"Nasıl oldu bu?" dedi Esther parmaklarını nazikçe Zayn'in göğsünde gezdirirken. Onun yarasını temizlemiş ve sargı beziyle üzerini kapatmıştı bu işi biraz olsun biliyordu çünkü Zadia doğmamış olsaydı Esther okulunun son yılını bitirip hemşire olacaktı ama işler ters gitmiş okulu bırakmış ve evliliğe bir adım atıp kucağına bir bebek almıştı.
Fakat her şeye rağmen Zayn'in yarasını güzelce temizleyebilmişti.
Gözüne ise bir süre buz koymuştu ve daha sonra kalan tüm bu zamanda -ki bu yaklaşık bir saate yakındı- birbirlerine bakmışlardı. Esther narin parmaklarını Zayn'in göğsünde ve sakallarında gezdiriyordu ve bu Zayn'in içindeki tüm siniri atıyordu. Onun için bir tür terapi gibi olmuştu.
"Oldu işte." Zayn onun güzelliğini keyifli bir şekilde izliyordu.
"Kim yaptı bunu?"
"Kimse."
"Zayn bu bir suç gerçekten, kim yap-"
"Esther, sorgulama."
Esther parmaklarını onun göğsünden çektiğinde Zayn onu bileğinden yakaladı. "Kızma."
"O zaman söyle."
"Anne?" Zadia'nın sesi duyulduğunda Esther Zayn'in yanından kalktı.
Zadia annesini yanında görememenin ve karanlıkta olmanın verdiği korkuyla ağlamaya başlamıştı.
"Geldim bebeğim." dedi ve onun dalgalı hatta kıvırcık bile denilebilecek saçlarını okşadı. "Anne burada."
Zadia annesine uzandı ve onun omzuna kafasını koyup orada uykuya geri dönmek üzereydi ki babası yatak odasına girdi. Zadia o ara gözlerini açtı ve gördüğü uzun erkek bedeniyle annesine sıkıca sarıldı.
"Anne." dediğinde Zayn onun kendinden korktuğunu anlamış olacak ki hızla konuştu. "Zadia benim." Zadia annesini bırakıp babasına onu kucağına alması için kollarını uzattığında Esther buna izin vermedi. "Babanın biraz yarası var, seni kucağına alamaz."
"Benim babam alabilir!" dedi Zadia şımarık bir tavırla. Zayn onu yine de kucağına aldı ve yatağın diğer tarafına gidip onu yatırdı.
Fakat Zadia babasını bırakmamıştı. Zayn buna tepkisiz kaldı ve kendisi de Zadia'nın hemen yanına yattı. Bunu yaparken biraz dengesizdi ve Zadia'nın bedenini her an ezecek gibiydi.
"İyi misin?" dedi Esther onun omzunu tutarak. Zadia annesini kıskanmış gibi onun elini babasının omzundan itti ve Zayn buna gülümseyip kızının saçları arasına belli olmayan öpücük kondurdu.
"O benim babam." dedi biraz daha şımararak. Onun iyice göğsüne sokulduğunda Esther buna gülümsedi ve yastığını düzeltip kendi tarafına uzandı.
O dört günlük kaçamakta Zadia babasına karşı oluşturmuş olduğu o tabuları yıkmıştı.
Zayn kızına sarılan kolunu biraz daha uzattı ve elinin Esther'e değmesine sebep oldu. Eli Esther'in kasıklarının biraz üzerindeyken Esther bir ona bir de eline bakmıştı.
Zayn beklemeden onu tutup kendine çekerken Esther gülmeden duramadı.
"Ne yapıyorsun Zayn?"
"Anne, beni sıkıştırıyorsun!" Zadia gerçekten annesini kıskanıyordu. Arkasını döndü ve annesini kendisinden uzaklaştırmak için çabaladı.
"Sen de beni sıkıştırıyorsun." dedi Zayn bakışlarını Zadia'ya çevirip.
Zadia o saniye babasının sesinde şaka olmadığını anladı ve küsüp daha doğrusu çekinip arkasını dönecekken Zayn onu şaka yapmış gibi gıdıkladı.
"Tamam uyku zamanı artık." dedi uykusu neredeyse yok olmuş küçük kızına bakarken. Zayn'in omzunun üstünden ay ışığı geliyordu ve bu ışık tam olarak Zadia'nın ve Esther'in yüzünde dağılıyordu. Kızının minik burnu, gür kirpikleri ve kıvırcıkları o kadar güzeldi ki tüm gece onu izleyebilirdi.
