Măð Ăbøůt Yøů #2019comp

Broken Hearts ||62||

Α : Σε παρακαλώ μη με μισήσεις Τιγράκι.., και κάτι υγρό έσταξε στο μάγουλο μου
........................................................................

Marizas pov

Άλλαξα πλευρό γυρίζοντας από την άλλη μεριά του κρεβατιού και άπλωσα το χέρι μου για να ακουμπήσω τον Άλεξ. Ψιλάφησα με τα δάκτυλα μου το στρώμα μα δεν τον ένιωσα πουθενά.

ΩΧ λες να τον έριξα κάτω?

Άνοιξα γρήγορα τα μάτια μου και κρεμάστηκα από το κρεβάτι σαν βραδύποδας.

Νοπ κανένας Άλεξ.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έστρωσα λίγο τα τσαλακωμένα μου ρούχα. Χε χε μια κούκλα και πάλι. Βγήκα έξω από το δωμάτιο και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο. Αφού έκανα όλα τα απαραίτητα και επιτέλους έμοιαζα κάπως λιγότερο σαν τον Θίον (Game of Thrones χαρακτήρας μεγάλη ιστορία..) βγήκα έξω στην κουζίνα.

Πρέπει να μιλήσω στον Άλεξ επειγόντως. Ότι κι αν είναι αυτό που τον έχει πιάσει τις τελευταίες μέρες δεν είναι καλό και είμαι σίγουρη πως χρειάζεται κάποιον να μιλήσει.

Εγώ : Άλεξ?

Λίγα δευτερόλεπτα μετά εμφανίστηκε από το σαλόνι και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να με κοιτάξει από πάνω ως κάτω.

Εγώ : Έχω κάτι..? Ρώτησα περίεργη

Με κοίταξε ερωτηματικά στην αρχή, μα μετά κατάλαβε σε τι αναφερόμουν.

Α : Όχι είσαι πανέμορφη όπως πάντα.., είπε και χαμογέλασε ελαφρά

Αμέσως κοκκίνισα όπως ήταν φυσικό, μα κάτι στο ύφος του δε μου άρεσε. Ήταν πολύ νοσταλγικό.

Εγώ : Άλεξ συμβαίνει κάτι?

Α : Όχι.. Βασικά.. Ναι, είπε αναποφάσιστα

Ήρθε κοντά μου και με τράβηξε από το χέρι πηγαίνοντας με σε έναν από τους καναπέδες. Η συμπεριφορά του με τρόμαζε είναι αλήθεια, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιο λόγο έκανε έτσι. Θέλω να πω ότι μας χώριζε τόσους μήνες δεν υπάρχει πια. Τα προβλήματα τελείωσαν, σωστά?

Α : Νομίζω πρέπει να μιλήσουμε..

Έγνεψα καταφατικά και του έκανα νόημα να συνεχίσει.

Α : ... Εμ.. Να..

Είχε καρφώσει τα μάτια του στο πάτωμα μα μπορούσα άνετα να διακρίνω την ανησυχία στο βλέμμα του.

Εγώ : Ναι..?

Πήρε μια βαθιά ανάσα και με κοίταξε κατάματα για πρώτη φορά μετά από πολύ ώρα.