Üçü de tepki veremezken Zadia'nın cümlelerinin ardı arkası kesilmiyordu.
"Baba bu bana hep şeker alan adam. Bana şimdi de şeker alacak. Mısır da alırsın değil mi?" Zadia'nın küçük elleri Harry'nin yüzüne gidip onu kendine çevirdiğinde Zayn gözlerini Esther'e çevirdi.
Zayn'in bu görüntüsü Esther'i mahvetmişti.
Birkaç saniyelik sessizlikten sonra Harry Zadia'yı kucağından indirdi ve hiç beklemeden oradan uzaklaşmak için Zayn'in yanından geçecekti ki Zayn onu kolundan sıkıca tuttu.
"Hayatımı çaldığın yetmedi mi?"
Harry cevap vermediğinde Zayn'in Harry'nin kolunu tutan parmakları sıkılaştı.
"En azından kızımı bana bırak." dedi ama Esther'i katamadı.
Çünkü Zayn'e göre Esther zaten hiç ona ait olmamıştı.
"Eğer kızının sana kalmasını isteseydin bunun için çabalardın." dedi Harry ve Zayn'i itti ama Zayn ne kadar çabalasa da ona yumruğunu geçirmekten kendini alamadı.
Harry kanayan dudağına elini bastırdı ve Zayn'e baktıktan sonra birkaç adım ilerlemişti. Harry büyük bir kavga çıkmasını istemedi çünkü kalırsa Zayn ile işler daha da kızışacaktı.
Harry ise yine kaçıyordu, Esther'in ne duruma düşeceğini umursamadan kaçıyordu.
Harry gittikten sonra Zadia'nın sözleri duyuldu ama ne Zayn ne Esther tek kelime etti.
Zayn en sonunda Esther'e doğru gitti Esther o an hissettiği kaygıyla sertçe yutkundu.
"Baba sen de bizimle gelmiyor musun?"
Zayn Esther'in gözlerine bakarak çantasındaki anahtarı aldığında Esther onun kolunu tuttu.
"Sandığın gibi değil."
"Konuşma." dedi Zayn sesini duyar duymaz gözlerini kapatırken.
"Sakın."
Kapıyı açıp eve girdiğinde Esther Zadia'yı kolundan çekti ve kendisi de eve girdi.
"Anne gitmiyor muyuz?"
"Zadia odaya git, hemen geleceğim."
"Anne, şeker alan adam bekliyor."
"Zadia odaya git!" Zayn koltuğa oturdu ve başını elleriyle sıkıştırdı.
Zadia ağlayarak odaya gittiğinde Esther Zayn'in yanına oturdu.
"Açıklama yapmak zorunda değilsin." dedi Zayn. "Bu günün geleceğini biliyordum zaten."
"Ben seni seviyorum Zayn." dedi Esther birden ve Zayn yüzüne koyduğu yalancı gülümsemeyle baktı Esther'e. "Ama sen hiçbir zaman yanımda değilsin."
"Bu seni onunla görüşmeye itiyor, değil mi?"
"Dinle beni." dedi Esther ve elini Zayn'in elinin üzerine götürmeye çalıştı. Zayn elini hızlıca geri çekti.
"Harry'e karşı hiçbir şey hissetmiyorum." Zayn'in gözleri Esther'e döndü.
Ona inanmamak için kendini zorluyordu.
"Bunca yıl sonra neden çıkıp geldi bilmiyorum ama onunda kötü bir amacı yok inan bana."
"Onu seviyorsun." dedi Zayn birkaç dakikalık sessizlikten sonra.
"Zayn kendine gel!" Esther ona döndü ve saniyeler içinde onun hemen yanına oturdu.
Zayn şaşkındı.
"Kendisi geldi, konuşmak istediğini ve bana bazı konularda yardımcı olacağını söyledi."
"Yine kalbini kıracaktı." dedi Zayn sonra dalga geçer gibi güldü ve kafasını eğip konuştu. "Tabii, onarmak için ben hep burada olurum, değil mi?"
"Sen benim kocamsın Zayn." dedi Esther onun yüzünü elleri arasına alıp. Söylediklerinde samimi miydi kimse bilmiyordu ama Zayn buna inanmıştı. Esther gözlerini Zayn'in dudaklarına götürdü ve sonra hemen dudaklarını onun dudaklarına koydu.
Üst dudağı Zayn'in iki dudağı arasındaydı ve dudaklarının arasına dolan Zayn'in nefesi ona farklı hissettirmişti.
