Not Just Magic

27

2 weken later

Skye POV: 

Vanavond is het dan eindelijk zover. Vanavond is de eerste show van mindf*ck live. 
De afgelopen weken hebben Sophia en ik behoorlijk vaak geoefend voor de show. We zijn uiteraard wel weer naar school geweest, maar we hadden vorige week vakantie. In de vakantie hebben we eigenlijk de hele tijd gelogeerd of nachtjes in hotels geslapen en met het team van mindf*ck getourd naar alle theaters waar de show gehouden wordt. We hadden nou eenmaal wat in te halen.

Vanavond is de eerste show in Amsterdam, in de Ziggo Dome. Het is de zaterdag van het tweede weekend van de vakantie en morgen hebben we ook weer een show. Volgende week zullen we weer naar school moeten en daarna hebben we elk weekend shows, door het hele land. Soms zelfs op donderdag, zodat we de vrijdag vrij krijgen. In die weekenden logeren we dan weer, of slapen we in hotels. 

Ik word wakker van Sophia die bovenop mijn bed springt. We logeren nu allebei bij Victor thuis en rijden straks naar de Ziggo Dome toe. 
'Word wakker! Word wakker! Word wakker!', gilt Soof giechelend. 'Vandaag is mindf*ck live, Skye. Het is zover! Woehoe!'

Ze springt van bed af en trekt de gordijnen open, zodat het daglicht naar binnen valt. Die meid is natuurlijk al lang wakker en loopt waarschijnlijk al de hele ochtend te stuiteren.
'Rustig Soof!', mompel ik en ik wil mij weer omdraaien als ze mijn deken wegtrekt. 
'Victor zei dat ik je wakker moest maken. We gaan over een uur weg', zegt ze betweterig en ze gaat met haar armen over elkaar voor me staan. 

'Oké, fine. Ik kom al', zucht ik en ik rek mezelf uit. Meteen is Sophia al verdwenen en ik vermoed dat ze nu alweer beneden is. Hoe kan dat kind zoveel energie hebben? Werkelijk waar... 
Nu snap ik haar ook wel. Als ik niet net wakker was geweest, zou ik ook wel enthousiast zijn. Of eigenlijk vooral zenuwachtig. Maar ja... Ik hoef ook niet in een apenpakkie het podium over te rennen, maar ik zit lekker verscholen naast Oscar. 

Langzaam kom ik omhoog en klim uit bed. Dit bed ligt zoveel lekkerder dan mijn eigen bed, ik wil er helemaal niet uit. Maar ik heb geen keuze als ik nog mee wil. Victor heeft al een paar keer gezegd dat als ik niet mijn bed uit kom, ik maar moet lopen naar het theater. Uiteraard was dit maar een grapje, maar ik zie Sophia hem nog wel overtuigen om het echt te doen. 

Ik kleed mezelf om en loop dan naar de badkamer om mijn haren te borstelen. Mijn outfit is best stoer. Ik heb een zwarte broek aan met wat scheuren erin, zwart-witte vans aan mijn voeten en het mindf*ck crew shirt bovenop. Als extra doe ik een spijkerjasje erover aan, voor als ik het koud krijg.

Beneden zitten Victor en Sophia in de keuken. Ze hebben hun lege ontbijtborden nog voor hun neus staan, terwijl ze allebei op hun telefoon zitten. 
Victor moet vandaag natuurlijk een heleboel volgers op de hoogte houden en moet nog van alles regelen, terwijl Sophia gewoon haar gebruikelijk dosis social media moet hebben. 

'Goedemorgen, Skye', grijnst Victor als hij mij binnen ziet lopen. 'Pak maar wat je wilt voor ontbijt. Wij waren alvast begonnen, maar jij lag nog te slapen.'
'Ja dat zie ik', grinnik ik. 'Maakt niet uit.'
'Dat dacht ik al.'

Ik pak een bakje ontbijtgranen met yoghurt en maak een kop thee voor mezelf. Dan ga ik met mijn mobiel aan de tafel zitten en eet heel traag mijn eten op, terwijl ik door Instagram heen scrol. 'S ochtends heb ik eigenlijk altijd opstart problemen. Sophia zeikt altijd dat ik zo langzaam doe, maar zij moet zelf rustiger aan doen.

Inmiddels zijn Victor en Sophia wel gewend aan mijn ochtendgewoontes. Ik word chagrijnig wakker en kan pas met mensen praten als ik voedsel heb gehad. Bij Sophia is dat vaak koffie, maar zij heeft ook niet altijd een ochtendhumeur. Sterker nog, zij is nu altijd als eerste wakker, door haar enthousiasme. 

Haar hersenschudding is gelukkig helemaal genezen. Alleen de eerste week had ze er nog last van. Toen we de woensdag weer naar school gingen, werden we helemaal overladen door leerlingen die alles wilden weten over ons avontuur, waardoor Sophia op den duur in elkaar zakte van de stress en maar weer naar huis is gegaan.

'Hebben jullie een beetje het gevoel dat jullie goed voorbereid zijn voor vanavond?', vraagt Victor. Hij glimlacht naar ons en kijkt ons vragend aan. 
Victor was ook weer snel hersteld. Na een paar dagen had hij zijn kracht weer terug en hij stond al gauw weer mensen te mindf*cken. Ik heb alleen af en toe het idee dat hij de boel iets meer in de gaten houdt dan dat hij eerst deed, maar dat begrijp ik, want dat doe ik ook. 

'Ik wel', antwoord ik, als ik mijn hap heb doorgeslikt. 'We hebben goed genoeg geoefend en ik ben meer gewoon zenuwachtig omdat er allemaal mensen zijn, dan dat ik bang ben dat er iets mis gaat.'
'Mooi zo! En jij, Soof?'

Sophia schrikt op en staart Victor verward aan.
'Sorry wat zei je?', vraagt ze met een blozend gezicht. Ik grinnik en schud mijn hoofd. 
'Of je goed voorbereid bent?', herhaalt hij. 
'Oh!', roept Soof dan en je ziet aan haar dat het kwartje valt.

'Jazeker ben ik goed voorbereid. Ik heb mijn deel twintigduizend keer geoefend en ik ben er super enthousiast over. Niet eens nerveus of zo! Ik moet zo alleen nog de laatste paar dingetjes inpakken en mijn tanden poetsen en hoe... hoe laat is het nu? Oh ik zal maar naar boven gaan.'
Haar woorden gaan als een sneltrein over haar lippen.

'Weet je zeker dat je niet zenuwachtig bent?', grijnst Victor. 
'Uuh nee!'
'Sophia...' Hij kijkt haar speels aan. 'Ik kan het zien als je liegt, bij jou al helemaal.'
Haar hoofd wordt nog roder dan dat het al was en ze kijkt Victor geïntimideerd aan.

'Oké... Misschien een beetje...', mompelt ze dan.
Ik moet lachen om haar gezicht en klop haar dan op haar rug. 
'Ach, toch niemand die je op het podium herkent in dat gorilla pak', zeg ik. 'Alhoewel... Je lijkt er wel op.'
'Nah! Dat is gemeen', roept Sophia uit en ze trekt een pruillipje, maar schiet na een paar seconden alweer in de lach. 

'Awh, arme meid', grijnst Victor. 'Maak je maar alvast klaarmaken, dan kunnen we zo weg.'
Sophia knikt en staat op. Ze ruimt netjes haar ontbijtspullen op en doet ook gelijk de spullen van Victor in de vaatwasser. Dan zwaait ze naar ons, terwijl ze met een gek loopje de keuken uitloop, om ons nog even te laten lachen.

'Vergeet niet om je feestkleding in te pakken!', roept Victor haar nog na.
'Ohja, natuurlijk. De afterparty', mompel ik. 
'Ja! Heb je een leuke jurk?', vraagt hij, maar ik schud mijn hoofd.
'Nee, ik trek een nette broek met een blouse aan.'
'Oh stoer!'

Ik glimlach om zijn enthousiasme.
'Maaruh...', zegt hij dan. 'Ik ga mij ook maar eens klaarmaken.'
'Is goed. Ik eet zo snel mogelijk mijn ontbijt op.'
Victor staat op en loopt dan ook de keuken uit. 

Ik kan echt niet wachten tot het vanavond zo ver is. Ik weet nog dat ik vorig jaar op de eerste rij zat bij de show van Victor en Sophia en ik toen al benieuwd was hoe alle techniek werkte. Dat heb ik nu allemaal geleerd. Het is zo tof dat ik de assistente van Oscar mag zijn! Het is ook super interessant om te doen, en ik leer ook nog eens veel over de mindf*cks die Victor uitvoert.

Snel eet ik de laatste happen op en loop dan ook weer naar boven. Daar pak ik mijn tas en prop daar alle kleding in die ik nodig heb. Daarnaast stop ik er een pakje kaarten in en andere spullen die ik zou kunnen gebruiken. Alle kleine spulletjes voor de show, zoals de zenders voor de oortjes en microfoontjes of alle kabels en knopjes liggen al in het theater, of die heeft Oscar bij zich. Misschien kan ik nog een lader meenemen voor mijn telefoon. 

'Hey', hoor ik de stem van Sophia. 'Heb jij er ook zoveel zin in.'
Ze is alweer een stuk rustiger geworden en loopt de kamer binnen. 
'Ja, echt wel. Jij?'
'Heel erg veel. Alleen ik ben bang dat er weer wat gebeurd, omdat er nog handlangers van Roderick rondlopen.'

Ze kijk een beetje sip en loopt naar mij. Snel geef ik haar een knuffel en als ik weer loslaat leg ik mijn handen op haar schouders.
'Geen zorgen! Victor heeft heel veel beveiliging ingeschakeld en er is constant iemand bij hem. Daar heeft hij wel om gedacht hoor.'
'Hmm hmm.'

'Het komt goed! Ik weet het zeker! Jij gaat het echt knallen!'