fire ° jjk

gerçekten gitmemi istiyor musun?

İyi okumalar. 💎

"Sana puding yok, annemle karıştırdığın haltları biliyorum." diyip karşımda duran minik bedene kaşlarımı çattım. Yine hep beraber yemek yemiştik, fakat annem ve babam dışarıya çıkmışlardı.

Meğerse babam annemi bugün dışarıda yemeğe çıkaracakmış, tabi yine en son ben duyuyorum bunu. Min joe'nin bile haberi varmış. Neden bana üvey evlat muamelesi yapılıyor biri açıklayabilir mi?

Bende jeon ve miniklerle yemek yemiştim, daha doğrusu yiyememiştim. Jeon'u izlemekten yemek yemeye vaktim kalmamıştı. Eh dolayısıyla boğulmamıştım da. Jeon ikisinede yemeklerini yedirmişti, ne kadar ben çağırmadım desemde bana inanmamıştı tabikide.

Şuan içeride kardeşiyle ilgileniyordu, ah cidden mükemmel bir abi. Ama ne yazıkki mükemmel bir platonik değil.

Min joe: ama abya, ben eun kyu'yu iştiyodum, ondan yaptım."

Masum masum konuştuğunda gülümsememek için kendimi zor tutuyordum, her zaman aynısını yapıp kendisini affettirirdi. Kanma so bin kanma.

"Bana söyleyebilirdin?" diyip tek kaşımı kaldırdım hesap sorar gibi.

Eun kyu:Napıyoşun buyda min joe?

Min joe cevap vermek için bahane ararken içeri paytak paytak yürüyerek eun kyu gelmişti, en az abisi kadar tatlıydı oda. Bunlara kızmak mümkün değildi gerçekten, tanrı aşkına süs bebeği gibiler.

Min joe:Abyam bana çilekli pudingi veymiyoy.

Ellerini beline koyup tek ayağını yere vurdu. Çok bilmiş.

"Bak sen, ablaya mı kızıyorsun?" diyip kaşlarımı çatabildiğim kadar çattım. Tabikide vermemezlik yapmayacaktım, aksine onlar için yapmıştım puding'i.

Jungkook:Neye kızıyor yine?

Jeon mutfaktan içeri girdiğinde tuhaf hissetmiştim kendimi, onu burda görmeye alışkın değilim. Yani eğer kalp krizi geçirip ölmem için yapılıyorsa tüm bunlar, yavaş yavaş hedefe ulaşılıyor.

Yani bir ara beni fark etmezken şimdi benim evimde dolaşıyor, haksız mıyım böyle hissetmekte? Tabikide değilim, bütün bu olanlar tesadüf müydü diye düşünmeden edemiyorum. O gün jeon'a çarpmam, grup olmamız, barda olanlar.

Min joe:Puding veymiyoy bana."

Eun kyu'ya yaptığı hareketini tekrarladı min joe.

Jungkook:Öyle mi?

Kapıdan ayrılıp yavaşça bana doğru adımlamaya başladı, tam önüme geldiğinde durdu. Yutkunmadan edememiştim, uzun süre gözlerine bakamıyordum. Sanki uzun süre baksam eriyip parkelere akacakmışım gibi hissediyordum.

"Seni ilgilendiren bir durum yok." diyip gidecekken kolumdan tutup durdu, evet şimdi boku yedim.

Jungkook:Hm, eun soo bile senden daha iyi ablalık yapıyor biliyor musun?

Dediği şeye kaşlarımı çattım, o kızdan bahsetmesi beni sinir ediyordu. Üstelik iltifat ederek bahsetmesi daha çok sinirlenmeme neden oluyordu.

Min joe:O şaman o benim abyam oyşun.

Min joe'de lafa atladığında sinirlerim tepeme çıkıyordu, zaten boyum kısa.

"Alın şunları gidin içerde yiyin." diyip elimdeki pudingleri ellerine verdim. Gidecekken tekrar kolumdan tutulmamla olduğum yerde kaldım. Ne var? Şimdide o kızı bana mı övecek?

Jungkook:Neden bu kadar sinirlendin?

Alayla güldü, çok hoşuna gidiyor beni sinirlendirmek buna adım kadar eminim.