Măð Ăbøůt Yøů #2019comp

Umm.. Da F*ck? ||50||

Πως τα έχεις κάνει έτσι ρε Άλεξ?
........................................................................

Marizas pov

Την κοίταζα από πάνω μέχρι κάτω προσπαθώντας να καταλάβω τι γίνεται.

Εμ οκ. ΓΟΥΑΤ ΔΕ ΦΑΚ ΙΖ ΓΚΟΙΝΓΚ ΟΝ?

Σ(τέλλα) : Εμ.. Γεια σου.., είπε ντροπαλά

Εγώ : Γεια..

*αμήχανη σιωπή*

Δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω της. Είχε αλλάξει τελείως.

Σ : Καμία σχέση με παλιά ε? Ρώτησε χαμογελώντας αμήχανα

Εγώ : Εμ.. όχι.. Καθόλου να πω την αλήθεια.. Εννοώ όχι με τον άσχημο τρόπο!.., είπα κομπλάρωντας

Εκείνη γέλασε ελαφρά και με κοίταξε στα μάτια.

Σ : Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο..? Ξέρεις.. Ιδιαιτέρως, είπε και με τα μάτια της έδειξε το πλήθος τριγύρω μας

Εγώ : Εμ ναι φυσικά! Είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα μου

Μου έριξε ένα μικρό χαμόγελο και άρχισε να περπατάει προς τη πίσω μεριά του μπαρ.

Μόνο εγώ έχω φρικάρει λίγο?

Φτάσαμε προς την έξοδο κινδύνου του κλαμπ και άνοιξε την πόρτα που οδηγούσε έξω, περιμένοντας να περάσω πρώτη.

Έμεινα λίγο κοιτάζοντας την έξοδο, μα κάτι στο βλέμμα της με έκανε να χαλαρώσω. Βγήκα πρώτη και με το που πάτησα το πόδι μου έξω βρέθηκα σε ένα μικρό σκοτεινό σοκάκι. Βγήκε κι εκείνη και έκλεισε τη πόρτα πίσω της.

Σ : Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη.., είπε ντροπαλά

Ο Χριστός και η Παναγία.. ΠΟΙΑ ΕΊΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΗ ΕΚΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΥΤ- εε εννοώ τη Στέλλα..?!

Εγώ : Για π-ποιο πράγμα..?

Σ : Για όλα ρε Μαρίζα! Είπε και ξεφύσιξε μετανιωμένη

Εγώ : Δεν πειράζει Στέλλα.. Ειλικρινά.. Επίσης.., έκανα μια παύση και με κοίταξε κατάματα,.. Λυπάμαι για τον μπαμπά σου..

Βασικά δεν λυπάμαι. Αλλά δεν μπορούσα να μη πω τίποτα.

Σ : Το ξέρω πως δεν λυπάσαι Μαρίζα..

Χάχα γουατ? Διαβάζει τις σκέψεις μου?

Σ : Όχι απλά το καταλαβαίνω.., είπε

Οκ σταμάτα με φρικάρεις..

Σ : Εντάξει.., είπε και είχα αρχίζει να τα παίζω λίγο, θέλω να σου πω πως δε χρειάζεται να λυπάσαι ή κάτι τέτοιο..