PLATONİK

Ezgi'nin Kaleminden✨

Eline kalemine aldı Ezgi. Yine hava çok soğuktu. İçi titredi.
Gözleri doldu.

Karadeniz kışları da yazları da hep soğuk olurdu.

İçini ısıtan, yüreğinin ateşi vardı.

Ama o da yetersiz geliyordu.

İlk önce manzaraya baktı camından. Yeşilin her tonunu barındırıyordu memleketi.

İstanbul'da asla bu kadar çok göremeyeceği yıldızlara baktı. Güzeldi, sonsuzdu.

"Keşke senle aşkımız da sonsuz olsa"

Kağıda dökmeye başladı hislerini;

"Bir adamı sevmekle başladı benim hikayem

Seni ..

Sevmekle basladı benım aldıgım nefeslere yüklediğim binlerce anlam...

Senden öncesi diye bir şey varmıydı yokmuydu bilmiyorum..."

Derin bir nefes aldı , düşündü.

Ondan öncesi var mıydı ?..

Devam etti ;

"Bu bir milatsa eğer bir hayatın içine girip herşeyi yenilemek, o halde ayların en güzeli Eylül

Rakamların en güzeli 17...miladın başlangıcı 2015 olsun..."

Bu kadar güzel sevilmeyi haketmiyordu belki de. Ama Ezgi onu o kadar güzel seviyordu ki...

Biri göre kıskanırdı.

"En güzel tesadüfler hep filmlerde masallarda aşk hikayelerinde olur diyenlere binlerce kere inat tanıdım seni..ilk sözün ilk dokunuşun gibiydi..

Düşünmeden..bilmeden..gözlerini çok uzun bir zaman hiç görmeden sevdim ben seni..sadece yazıların kelimelerin bana anlattığı bir adamdın ..ama tanıdığım gördüğüm bildiğim en doğru adamdın...ADAM GİBİ ADAMDIN..

Sevebiliceğim bu dünya üzerindeki en harika insandın..

Gururunu sevdim ben gözlerinden önce..Dik başlılıkla yoğrulmuş ruhunu..kimseye minnet etmeyen düşüncelerini yalnızlıkla koruduğun en derinlerini sevdim ben..

Hiç korkmadım seni sevmekten..

Her güne büyük bir aşkla uyandım ben..

Kalbim her defasında sen diye çarptığında gurur duydum kendimden -senden..

Bir adam ancak bu kadar sevilebilirdi ve özlenirdi canımı yaksada uzaklıklar hiçç yorulmadım ben..sevdim..."

Düşündü. Cidden adam mıydı ?

"Ben birde yüzünü sevdim..ruhunu aydınlatan yüzünü..güldüğünde küçülen gözlerini sinirlendiğinde hakim olmaya çalıştığın sözlerini .... Güzel bir şey olduğunda tebessümünü..seni ben herşeyinle çok sevdim..hayatım boyunca aldığım en doğru karadı bu ve ben bunu kalbimle tasdik ettim...
Acı verdin yüreğime. Yaktın canımı.

Ama yine de vazgecemedim. Sanki hayatımda yaptığım en doğru şeymiş gibi vazgeçmedim.

Tek kaldım , yalnız kaldım .
Bundan gocunmadım. Yüreğimde kocaman bir sevgi taşıyorum sana karşı.

Üzülmek istemedim yüreğimdeki sen üzülme diye.
Ben bu kadar ince ve güzel severken seni , sen neden sevmedin beni ?"

....