Zayn kolunu Esther'in omzuna attı ve birlikte ara sokaklardan ilerlemeye başladılar. Zayn'in ezbere bildiği bu sokaklar Esther için biraz korkunç ve yabancıydı.
"Acıktın mı?" Zayn bakışlarını birkaç saniyeliğine Esther'e çevirdi.
"Evet." dedi Esther adımlarına devam ederken.
Zayn onu diğer tarafa açılan yola yönlendirdi ve bir arkadaşının barına doğru adımladılar.
"Düşünsene." dedi Esther bakışlarını Zayn'e çevirip. "Neyse." söyleyeceği şeyden vazgeçtiğinde Zayn'in bakışları yine saniyeliğine ona döndü.
"Ne?"
"Önemli bir şey değildi."
Zayn bunun üzerine bir şey sormadı, ama Esther Zayn'in onu biraz zorlayıp öğrenmeye çalışacağını sanmıştı.
"Şey diyecektim, eskiden buraya geldiğimiz günleri hatırlıyor musun?"
Zayn omuz silkti. "Hayır."
"Neyi hatırlıyorsun sen Zayn?" bunu gülerek sormuştu ama içten içe ciddiydi. Zayn geçmişe karşı bir nefret doluydu ve asla hiçbir şeyi hatırlamıyordu.
"Yarın beni de unutmandan korkuyorum."
"Keşke." Zayn'de aynı Esther gibi ufak bir gülümsemeyle cevap vermişti ama söylediği şeyde ciddiydi.
"Pislik." Esther onun koluna yavaş bir yumruk geçirdi.
"Ama şaşırmam biliyor musun?"
"Neden?"
"Bilmem." omuz silkti Esther. "Bu hallerine alıştım sanırım."
O sırada barın kapısından girdiler ve Zayn'in birkaç kişiye selam vermesinden sonra bir yere oturdular. Esther canının çektiği birkaç şeyi sipariş verdiğinde Zayn onu yemek yerken izledi. "Sende yemek ister misin?" Esther patates kızartmalarını Zayn'e uzattı, Zayn başını iki yana salladı ve onun önüne gelen saçı kulağının arkasına sıkıştırdı.
"Zayn, baksana."
O sırada Damien'in sesi duyulduğunda ikisinin de bakışları ona döndü. Zayn Esther'e birazdan geleceğini söyledikten sonra barın arka kısmına geçtiler.
"Malların geldi."
"O yanımdayken bunları konuşmayalım demedim mi amına koyayım? Kızıyor sonra."
"Acele iş sikeyim." Damien kaşlarını kaldırdı. "Hem artık o olmadan geçirdiğin tek bir gün bile yok."
Zayn bu gerçeğe mutlu olsa da içinde göz ardı edemediği bir hüzün de vardı.
Esther onunla sadece zamanını geçiriyordu çünkü. Yalnızdı ve Zayn'i ne zaman istese Zayn hemen yanında oluveriyordu.
"Her ne sikimse. Ver." Aldığı paketi cebine sıkıştırdı. "Bir daha beni onun yanındayken çağırma."
"Tamam." Damien'ın eline biraz para verdi. "O işi de en kısa sürede ayarlamaya çalışacağım."
"Teşekkürler." Damien henüz sormadan beklediği cevabı aldığında güldü ve Zayn'e sarıldı. Zayn ondan ayrılıp tekrar Esther'in yanına gidecekti ki ileriden Kate'in geldiğini gördü.
"Zayn." Kate ağladığını belli eden gözleriyle baktı ona. "Yalvarırım konuş benimle."
"Ağlama." Zayn gözlerini kaçırdı.
"Dinle lütfen." Zayn'in elini elleri arasına aldığında Zayn elini geri çekti. "Ben hiçbir şey yapmadım. Beni sensiz bırakma yalvarırım."
"Esther bekliyor." Zayn gözlerini patates kızartmalarını hızla ağzına atan Esther'e çevirdi.
"Benim sana ihtiyacım var Zayn. Ne halde olduğumu görmüyor musun?"
