"Buraya gelebilir misin?" dedi Esther sessizce telefonda konuşurken.
"Bir sorun mu var?" Zayn bulunduğu ortamdan uzaklaşıp sordu. Esther bunu arkadaki seslerin azalmasından anlamıştı.
"Hayır." dediğinde Zayn onun biraz daha konuşmasını bekledi. "Sadece sana ihtiyacım var."
Zayn "Onunla mı ilgili?" diye sordu, çünkü Esther hala ona, onunla ilgili şeyleri söylüyordu. Bunu duymak Esther'in hala kurumamış gözlerinin biraz daha yaş akıtmasına sebep oldu. "Hayır, ikimizle ilgili."
Çünkü Zayn yaşadıkları o şeye rağmen onun hala kendisiyle ilgili konuşmasını beklemiyordu.
"Geleceğim."
Esther ağlayarak tekrar konuştu. "Lütfen hızlı gel."
"Esther." annesi kapısının hemen önünde ona seslendi.
"Lütfen neler olduğunu söyle bana, senin için endişeleniyorum."
"Bir şey yok anne, biraz tek başıma kalmak istiyorum sadece."
"Eğer yine onunla ilgiliyse seninle konuşmam gereken şeyler var."
"O yok." dedi ikisi de Harry'i kastederken. "Hiçbir zaman da olmayacak."
"Başka biri mi var?"
"Kimse yok." dedi Esther annesine, fakat elini henüz belli olmayan karnına koydu. "Şimdilik sadece o ve ben varız."
-
Esther bir süre sonra buna mecbur olduğu için kendisini sakinleştirdi ve yatağının üzerine yatıp bir süre düşündükten sonra aklına gelen fikirle yataktan kalktı ve içeride tekrardan filme dönmüş kızının yanına gitti.
"Ona benzemiyorsun." dedi onun küçük yüzüne bakarken.
Kızının hala filmi izlediğini anlayınca onu durdurdu ve yüzlerini karşı karşıya getirdi. Tamam saçları kıvırcıktı ama Esther'in annesinin de saçları kıvırcıktı.
Kendi saçları ise dalgalıydı. "Genler." diye söylendi kendi kendine. "Genlerden geliyor."
Ten rengi kendisininki gibiydi. Zadia gözlerini kırpıştırarak ona bakarken Esther kaşlarını çattı.
Rengi kendi gözlerinin renginden olsa da şekli tamamen Zayn'in gözlerine benziyordu. Kirpikleri uzun ve gürdü ama Zayn'inki kadar siyah değildi. Saçları, kirpikleri, kaşları hepsi açık kahverengiydi.
Bunun sebebini karışım olarak düşündü. Esther'in saçları sarı, Zayn'in saçları ise siyahtı.
Belki ikisinin karışımı olarak saçları sarıya benzer kahverengi olmuştu.
"Kafamı karıştırmaya çalıştı." dedi küçük kızına bakarken.
"Kim kafanı karıştırmaya çalıştı anne?" Zadia annesinin yanağına elini koydu, onun destekçisi olduğunu bu şekilde belli etmeye çalıştı.
"Hiç kimse, öylesine söyledim." Esther ona gülümsedi ve onu biraz daha inceledi. "Anneye kocaman gülümse." dedi kızının ifadesiz bakan yüzü yerine gülümseyen yüzünü görmek isterken. Zadia kocaman bir gülümseme gönderdiğinde Esther onun tamamıyla Zayn'e benzediğine karar verdi. Gülerken ağzının şekli, kısılan gözleri tamamen babasına benziyordu.
Zaten Gemma'nın amacı bu olmalıydı. Esther'in aklını karıştırmak istemişti. Kate olayı da aynı şekildeydi.
Onun yüzünden bir anda emin olduğu şeyleri sorgulamaya başlamıştı.
Hem Esther çok iyi hatırlıyordu o geceyi.
Kızının kocaman gülümseyen yüzüne bakmayı bıraktı ve ona sımsıkı sarıldı. "Seni çok seviyorum." dedi saçlarının arasına öpücük kondurmadan önce.
"Hayatında herkes senin aklını karıştırmaya çalışacak ama kendin için en iyisini sadece sen biliyorsun. Bunu unutma tamam mı?"
Zadia anlamamış olmasına rağmen başını salladığında Esther onun acıkmış olabileceğini düşündü ve yemek hazırlamak için mutfağa geçti.
