Bazen sadece oturup elinizi çenenize dayayarak hayatın neden bu kadar saçma olduğunu düşünürsünüz. Dünyada acı çekecek o kadar insan varken neden sizin seçildiğinizi. Ama sanırım bu sorunun cevabını biliyorum. Neden hayatım ölene kadar mükemmel olsun ki? Tanrı bunu istemez. Güvendiğim,sevdiğim insanlar neden her zaman yanımda olsun? Neden yapayalnız kalmayayım? Unuttuğun bir şey var helen,sen hep yalnızdın. Sen şanslı doğmuş gibi görülen aslında dünyanın en şanssız kızısın. Her zaman yalnızdım. Evde TV programları izlerken,doğum günlerimde,yılbaşında,mezuniyetimde... Peki bu kadar yalnızken neden hissetmedim? Bu sorunun cevabı şuan ismini hatırlamak dahi istemediğim bir kişiye gidiyor. Fakat emin olduğum bir şey var yine kendime dönüyorum. Kendimde değer verdiğim tek şey,hiç kimsenin kendinde eksik görmediği bir güçtür. Hayatım yeni başlıyor.. Ve ben bu yeni hayatta karşımda bana 'bıkkınlıkla' bakan yeşil gözlü çocuğa mecburum.
"İn aşağı" ekinin benimle dünden beri konuşması ve söylediği tek söz buydu. İnmeden önce geldiğimiz yere baktım "Niran Otel" o ne lan?
Üzerimde siyah sırtık skinny bir pantalon ve kısa bol beyaz bir tişört vardı. Bunları kimin giydirdiğini daha sonra düşünmek istiyorum.
Arabadan indiğimde ekin elini bana uzattı. Bu aralar fazla koruyucuydu. Sanırım artık onun değerini bilmeliyim. Yürümeye başladığımızda dikkatimi bize doğru gelen uzun siyah saçlı kıza verdim.
CANIMLAR OKUDUĞUM HİKAYELER BİTTİĞİ İÇİN WATTPAD E GİRMEYE PEK ZAMAN BULAMIYORUM. YAZDIKÇA YAYINLAYACAĞIM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
Teen FictionHep yalnız uyuyup, yalnız uyanınca Yalnız bitirip, yalnız başlayınca Yalnız boğulup, yalnız kurtulunca, içinde Hep yalnız kırılıp, yalnız onarınca Yalnız vurulup, yalnız kanayınca Yalnız arayıp, yalnız bulununca, içinde kaybolup gidiyorsun.
