YALNIZ

#23

İlk defa mutlu hissediyordum. Ama gercek anlamda yorulmaya başlamıştım. Zaten hoplayıp zıpladıkça elbisem daha fazla açılıyor ve dikkatleri üzerime toplamama neden oluyordu. Ekinin bar yerinde olduğunu varsayarak pistten çıktım. Gözlerim onu arıyordu fakat onu göremeyince bir sandalyeye oturup barmene seslendim
"Burada yeşil gözlü oldukça büyük cüsseli bir adam vardı gördünüz mü?"
Barmen gülümsedi
"Sarışın bir bayanla çıkan adamdan mı bahsediyorsunuz?"
"Muhtemelen"
"Evet az önce çıktılar"
"Sevişmek için burada nereye gidebileceklerini biliyor musun?" bunu sormamayı dilerdim. Göz ucuyla göğüslerime baktığını yakaladım.
"Kız buradan değildi. Muhtemelen ikisinden birinin arabasına gitmişlerdir." Teşekkürümü gülümseyerek verdikten sonra gece klubünden hızlı adımlarla çıktım. Sinir,öfke,kıskanclık tüm duygularım birbirine karışmış vaziyetteydi. Ama ben kimdim ki? İstediğini yapabilirdi.
Hayır! Yapamazdı benimle gelmişti ve benimle durucaktı. Telaşla ekinin arabayı park ettiği yöne yürümeye başladım. Burası gerçekten çok ıssızdı. Gece kulübünün önünün işlek olması gerekirken ıssızdı ve ben neredeyse yarı çıplak dolaşıyordum. Korkuyordum. Bir an önce ekini bulup gitmek istiyordum. Arabayı bu kadar uzağa mı park etmişti?
Önümde beliren siyah BMW nin içine bakmaya hazır hissetmiyordum kendimi. Ağaçların arasından hızlı bir ses duydum. Çabucak arkamı döndüğüm de..
Ekin!
"Neredesin neredeydin sen?" Gözlerinde sanki bir şey vardı. Saçları dağılmış,gömleği kırışmıştı. Beni belimden çekip kafamı boynuna yasladı. Ve alnımdan öptü. Bu ilgi neyin karşılığıydı? Ona daha çok sokuldum. Kolumu beline attığımda hissedebildiğim bir ıslaklık vardı. Hızla geri çekilip elime baktım. Parmağıma.
Kan.