I Can Make You Cry In Pleasure

Chapter 5

CHAPTER 5

"Virginity mo lang ang kailangan ko, kasi alam ko naman na kapag masikip pa, masarap talaga. Pero ikaw tong pakipot kaya yan tuloy hindi na ko nakapag pigil at kaibigan mo ang inuna ko kahit maluwag na. Pero ayus narin yon, di nga lang ako kuntento".

"Wag ka kasing painosente masyado, wala tuloy thrill hahaha".

Hindi ko alam kung maaawa ako o matatawa sa sinabi ni Lync para kay Parrah. Pero hindi iyon ang pinagtuonan ko ng pansin dahil sa masasakit na binitawan ni Lync saakin.

Hindi......

Hindi.....

Please tama na...

Tama na hindi kona kaya. Gusto ko nalamang mamatay sa sobrang sakit.

Bakit ito pang dalawang taong mahalaga sakin ang tumraydor saakin?

Bakit pinagkakaisahan nila ako?

Sila nalang ang natitirang mahal ko sa buhay at nasasandalan ko sa lahat ng bagay pero bakit sila rin ang sumira ng pagkatao ko?

"Sorry bess ha! Masarap pala tong boyfriend mo. Sana sinabi mo kaagad ng saganon natikman ko agad" malanding sabi nito.

Wala na akong marinig.

Gusto ko ng umalis sa lugar na ito.

Gusto ko ng umalis sa impyernong ito.

Dahan dahan akong tumayo. Nangagatog parin ang mga tuhod ko dahil alam kong nanghihina parin ako. Humawak pako sa pader para magkaroon ng masasandalan.

Tulala akong nakatingin sa kanila at wala nakong ibang magawa. Hindi kona kasi talaga kaya. Parang nabingi nalang ako sa nangyari.

Kahit na nanghihina pinilit ko parin magsalita.

"Babe Lync, alam kong alam mo na mahal na mahal kita. Masaya ako na kahit na maikli lang ang panahon na nagkasama tayo naipakita ko sayo kung gaano kita kamahal.

Sana nasiyahan kayo sa ginawa nyo" nginitian ko muna sila ng matamis na ngiti at totoo iyon.

Tumalikod na ako sakanila at dahan dahang umalis. Pero may huli pa kong sinabo sa kanila na alam kong magpapagimbal sa kanila.

Dahan dahan akong lumingon at tumingin sa mga mata nila.

"This is not the end...

This is just the beginning. Ako naman ngayon..

And I assure you. I will make you cry in so much pleasure" sabay ngisi sakanila na halos makapanindig balahibo.

Pati ako ay natakot din saaking sarili. Hindi ko alam kung saan ko kinuha ang lakas ng loob kong iyon para sabihin sa kanila iyon.

Pinapangako ko ngayong araw na ito ang pinaka huling iiyak ako. Ito ang huling araw na masasaktan ako. Masyado na kasing masakit eh.
Pinapangako kong hinding hindi na ako iiyak dahil ako naman ang magpapaiyak,

hindi sa sakit kundi sa.

sarap...

Kayo ang gumising sa nakakubling demonyo na natatago sakin.

Kayo ang nagmulat saakin kung ano ang dapat na ginagawa sa mga lalakeng sarap lang ang gusto.

Ngayong ko ipapakita sainyo....

Inosente pala huh..

Nakalabas na ako ng condo'ng yun na hindi ko alam kung paano.

Tulala parin ako habang naglalakad..

Patak parin ng patak ang mga luha ko..

Alalang-alala ko parin ang mga nangyari kanina na nag-paguho sa mundo ko.

Ano na kayang mangyayari sakin nito?.

Wala akong magawa kasi unang una wala akong maisip kung anong gagawin at irereact sa nangyari.

Pangalawa, wala akong sapat na lakas para maipagtanggol ko man lang ang aking sarili..

At pangatlo, bestfriend at boyfriend ko iyon..Wala talaga akong laban dun..

Pero sa malalim na pag-iisip ko hindi ko namalayan na may palalapit na pala saakin.

Napapikit nalang ako sa sobrang silaw na naaaninag na palalapit na sa kinaroroonan ko.

Peeeeeeeeeeeeepp!!! mahabang tunog na alam ko kung saan nanggaling.

Hindi na ako makagalaw man lang sa sobrang pagkabigla dahil sa sobrang bilis ng pangyayari.

Naramdaman ko nalang ang pagpatak ng isang luha sa aking pisnge bago makaramdam ng pagkahilo.

Boooggsshh...!!
Sorry po sa mga sound effect ha.😂 Hende kese megeleng se eke segenyen.😂😅