwoordt hij. 
'Mooizo. Hartstikke bedankt!'