K.A.O.S PROJESİ : YIKIM

Bölüm 19

Herkese merhaba! Tam bir ay boyunca buna hiç bölüm yazamadım biliyorum. Her defasında bölüm yazmak için oturup ekrana boş boş bakmıştım ve şimdi bir film izleyip kendime geldiğime göre, neden bölüm atmayayım dedim. Umarım beğenirsiniz. Bu bölümü Yılbaşı Özel bölümü yapacaktım ama hem gecikti hem yılbaşı temalı bir şey yoktu, o yüzden atayım dedim. Umarım beğenirsiniz. Oy ve yorumları unutmayın! 

Şarkı adı: Guardians Of The Galaxy 2 Song | We Save The Galaxy | (Unofficial Soundtrack)

Yalpalamama rağmen zor da olsa uçmayı başarıyordum. Bir an için aşağıda, bir an içinse yukarıda uçuyordum ve sırtımda sürekli hareket halinde olan bir şeyin bu kadar yorucu olması garipti. Nefes nefese kaldığımda Tucker'ın hızına yetişmeye çalışarak ''Nasıl bu kadar rahat uçabiliyorsun? Bu gerçekten... gerçekten yorucu.'' dediğimde Tucker bana bakarak uçarken kanatlarını düz bir şekilde açıp ''Buna yıllarımı verdim. Ya da iki senemi ama pratik olarak ne kadar sakin olursan o kadar iyi. Varış noktasında görüşürüz, ezik!'' demesiyle bir anda hızlanması bir olmuştu. 

Daha fazla havada kalamayacağımı anladığımda hızlı bir şekilde düşmeye başlamıştım. Kollarımı önümde tutarak, kanatlarımı hızlı bir şekilde çırpsamda işe yaramıyordu. Kısa sürede ağaçların dallarına çarparak yere düştüğümde ellerimden destek alarak kendimi kaldırmaya çalıştım. 

Ormanın ortasında, karanlıkta tek kalmıştım. Diğerlerinin nereye gittiğini ve oraya nasıl gideceğimi iyi biliyordum. Yani biraz dinlendikten sonra gidersem sorun olmayacaktı. 

Sırtımı ağaca yaslayıp boynuma astığım hologramı çıkarttım ve yere koyup hologramı çalıştırdım. Karanlığın ortasında AlanWolf'un görüntüsü parlak bir şekilde belirdiğinde hologram bir süre etrafa baktıktan sonra ''Neden buradayız?'' demişti. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken ''Sanki yaşıyormuşsun gibi sordun.'' dememle gülümseyerek ''Bir bilgisayar uzantısı olabilirim ama ben de bir yan yaşam formuyum.'' demişti. Arkamda ki ağaca daha da yaslanarak ''Neden bize yardım ettiğini anlayamıyorum.'' dediğimde AlanWolf tek kaşını kaldırarak ''Neden mi?'' demişti.

Saçımı geriye atıp lastik tokayla at kuyruğu yaparken ''Bunu daha önce sormamıştım ama şimdi konusu açılmışken sorayım. Yaşarken pek de yarım sever birisi olduğunu söyleyemem. Sonuçta beni birkaç kez öldürmeye, beni kontrol ederek arkadaşlarımı öldürmeye ve gücümü yok etmeye çalıştın.'' dememle omuz silkerek ''İyi şeyler yaptığımı söylemedim.'' demişti.

Bir süre sessizlik olduğunda AlanWolf ellerini arkasında bağlayarak ''Asıl AlanWolf hala yaşarken bütün anılarını bu kutuya aktardığında amacını bilmiyordum. Belki pişmanlıktır. Belki de her şeyi eski haline çevirmek için yapabileceği tek şey buydu. ama seni temin ederim ki ben tüm bunları yapan kişi değilim. Sadece onun anılarıyla bir araya gelmiş basit bir kopyadan ibaretim. Ve görevim senin tarafından sorulan tüm sorulara cevap vermek.'' dediğinde bir ses duymuştum. Hırıltılı bir fısıldamaya benziyordu. Kaşlarımı çatıp ''Sen de duydun mu?'' dediğimde kaşlarını kaldırıp ''Neyi?'' demişti. 

Oturduğum yerden kalkıp etrafımda ki karanlığı incelerken, bir yandan da titreşimleri kontrol ediyordum fakat kayda değer hiçbir şey yoktu. AlanWolf  ''Kelly?'' dediğinde holograma geri dönüp ''Bir ses duydum.'' dediğimde bu kez aynı sesi yeniden duymuştum fakat bir şey demeye çalışıyor gibiydi. 

Etrafıma bakınmaya başladığımda başımın üstünde yuvarlak bir deliğin açılmaya başladığını fark ettiğimde sinirle yüzümü buruşturup ''Yine mi?'' diyerek holograma uzandım. AlanWolf ''Ne oluyor?'' dediğini duyduğumda kutuyu elime alıp ''Belki sen görmüyorsun ama manyak bir sis beni öldürmeye çalışıyor.'' dedim. AlanWolf bu dediğimle güldüğünde surat ifademe bakıp susmuştu.