Positively, Ms. Independent [COMPLETED]

CHAPTER 34

LESTER'S POV

Hindi ko alam kung anong pumasok kay Dylene at gusto nitong makipaghiwalay. Hindi ako masyadong nakapag focus sa klase ko ngayon dahil sa nangyari kanina. Siguro nagkakatantrums na naman yun.

"Ang lalim ata ng iniisip mo diyan, Lester ah." Sabi ni Roen.

"Eto kasing si Dylene gusto makipaghiwalay kanina. Nagseselos na naman. Yan lagi dahilan ng pag aaway namin eh. Sabi ko nga sa kanya, pakakasalan ko siya kapag nagtapos siya." Sabi ko sa kanya.

"Agad-agad?" Gulat na tanong ni Roen sa akin. Tumango naman ako. Ayoko nang pakawalan si Dylene. Dahil bukod sa 5 years na kami, ayokong pagsisihan ko na pinakawalan ko ang isang babae na kagaya niya.

"Oo. Anyways, may 2 years pa naman. Makakadagdag pa yun sa ipon ko." Sambit ko sa kanya. Nagkuwentuhan lang kami ni Roen hanggang sa nagtapos na ang klase at bumalik na kani sa dorm namin. Naisipan kong puntahan si Dylene sa dorm niya. Siyempre, kasama ko si Roen. Bitbit ko ang gitara ko at bitbit naman ni Roen ang beat box niya. Pumuwesto kami sa harapan ng dorm nila. Nakatingin ako sa may balcony. Inumpisahan ko na ang pag strum.

When I look into your eyes
It's like watching the night sky
Or a beautiful sunrise
So much they hold

Lumabas si Dylene sa balkonahe ng dorn nila. Bakas sa mukha nito ang pagkagulat sa ginagawa ko.

And just like them old stars
I see that you've come so far
To be right where you are
How old is your soul?

I won't give up on us
Even if the skies get rough
I'm giving you all my love
I'm still looking up

And when you're needing your space
To do some navigating
I'll be here patiently waiting
To see what you find

Cos even the stars they burn
Some even fall to the earth
We got a lot to learn
God knows we're worth it
No I won't give up

I don't wanna be someone who walks away so easily
I'm here to stay and make the difference that I can make
Our differences they do a lot to teach us how to use
the tools and gifts we've got yeah we got a lot at stake

Sa dinami raming away na hinarap namin sa loob ng limang taon, hinarap namin yun na magkasama. Natuto kami sa aming bawat pagkakamali.

And in the end, you're still my friend at least we did intend
for us to work we didn't break, we didn't burn
We had to learn how to bend without the world caving in
I had to learn what I got, and what I'm not and who I am

I won't give up on us
Even if the skies get rough
I'm giving you all my love
I'm still looking up

So easy is our life
What's mine is yours and yours mine
Hardly do we ever find
We'd rather be kind

I won't give up on us
Even if the skies get dark
I'm healing this broken heart
And I know I'm worthy

I won't give up on us
God knows I'm tough, I am love
We got a lot to learn
God knows we're worthy

No I won't give up on us
God knows I've had enough
We got a lot to learn
And we're, and we're worthy

No I won't give up
No I won't give up

Kaya kahit ilang beses niyang sabihin na maghiwalay kami, hinding hindi ko siya susukuan. Lumabas ng dorm si Dylene at agad kong iniabot sa kanya ang mga binili kong roses.

"Naiilang ako." Bulong nito sa akin.

"Atleast di mo na kailangan magselos kasi nakita na nila na ikaw ang nag iisang babaeng mahal at patuloy kong mamahalin." Sabi ko sa kanya. Napangiti naman siya dahil sa sinabi ko.

"Bakit kasi ang galing galing mong magpakilig?" Tanong nito.

" Because i was born this way?" At natawa naman siya.

---------------------*

DYLENE'S POV

"Ang gwapo naman talaga ng anak ko." Sambit ni tita.

"Hindi na ako magtataka kung bakit niya si ate Dylene." Pagsingit naman ni Von. Ngayon ang araw ng graduation ni Lester kaya kasama ko ang pamilya niya.

"Ang daya mo eh. Iiwanan mo na ako sa school." Sabi ko sa kanya.

"Haha. Next year ikaw naman ang gagraduate. Wag ka mag alala." Sagot ni Lester. Nagpunta na kami sa desginated seats namin dahil mag uumpisa na ang seremonya. Nagsimula na magmartsa ang mga estudyante patungo sa upuan nila. Nagbigay din ng speech ang pricipal namin. Pagkatapos ay inumpisahan na ang paggawad ng mga diploma.

"Sy, John Lester. Bachelor of Science in Nursing." Umakyat na siya sa stage kasama ang mommy niya. Pinalakpakan ko naman siya. Napabuntong hininga na lang ako dahil ako na lang maiiwan dito. Plano ni Lester na mag take ng board exam this year.

Pagkatapos ng graduation ay dumerecho kami sa bahay nila Lester kung saan may konting salo-salo.

"Congrats." Pagbati ko sa kanya. Niyakap naman niya ako and he kissed me on my forehead.

"Thanks." Sagot nito. And i just gave him a sweet smile.