Paradise in the Middle of Hell

Thirty - Four

• Rikuo's POV •

"Now? wheres my food?" i asked, tang inang Aaron kasi to e. susubuan na ako mang iistorbo pa, i know di naman lilitaw un sa pintuan ko na parang kabute kung walang importanteng sasabihin.

but as of now i'm too weak to dicuss the matter he wants to say.

"hoy. ano na? tutulala ka nalang ba jan?" until now nabato ata si Renz sa gulat. napangitan siguro kay Aaron kaya ayan nabato.

"Tch!~ de ikaw mag subo sa sarili mo kaya ko na" at inabot niya sakin ang mangkok na hindi ko naman tinaggap.

"Ahh~ ahh. sakit ng ulo ko grabe! di ko kaya humawak ng kutsara.." di ako nag papanggap a. masakit naman talaga and i'm too fvcking lazy to feed my self.

"Letche to.." she murmured. "Oh.  ahhh~" she raised up a spoonful of porridge na agad ko naman sinungaban.

"Ano?  masarap ba? " agad niyang tanong. 

ito na marahil ang PINAKA SAKSAKAN NG WALANG KASING ALAT NA BAGAY NA NATIKMAN KO.  i can easily tell di niya alam mag luto ng lugaw,  ano ba to lahat ba ng supply ko ng asin tinaktak niya sa niluto niya.

"uyy!  ano?  ok naman ba? " huminga ako ng malalim.  ok Rikuo yoi have to tell her tge harsh truth na di masarap, maalat, nakamamatay, wala siyang future sa pag luluto at nakakadiri ang gawa niya at kailangan ko sabihing lumala ata sakit ko sa isang kutsara na yun.

nakatitig ako sa nag aabang niyang mata. well i need to speak the truths. i took a deep breath. it's a to-Do or to-Die thing.

"Of course. " WHAT THE F?!

"Talaga? bakit parang ang sama ng muka mo" kasi ang sama ng luto mo..

"H-ha?  ano masakit kasi ulo ko.  tss.  subuan mo nalang ako!!" this is definitely not me.

after i ate all of that satanic porridge nahiga ako at itinakip ang braso ko saking mata,  "hey, how come you stayed and nurse a demon like me? hindi ba galit na galit ka sakin? why not kill me now? "instead of doing these kind of actions... i'm starting  to admit i'm falling for you but how come i feel so unsafe.. would you catch me?   gusto ko man pakingan ang sagot niya, fell asleep akala kotalaga di na ako gigising ngayong umaga.

I may be able to kill even with bate hands pero when it comes to my stupid physical health I'm not quite strong againts stupid colds. kung pwede lang ayain ng suntukan ang lagnat ginawa ko ng ng di tayo mag kagaguhan pa.

pag labas ko ng kwarto ko napansin kong wala na yung trinabaho kong thesis ang alam ko kasi di pa talaga fully polished  yun. tch.~ "Kinuha siguro ng halimaw na yun. tsk"

"Nyaaa~ meoow" bumaba ang tingin ko kay Yumiko at agad akong nag tungo sa kusina. nako, nakalimutan ko pagkain niya

nagulat akong puno ang lalagyan ng pagkain niya at tubigan mukang di pinabayaan ni Renz na walang pagkain si Yumiko. napatingin ako sa oras maaga pa para sa klase ko pero napag desisyunan kong pumasok ng maaga, dumaan ako sa unit ni Renz pero wala ng nasagot kaya malamang nasa eskwela na ang mokong ng ganito kaaga.

sheeesh~ who told her to go to school by 7am anyway. mabilis lang ang byahe ko siguro kasi rush hour ng sisimula ng alas otso

pag apak ko sa school premises agad na nag ring ang telepono ko.  "What?"

"Boss! Electronic Library may mga ibabalita ako" di na ako nagulat kung sasabihin sakin ni Xylan na siya ang nag bubukas ng school sakanila pag nag bigay ata ako ng palugit ng alas syete ng umaga siya lang at si Zeke ang makakatupad.