"abi ben gazoz istiyorum"
Burak hayattan bezmiş bir şekilde küçük kardeşinin yanaklarını sıktı.
"Paramız bitti Ezgi. Sonra alalım"
Ezgi ise inat etmişti. O gazozu istiyor hatta çok çok çok gazoz istiyordu.
"Abi ben gazoz istiyorum!" diyerek burnunu çeke çeke yalandan ağlamaya başlamıştı.
Burak kardeşine gazoz almalıydı ama nasıl yapacağını bilmiyordu.
İleride elinde gazoz olan , Ezgi'nin arkadaşı olan Volkan 'ı gördü.
Onlar 6 , Burak ise 7 yaşındaydı.
"Volkan gelsene"
"Noldu Burak abi ? Oyun mu oynayacağız?"
"Yok şimdi değilde Ezgi gazoz istiyor , benim param ise dondurmaya gitti gazozunu Ezgi'ye verir misin ?"
Volkan bir gazozuna bir de Ezgi'ye bakmıştı.
Dostluklarının saflığı ve güzelliği vardı o zamanda.
"Tabiki" diyerek gazozunu Ezgi'ye vermişti.
Ezgi abisine , habire siyah giyinmeyi tercih ettiği için "siyah kahramanım benim!" diyerek sarılmıştı.
Burak küçük yaşından beri siyaha aşık bir çocuk olarak büyümüştü.
"Sende benim mor peri kızımsın!"
Ezgi ise mora aşık , her şeyini mor alan , mor psikopatı olan bir minik bir kızdı.
Bu iki kardeşin tek ortak yanı ise, yüreklerinin ileride aynı kırgınlıklar ile pişecek olmasıydı. Hemde aynı adam tarafından!
--------
Yıllar yılları kovalamış Ezgi , 8 yaşında genç kız olmaya yavaş yavaş adım atıyordu.
Eve geldiğinde annesi ile kavga edip odasına kapatmıştı kendisini.
Burak ise 9 yaşında, yaşına göre olgun olan bir çocuktu.
Kardeşinin ağladığını duymuştu odasından.
Ve aklına gelen şeyle iki tane gazoz almıştı hemen bakkaldan.
Çünkü kardeşi ne zaman ağlasa ona gazoz alır, üzüntüsünü paylaşırlardı.
Ezgi yine abisine hayran kaldı bir kez daha. Küçük yaşları ile sevgi ne demek gayet iyi bilen iki çocuktu bunlar.
Onlar birbirine yetiyorlardı. Eğer şeytan üzerlerinden ellerini çekse şuan da mutlu olabilirlerdi !
---------
Yapraklar dökülmeye başlamış , güneş artık doğmayı unutmuştu bu şehirde. Kendi dünyasında nefes almaya çalışan bu beden , daha fazla yaşamayı kabul edemiyordu.
Bu sefer gerçek anlamda ölmek istiyordu.
Ailesinden nefret ediyordu. Ve biliyorlardı ki peri kızını da bu iğrenç dünyaya hapsedeceklerdi. Onun kanadındaki sihiri alacak , gücünü emeceklerdi.
Buna izin veremezdi kahraman. Bir şeyler yapmak istedi lakin yapamadı. Elini bağlamıştı o kör şeytan. Bir kez daha nefret etti ondan. Sabır istedi Yaradan'dan.
Keşke o gün ölebilseydim diye haykırdı gökyüzüne!
______
"Abi " diye seslendi Ezgi.
"Ne oldu güzelim!?"
"Bu gece seninle uyuyabilir miyim ?" Diye sordu çekinerek.
"Tabiki güzelim , gel" diyerek yana kaydı Burak.
"Karnım çok ağrıyor benim"
Burak ne olduğunu anlamaya çalıştı ve anladı. Özel günündeydi. Karnına masaj yaptırıp , sıcağında uyuyacaktı.
"Karnına masaj yapalım o zaman ne dersin?"
"Olur!" Dedi Ezgi. Cidden karnı çok ağrıyordu.
Telefon çalmaya başlamıştı. Ece arıyordu.
Ezgi bilseydi ki abisi o gün ölecek, hiç izin verir miydi o çalan telefonu açmasına ?
Ece ile Burak bir hafta önce ayrılmıştı. Ece hala Burak'ın peşini bırakmıyordu.
Burak telefonu açtı.
"Nerdesin Burak ? Ben çok kötüyüm lütfen gel! Çok korkuyorum!"
Burak Ece'nin uçurumda olduğunu öğrenince , biri kaçırdı sanıp Volkanları da alıp yola koyulmuştu. Ezgi , İrem , Çağrı , Volkan ve Burak ne olacağını bilemeden gidiyorlardı.
Ece oradaydı. Uçurumun başında bembeyaz elbisesi ileydi.
"Ece ne oluyor!?" Diye bağırdı Burak.
Ece ona gülümseyerek, "Hoşgeldin sevgilim!" Diyerek karşılık verdi.
"Sen neden sevmedin Burak beni ?"
Burak'ın kalbi çocukluğundan beri doluydu.
Hırçın , üzgün ve hiç gülmeyen o kız ile doldurmuştu kalbini. Ama sonra kendisini o kızın sevmeyeceğini anlayınca Ece'ye bir şans vermişti.
Ece hasta ruhlu bir kızdı.
12 yaşında olmasına rağmen şeytan gibiydi.
"Ben seni çok sevdim Burak ! Ölümü göze alacak kadar anlıyor musun ?! Ama sen buna değer misin dur bir bakayım... Hayır değmezsin Burak!"
Burak tam sevinmişti ki, Ece asıl atağı şimdi yaptı.
"Sen ölmelisin Burak!"
Herkesin kalbi durdu o saniye.
Burak ne dediğini anlamamış gibi Ece'nin gözlerine baktı.. Cevap aradı ama bulamadı.
"Beni sevmiyorsan , sen ölmeyi hak ediyorsun ! "
Ece ,Burak'a bir adım atıp , "Üzgünüm sevgilim ! Huzurla uyu lütfen!" Diyerek onu uçurumdan itti.
Sevgiyle harmanlanmış o beden , bir hiç uğruna uçtu ! Nereye olduğunu bilmeden düştü. Kulağında yankılanan ise Ezgi'nin "abi!" Diye bağıran sesiydi.
________
Şimdi Ezgi genç kız olmuştu. Hatta aşık bile olmuştu. Tek bir tarafı eksikti. O da abisi !
İnsan kendisini tam sandığı an eksik olan yanı mutlaka kendini belli ederdi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PLATONİK
Romance"Ne bakıyorsun öyle ? İlk defa mı erkek gördün hayatında?" diye sordu. O soru o an hiç beynime ulaşamadı. Gözlerim büyülenmiş gibi kitlendi o harika ötesi gözlerine. İçimden bir şey koptu hissettim. Canım acıyacaktı sanki de yer hazırlıyor gibiydi...
