Sacred Dominion University

Epilogue

"Kamusta na ang kondisyon ng anak ko dean?" Tiningnan siya ng dean at nginitian. Sa ngiti pa lang neto masasabi na niyang mabuti na ang anak niya.

"He'll live. Gising na siya ngayon. Sa katunayan pwede mo na si Ayang kausapin bukas." Napangiti ang ina ni Presider. Pero bakas pa din sa mukha niya ang takot sa pwedeng mangyari sa anak niya sa paglabas nito.

"Pero dean, Ano na ang mangyayari sa paglabas ng anak ko? Would it be safe? Ang mga ispiritu na yon ay buhay pa din----"

"Walang mangyayaring masama sa kay Presider, Headmistress lalong lalo na kung kasama na niya si Melisa." Napaawang ang labi ng ina.

"M-melisa?---how? D-dean? Don't tell me you sell your soul-----" Malungkot na ngumiti muli ang dean.

"Nagkamali ang Karina, At alam kong alam mo na sa bawat pagkakamali na ginagawa ko ay may kapalit na parusa." hinawakan ng dean ang kamay ng headmistress at pinisil iyon. "Akala ko kaya na nilang dalawa na labanan ang hungry spirits, mali ako. They are still young."

Tahimik lang na nakikinig sa kanya ang ina ni Presider.

"Yes. I did sell my soul. Para sa pansamantalang kapayapaan sa unibersidad natin, habang ang dalawang magiging bayani natin ay tinuturuan pa ng mga bagay na dapat nilang malaman." hindi na napigilan ni Karina na magtanong.

"It would only last for five months dean! You shouldn't did it." Napatahimik sandali ang dean bago magsalita ulit.

"In five months, true love will be born." napakunot ang noo ng ina ni Presider.

"Dean! Dean!" napatayo silang dalawa ng dean ng may pumasok na isang nurse sa upisina.

"Anong problema matt?" napalabi si Karina.

This is bad.

"Presider went missing a few hours ago." Napaupo ulit si Mrs Zlone,

"It's fine, let him be. gosh son. You're doomed, deeply." bulong ng ina habang kinukuha ang telepono mula sa bag para itext si Melisa.

Nakatingin lang si Melisa sa bukas na bintana, habang nakaupo ito sa gilid ng kanyang kama, mahigit limang oras pa lang bago siya nakadating muli sa unibersidad.

It still stungs.

Masakit pa din ang memorya niyang binabalik balikan niya pa din kahit na taon na ang nakalipas.

Her phone beeps. Nasa gilid iyon ng tv kaya naman agad siyang tumayo. It was a message from the headmistress. Babasahin na sana niya iyon ng biglang may humablot ng cellphone niya.

The scene was so fast. Agad na tumalikod si Melisa para makita ang taong ng trespassing sa kwarto niya.

It was the face whom she was longing for.

"Presider."

"Love, I miss you so much." Agad siyang niyakap ng lalake. She hugged him back too. Na-miss din niya ang lalake ng sobra. May isang patak ng luha ang tumakas mula sa mata niya na agad din niyang pinunasan.

"Oh god, totoo ba'to?" Yakap pa din ang isa't isa na tanong ni Melisa.

"Totoo na to. Hinding hindi na ako aalis ulit." Pinikit ni Melisa ang mga mata at sinandal ang ulo sa dibdib ni Presider.

"Dapat lang! Ang lungkot kaya, t-tampo ako sayo..." A small sobs escape from Melisa.

"Shush love, I'm here. I won't think of leaving you ever again." Pinagkatiwalaan iyon ni Melisa, Kahit na puno pa din ng katanungan ang isip niya, alam niyang nasagot na iyon ng lalakeng kayakap niya ngayon.

                          -the end-

[A\N: I FINISHED IT. HAHAHAHAHA BALIW AKO HAHAHAHAHA BALIW NA HAHAHAHA😂 enedit ko din po ang mga parts na ginawa ko dati para di magulo. Dahil ayoko ng sad endings ginawa kong masaya syempre hahahahaha wala ng happy ending sa real world sa story ko pa kaya duhhh HAHAHA CHAROT YOWN NA PO YOWN! please vote this story from prologue to epilogue hehe please na gawin mo na😉😳 tapos na ako dito ang ingay ko na e.]