Esther pencereden gelen sesleri duyduğunda bacaklarını yataktan sarkıttı ve oraya yaklaşmaya karar verdi.
Bacakları saatlerdir hareketsizliğin sonucu olarak güçsüz düşmüştü. Gelenin Zayn olup olmadığını anlamak için aşağıya eğiliyordu ki o anda Zayn içeriye girmek için pencereyi tuttu ve o anki korkuyla dengesini sağlayamayıp poposunun üstüne düştü.
"İyi misin?" Zayn içeri girdi ve Esther'e doğru eğildi.
"İyiyim." dedi ve elini Zayn'in dudaklarının üstüne örttü. "Bugün evde, sessiz ol." dedi annesini ima ederken.
Zayn onu ellerinden tutarak ayağa kaldırdı. "Ağlamışsın." dedi gözlerine baktığı ilk saniye anlamasına rağmen bunu şimdi söyleyerek.
"Sana söylemem gereken bir şey var."
Zayn kaşlarını kaldırdığında Esther yatağa oturdu ve onun elini tutup onu da çekti. Yatakta yan yana otururlarken Esther'in gözleri yine damlalar damlatmaya başladı.
"O mu aradı?" dediğinde Esther başını iki yana salladı.
"Geldi mi?"
"O yok Zayn, artık onun hakkında konuşmak istemiyorum."
Zayn buna şaşırmıştı çünkü bir hafta öncesine kadar konuştukları tek şey o oluyordu.
"İkimiz varız." Bu Zayn'in kalp atışını değiştirmişti işte.
"Zayn." Esther dudaklarını ısırıp onun yüzüne baktı. Zayn'in iyi bir tepki vermeyeceğini hissediyordu.
Söyleyecekleri kalbini kıracakmış, iyi şeyler söylemeyecekmiş gibiydi sanki.
Beklemenin bir yararının olmadığına karar verip hızla konuştu.
"Ben hamileyim." Esther gözlerini açtı.
Zayn ayağa kalkıp arkasını döndüğünde Esther daha çok ağladı.
Her tepkiyi beklerdi ama arkasını dönmesini beklemezdi.
Zayn saçlarını karıştırdığında Esther hıçkırıklarının arasından konuştu. "Zayn."
Zayn cevap vermedi. "Bir şey söyle." onu izlemeye devam etti. "Bir şey söyle, lütfen."
Zayn duvara yaslanarak oturdu, nefes alış-veriş hızı iyi şeylere işaret değildi.
"Yalvarırım, susma." Zayn'in suskunluğu Esther'i daha çok etkiledi. Ona doğru eğildiğinde Zayn ayağa kalktı. Sinirli yumruğunu duvara geçirdiğinde Esther şaşkınlıkla elini dudaklarının üzerine örttü.
"Annem gelecek Zayn, yapma lütfen."
"Sana bu bebeği bıraktı değil mi?" dedi yüksek sesle ve Esther ona doğru hızla adımlar attı, elini onun dudaklarına bastırdı ama Zayn onun elini hızla itmişti.
"Babası sensin. Yemin ederim sensin." Zayn'in çatılmış kaşları normal bir hal aldı.
"Ben miyim?" dediğinde Esther başını salladı.
"Sensin."
"Esther." diyebildi Zayn sadece.
"Esther?" aynı saniye içinde annesi kapıyı tıklattı. "İyi misin tatlım? Merak ediyorum seni."
"İyiyim anne, film izliyordum bir an korkunca bilgisayarı düşürdüm." diye yalan söyledi Esther. Zayn ise sadece Esther'in yüzünü inceliyordu.
"Hala konuşmak istemediğinden emin misin?"
"Eminim." dediğinde annesi bundan hoşnut olmamış olmamasına rağmen onayladı ve tekrardan alt kata indi.
"Zayn, o gece." dediğinde Zayn Esther'den uzaklaştı.
Görünüşe göre bir gece sarhoş olması ona pahalıya patlamıştı.
Kendisini sevmeyen ve aklında başka bir adam olan kadından çocuğu olacaktı.
