PLATONİK

11. Bölüm " Dağ evi "

Hala vote yok.

_____

Ezgi'nin ağzından...

"Gece gündüze karıştı bugün. Güneş doğdu en yakınımızdan. Yıldız kaydı binlerce defa . Ay yine ev sahipliği yaptı gecenin efkarına. Acılar dinmedi yine. Ne bir rakı sofrasında ne de sigaranın tüten dumanında.

Acılar birikti yine her defasında olduğu gibi. Dinmedi sevda özlemleri. Bitmedi bu hayatın işkenceleri.

Gülmeyi tercih eden insanlara dar ettiler dünyayı. Gözyaşlarında boğulan insanların , ölümünü beklediler sadece.

Kimisi bileğini kesti bu gece kimisi ise astı hayali ipe kendini.

Ayakları geri geri gitti insanların. Ölüm olsun istemediler. Gökyüzü kararmasın hep mavi kalsın istediler. Toprak daha fazla insan almasın istediler. Cinayet olmasın , intihar etmesin bedenler istediler.

Her bedenin katili insanın kendisi oldu aslında. Ruhen ölenler bedenen yaşamadı bu dünyada. Bedenen ölen ise ruhunu teslim etmek istedi ölüm meleğine.

Böyle bir zıtlık ve çelişki içinde devam etti insanoğlu."

En güzel şey canım sıkılınca hep yazmak oluyor. Yine bilmediğim bir saate elimde defter ve kalemim hastane bahçesinde yazıyorum. Bu sefer ne için yazdığımı bilmesem de yazıyorum işte.

Bu gece melekler içime merhamet kırıntıları bıraksın istiyorum. Ama biliyorum ki bu durum olmayacak bir duaya amin demek kadar saçma ve tahammülsüz.

Merhametli ya da eskisi gibi iyi niyetli olmak istemiyorum. Gözü kara , acımasız , yaktığı canı umursamayan biri olmak istiyorum.

Belki de ben hiç istemediğim kadar bu gece şeytanla dans etmek istiyorum.

Ece'nin ölüm meleği olmak , onun kabusu olmak istiyorum.

Ölürken de beni görsün, yaşarsa da her daim beni görüp benim korkumla yaşasın istiyorum.

Canımı yakanın canını dört yandan kuşatıp yakmak istiyorum. Ölmesin , ama ölmek için yalvarsın.

Belki bana ters istekler bu durumlar ama istiyorum işte.

Benim elimden sevdiklerim akıp gidiyor.
Ne yapabilirim ?

Hayata bu şekilde devam etmek çok zor.

Karanlıktan gözüme parlayan bir ışık var. Cidden ışığı çok parlak bir yıldız. Sanki bana bak gibi zorluyor.

Onun abim olmasını diliyorum. Hayatımdaki en güzel ve anlamlı varlığım abim iken hayaline sığınacak kadar çaresizim.

Kader onu da aldı elimden. Bir daha vermeyecek biliyorum. Hemde Ece yüzünden olması daha da sinirlendiriyor beni.

Düşüncelerimde boğulurken beni kurtaran Cenk oldu.

"Peri kızı"

Onun bana böyle seslenmesi , yüreğimde bir yerlere dokunuyor . Ne kadar güzel bir kelime. Peri kızı. Kulağa hem hoş geliyor hemde anlamlı. Çocukluğumda hep masallarla büyüyen bir kızı, yine masala itiyor bu adam.

İçimdeki çocuğu uyandırıyor.

"Efendim?"

Peki ya ben neden ona hala bir lakap bulamadım ? Bu ne kadar canımı sıksa da bir an önce bulacağım.

"Napıyorsun burada ? Tek başınasın birde ?"

Aslında naptığımı değil , neden onsuz bir şeyler yaptığımı sorguluyordu biliyorum.