PLATONİK

4.bölüm : Özledim

Genç kız uçaktan inmişti. Karadeniz'in havasını çekti cigerlerine. Buranın havası hiçbir yerde yoktu.Bavulunu da alıp ilerlemeye başladı. Tanıdık yüzler aradı gözleri. Amcalarını gördü. Gitmek istemiyordu. Ama zorundaydı. Yıllardır görmediği insanlarla nasıl yıllarımı geçiririm diye düşündü. Kesinlikle istemiyordu.
Aklına İrem ve Cenk düştü bir anda. Acaba vermismiydi ? Cenk ne düşünmüştü ?
Belki de bir daha benim yüzüme bakmaz dedi genç kız.
Ama kim bilebilirdi. Belki de hayaller gerçek olurdu.

Cenk'in ağzından...
Nasıl olur böyle bir sey. ? Uzun zamandır yanımda olan bir kızın hislerini anlamayacak kadar aptal bir adammıyım ben ?

Belki de Ordu'ya artık beni görmek istemediği için gitti. Babası bahaneydi.

Bu günlüğü elinden almak istediğimde bana kızmıştı. Sebebi buydu belki ?

Sabahtan beri kaçıncı sigaraydı unutmuştum . Biri bitince diğerini yakıyor, her sayfayı tek tek okuyordum.

Ezgi'nin kokusu sinmiş günlüğe..her bir nefesimde cigerlerimle buluşuyordu kokusu.

O satırları ne duygularla yazmıştı Allah bilir.

Enerjisi
Gülüşü
Bakışı
Her şeyi ile nesesinden bir şey kaybetmezdi o !
Hepimizi güldüren tek insandı
Başka bir sayfayı daha çevirdim. Sanki onu hissetmek istercesini elimi gezdirdim sayfalarda.
"Özledim,
Her şeyi özledim. Babamın bana eskisi gibi sarılışını , kızım deyişini , içten bir öpüşünü...
Özledim işte. Annemin yeniden gülmesini , yeniden aile olmayı özledim.
Yeniden yaşama sevincim olsun istiyorum. Eski beni özledim!"

Evet pozitifti. Ama Allah bilir neler yaşamıştı. Babası çok mu kötü davranmıştı ?

Elim telefona gitti belki aramalıydım. Belki bana ihtiyacı vardı.
Minik diye kaydetmiştim onu. Birazdan açacak ve o sesiyle kulaklarıma en güzel melodiyi verecekti.
Çalıyor...

Çalıyor...

Ve evet..

"Alo!"
Açmıştı. Açmaz sanmıştım.
"Ezgi nasılsın?"

"Aramazsın sanmıştım. İyiyim sanırım sen ?'

Sanırım... İyi değil miydi bu kız ?

"İyiyim sanırım Ezgi. Defter için aramıştım aslında."

"Belki aptallık olarak görüyorsun ama... Eee ben bilmeni istedim. Söz veriyorum bir daha seni rahatsız etmem." Hıçkırık..
Ve sonra tiz bir sesle " ne olur beni kötü bilme!" Hıçkırık... "Şimdiden sizi çok özledim, beni ben yapan sizi özledim..."
Ve kapanış...
Kapatmıştı. Kalbini kırmıştım belki. Ama o da bana asla tarifi olmayan duygular bırakmıştı. Gönlünü almalıydım ama nasıl ?

Yazarın ağzından..

Düşündü genç adam. Ne yapsa alırdı gönlünü bu miniğin ? Şiir severdi bu kız aslında. Şiir yazmalıydı belki. Ya da güzel bir metin yazıp mektuba koyup göndermeliydi Ordu'ya
Ama ya yanlış anlatsa diye düşündü genç adam.
Genç kız ise , yaylaları izliyordu odasından. Yarın yeni lisesinde ilk günü olacaktı. Ama umrunda değildi. Oysa ne hayalleri vardı. Volkan ile aynı okulda olduğunu öğrendiği an sevinçten havalara uçmuştu.
Şimdi ise uçtuğu gibi düşmüştü. Nasıl dedi nasıl toparlanırım?
Yıldızlar o kadar güzel ve o kadar parlaktı ki...
İstanbul da böyle bir şey imkansız ötesiydi
..

Geçirdi içinden "senin mutlu olmanda imkansız"
Sabretti bunca zaman.
Yaradan'ın verdiği bu imtihanı tam puanla geçeceğine. Ama sınıfta kalmıştı şimdiden.
Cenk'in araması yıkmıştı. Ama genç adam o amaçla aramamıştı ki , bizim Ezgi yanlış anlamıştı.
O sırada telefonunda bir mesaj sesi geldi.

Gönderen: Cenk
Gönderilen :
Hani nasıl bir şey biliyor musun ? Özlüyorsun ama yazamıyorsun. Resimlerine bakıp tebessüm ediyorsun. Sonra telefonu kenara koyuyorsun. Aklın yine onda. Tebessüm etmeye devam ediyorsun. Seni tebessüm ettiren biri var , yakınında olması gerekirken uzakta. Hep uzakta.

Ne demek istemişti şimdi Cenk ? Diye geçirdi içinden. Benden mi bahsediyor acaba diye sevindi yüreği.

Hemen cevap yazmaya başladı.

Mesafeler değildir araya giren. Bir araba ile ya da uçak ile gelirsin o bedenin yanına. Önemli olan yürektir. Yürekler arasına mesafe girmemesidir.

Şaşkındı hala genç kız. Böyle bir şey kesinlikle beklemiyordu.
Ardından yeni bir mesaj sesi ile irkildi.

"Seni özledim Ezgi. Neşeni bile ! Tebessüm edemiyorum ..
Çabuk gel olur mu ? Hep buradayım ve her daim yanındayım."

İşte bu an dünyalar genç kızın olmuştu.
Küçücük yüreğine kocaman bir aşk sığdırmıştı...