ΠΟΛΎ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ! ΚΟΙΤΆΞΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΉΣΤΕ ΠΛΙΖΖΖ ❤️
Εγώ : Άλεξ..? Ρώτησα με τα μάτια μου να κοντεύουν να πεταχτούν έξω
........................................................................Α : Αυτοπροσώπως.., είπε και χαμογέλασε ξύνοντας το σβέρκο του αμήχανα
Είναι εδώ.
Ήρθε.
Το ξέρατε έτσι δεν είναι?
Μάλλον ναι.
Ωραία.
Και τώρα τι κάνω..?
Μπ(άρμαν) : Ορίστε το ποτό σου μικρή, άκουσα τη φωνή του μπάρμαν και γύρισα απότομα προς το μέρος του
Εγώ : Ευχαριστώ! Είπα χαμογελώντας πλατιά και το πήρα από τον πάγκο γυρνώντας προς τον Άλεξ
Με μια γρήγορη κίνηση έριξα όλο το τζιν στα σέξι μούτρα του.
Δέχομαι χειροκρότημα.
Παράτησα το άδειο ποτήρι στο πάγκο και έτρεξα έξω από το κλαμπ προτού προλάβουν οι ακτίνες λέιζερ που έβγαιναν από τα μάτια του να με κόψουν σε κομματάκια.
Βγήκα έξω και αμέσως ο καθαρός αέρας χτύπησε ελαφρά το πρόσωπο μου. Όλες οι σκέψεις μου μπήκαν σε μια σειρά και πριν το καταλάβω είχα κιλύσει μέχρι κάτω στο πεζοδρόμιο, προσπαθώντας να κρατήσω τα δάκρυα μου μακριά από τα μάτια μου.
Τι έγινε μόλις τώρα?
Έβαλα τα χέρια μου στους κροτάφους μου και κούνησα το κεφάλι μου αριστερά και δεξιά. Όχι όχι όχι. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό.. Δεν είναι εδώ. Όλα είναι ένα κακό όνειρο Μαρίζα. Θα ξυπνήσεις και ο Άλεξ θα είναι ακόμα μακριά σου.
Α : Μαρίζα!?
Άκουσα μια φωνή να με καλεί από μακριά αλλά ήμουν υπερβολικά στον κόσμο μου για να δώσω σημασία.
Γιατί γύρισε? Δεν μπορεί να επέστρεψε για εμένα. Αυτό το ξέρω. Θα του έλειψε ο Μιχάλης σίγουρα. Ή ίσως ακόμα και η Νίκη, αλλά εγώ όχι. Έφυγε. Έφυγε γιατί δεν με ήθελε πια.
Αλλά...
Αμα όντως γύρισε για εμένα..?
Όχι όχι όχι όχι όχι όχι όχι όχι Μαρίζα! Μην δίνεις ελπίδες στον εαυτό σου.....
YOU ARE READING
Măð Ăbøůt Yøů #2019comp
HumorΣηκωθήκαμε πάνω και πλησιάσαμε τη πόρτα της καφετέριας, όταν ο Άλεξ με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε πάνω στα πλευρά του. Α : Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις τιγράκι.. Εξάλλου είσαι η ομορφότερη εδώ μέσα..., είπε γλυκά ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΊΤΑΖΕ ΤΟ...