No Love Allowed (Luke Hemmings FanFiction) ZAKOŃCZONE

Rozdział 10

Alexandra POV.
Fakt, że nadal nie zostałam zawieszona jako liderka naprawdę nie podobał się Amber, która przez całą dzisiejszą próbę była wściekła jak osa i wyżywała się na wszystkich dookoła. Darowałam już sobie jakiekolwiek uwagi, gdyż wiedziałam, że to jeszcze bardziej pogorszy sprawę. Moja porażka była jej największym marzeniem i wcale nie zdziwiłabym się gdyby się okazało, że to ona doniosła dyrektorowi o moich ocenach. Ta dziewczyna zawsze wiedziała dosłownie wszystko. Po skończonej próbie, która dzisiaj zamiast odbyć się po zajęciach była na lekcji wychowania fizycznego wszyscy poszli się przebrać, a ja musiałam jeszcze odnieść klucze do gabinetu trenera. Gdy weszłam do przebieralni nie było w niej już nikogo, a przynajmniej tak mi się wydawało.

- Naprawdę nie wiem jak ty to robisz, że wszystko uchodzi ci płazem... - usłyszałam za sobą głos, gdy skończyłam się ubierać.

- A dokładniej chodzi ci o...? - spojrzałam na Amber, która z założonymi rękoma stała oparta o ścianę.

- Nie udawaj głupiej... Każda inna osoba już dawno musiałaby się pożegnać z drużyną, a ty nadal w niej jesteś. - warknęła.

- Z czego oczywiście jesteś strasznie zadowolona. - uśmiechnęłam się biorąc torbę. - Cóż trzeba kombinować, a wszystko można zrobić...

- Może sama poproszę Hemmingsa o pomoc w nauce skoro jest taki dobry. - zaśmiała się, a ja spojrzałam na nią zaskoczona.

"Skąd ona do cholery, wie o tym kto daje mi korki?!"

- Ethan. - jedno słowo, które rozwiało moje wszystkie przypuszczenia.

- A może ty i Ethan zajmiecie się swoim życiem i przestaniecie wpieprzać w moje! - krzyknęłam wychodząc na korytarz, a dziewczyna ruszyła za mną.

- Zastanawia mnie tylko co go skłoniło do tego, by ci pomagać... Nie dość, że przyjęłaś jego siostrę do drużyny to teraz to. - spojrzałam na nią marszcząc brwi.

- To co robię nie powinno cię w ogóle interesować. Pamiętaj też, że nadal jestem liderką i w każdej chwili mogę stwierdzić, że już się nie nadajesz do naszej drużyny. - warknęłam, a dziewczyna zatrzymała się zszokowana słysząc moje słowa.

- Cóż przez łóżko można załatwić sobie wszystko! Nawet korki! - krzyknęła, a ja zatrzymałam się i odwróciłam w jej stronę zaskoczona.

Nagle główny korytarz ucichł i wszyscy zaczęli się wpatrywać w naszą dwójkę. Doskonale wiedziałam, że właśnie o to chodziło Amber, ale dałam się wciągnąć w jej chorą grę i teraz nie mogłam się wycofać, gdyż odniosłaby triumf przy całej szkole.

- Niestety muszę cię rozczarować, ale nie korzystam z twojej metody. - uśmiechnęłam się do niej słodko.

- Nawet twój chłopak uważa, że jesteś kurwą! - krzyknęła zdenerwowana, a ja naprawdę miałam ochotę ją spoliczkować.

- O mnie myśli tak jedna osoba, o tobie cała szkoła... Przelicz to sobie i zobaczysz kto jest większą kurwą. - warknęłam i odwracając się na pięcie ruszyłam w stronę klasy, gdzie miałam mieć poprawkę z matmy.

Amber zawsze wiedziała, gdzie uderzyć by zabolało najbardziej. Znała mnie już dwa lata i wiedziała o mnie kilka rzeczy. Znała moje słabe strony i wiedziałam, że teraz nie zawaha się tego użyć. Gdy weszłam do klasy profesorka siedziała już za biurkiem i uśmiechając się delikatnie bez słowa podała mi test. Usiadłam na pierwszym miejscu i wzięłam się za pisanie. Gdy spojrzałam na zadania poczułam panikę, ale biorąc kilka oddechów uspokoiłam się.
"Myśl o tym jak Luke ci to tłumaczył... To nie jest trudne... Umiesz to zrobić." uspakajam się w myślach.
Po czterdziestu minutach udało mi się rozwiązać wszystkie zadania, które umiałam zrobić i oddałam profesorce kartkę, a ta kazała mi poczekać chwilę to od razu mi wszystko sprawdzi. Stałam w miejscu czując jak moje ręce się pocą i miałam nadzieję, że poszło mi dobrze.