Twenty-Two

1.1K 44 50
                                    

• Rikuo's POV •

The breeze was inviting, As her soft hands caressed my cheeks. I slowly opened my eyes and saw an angel right before me.

"Beautiful." i mutter.

she shyly smiled  and teasingly poked the side of my waist the reason why I almost stood up.  But i prefer lying by her lap.

"Baka.." (Idiot) She whispered.

i took her hand and let the back of her hand feel my cheeks as she brushed my hair.

"Rikuo.." ohh how she call my name. Awitin sa aking tainga. "Mm?"

"Would you do me a favor?" inangat ko ang aking tingin ngunit wala sakin ang kanyang mga mata. yumuko siya upang mag tagpo ang aming tingin.

"Forget about me.."

as her last words was said, the calm scene change unto chaos.

Nasa gitna ako ng syudad na tustado dahil sa sunog, nag kalat ang bangkay sa paligid upos ng baril at di mabilang.

"Hello my friend." isang pamilyar na tinig ang aking nadinig. Bago pa ako makalingon sa aking likuran. nakaramdam ako ng matalas na bagay ang tumagos saking dibdib.

Dahilan para unti unti akong mapaluhod at nghihinang bumagsak sa lupa.

nakaramdam ako ng hininga malapit saking tainga. ayaw gumalaw ng aking katawan, ramdam ko ang balisong saking likod na tumagos saking dibdib.

"You'll never. see. me. coming." isang nakakakilabot  na tinig ang aking nading.

napabalikwas ako patayo dahil sa kilabot na pinadala nito saking buong katawan, haloa mabulag ako sa liwanag kaya naman ginamit kong panangga sa sinag ng araw ang aking braso.

I scanned the area realizing I fell asleep once again here at the roof deck.

sinuklay ko ang aking buhok gamit ang aking kamay at tinignan ang aking wrist watch. Sh*t late na pala ako.

padabog kong tinahak ang daan pababa patungo saking klase. walang gana kong binuksan ang pinto at pumasok ng silid. Lahat sila ay nag lingunan at sinundan ako ng tingin, hanggang sa makaupo ako saking upuan.

nakapako padin ang tingin ng lahat sakin kaya naman napangiwi ang aking labi. "WHAT?!" singhal ko sakanila kaya naman natataranta silang nag si harap sa pisara.

"Mr. Kondou?" tawag aakin ng aming propesor. kaya naman tinignan ko siya at inangatan ng kilay.

"Bumunot ka na ng partner mo para sa Thesis Finals." mahinahon niyang sabi. "Ge." walang gana kong tugon at nag tungo sa teachers desk para bumunot ng isa sa mga maliliit na puting papel na nag kalat sa desk niya.

I don't call my Professors, Ma'am and Sir.  its too formal and I'm not good on giving respect.

"Well who would be your lucky partner?" tanong sakin netong matandang babaeng to.

agad kong binuklat ang papel na nakatupi ng apat na beses. Napangisi naman ako sa baho ng pangalan ng kapartner ko.

inangat ko ang aking mata sa klase na lahat halos ay tutok sa aking sasabihin.

"Loren Zee Villaver" at agad kong nilibot ang aking paningin kung kanino ang ngalang hawak ko.

Isang babae lang naman umagaw ng atensyon ko dahil ang nalaglag ang kanyang ballpen sa gulat.

oh could this be any more fun. her Jaw literally dropped, and when she seemed to snapped out from the shock, marahas siyang tumayo sakaniyang kinauupuan.

Paradise in the Middle of HellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon