fire ° jjk

üşengeç

İyi okumalar. 💎

Telefonumu heycanla yatağa bırakıp aynanın karşısına geçtim. Saçımı başımı düzeltip sirkelendim. Heyecanla merdivenleri inip mutlu aile taploma baktım. Ne kadar içlerine girip sarılmak istesemde kapıdaki sevgilimide bekletmek istemiyordum.

"Ben markete gidip geliyorum."

Kapıya ilerleyeceğim sırada babamın sesiyle yerimde durmak zorunda kaldım.

Shin hyun:sen dur kızım ben giderim. Zaten birşeyler almam gerekiyordu.

Babam ayaklandığında elim ayağıma dolaşmıştı, tanrım ya jeon'un görürse? Herşeyi anlar o zaman, o yüzden bir şeyler düşün so bin boş yapma.

"Hayır! Gerek yok. Ben alırım sanada babacım ne istersin?"

İlk başta bağırıp sona doğru sesim götüme kaçmıştı, mükemmel dikkat çekmeyeyim diyorum daha çok dikkat çekiyorum. Alkış so bin'e.

Shin hyun:neden? Hem sen üşengeç bu saatte nasıl oldu da markete gidiyorsun?

Adam haklı kızlar dağılın, anasını satayım ne diyeceğim şimdi ben. Nasılda iyi tanıyorsun beni baba.

"Şey, ya baba. Özel bir şey ki gidiyorum. Daha fazla sorgulamasan mı?"

Tek kaşını kaldırıp ellerini beline koydu, evet inanayım mı inanmayayım mı sürecine girdi şimdi. Tanrım lütfen inansın ya.

Shin hyun:peki, sana mesaj atarım alacaklarını.

Derin bir nefes verip tanrıya şükranlarımı sundum. Kafamı sallayıp ayakabımı giymek için kapıya ilerledim. Hava soğuk değildir umarım, sevgilimin donmasını istemem sonuçta.

"Ben gelirim hemen bebeklerim."

Sojin:keyfine bak bebeğim.

Hemen anladı kadın, helal olsun be sana anne. Sherlock holmes oldu başıma.

Üzerime portmanto'dan hırka alıp dışarıya çıktım sonunda. Dış kapıdan çıkıp etrafa bakındım.

Jungkook:sonunda sevgilim, bir taraflarım dondu burada.

Gelen sesle arkama dönüp dibinde olan sevgilime şaşkınlıkla bakmaya başladım. Yüzü yakından daha bir mükemmeldi sanki, gerçi jeon hep mükemmel.

"Ya babama yakalandım."

Hafif geri çekilip baştan aşağı yakışıklı sevgilimi süzmeye başladım, üzerine beyaz tişört aldına yırtık siyah kot üzerine siyah deri mont. Tanrım! Daha ne kadar göz kamaştırırdı bilemiyordum.

Jungkook:tabi kızının nasıl üşengeç olduğunu iyi biliyordur.

"Eve- ne?"

Jungkook:gözle görülür bir gerçek. Peki nasıl çıktın güzelim?

"Önemli birşey almam lazım dedim, öyle çıktım."

Sırıtıp omuz silktim, halime gülüp kafasını iki yana salladı. Elimi tutup peşinden nazikçe sürüklemeye başlayınca anlık afalladım. Kendime gelip birleşik ellermize bakarak konuşmaya başladım.

"Babama alacaklarım var jungkook, marketten bir şeyler istedi."

Evimizin ilersinde olan parka gidiyorduk sanırım.

Jungkook:alırız sevgilim. İlk önce ben alacaklarımı alayım.

Kaşlarımı havalandırıp yurkundum, alacaklarım? Anlamak pekte zor değildi. Patka geldiğimizde banka oturup benide yanına çekti.