Fransa'da doğup küçük yaşta babaları ile İngiltere topraklarına yerleşen üç kardeş; Aceline, Leonardo ve Anna Brunella.
.
Eric Brunella, İngiltere Kralı üzerinde saygın bir hâkimiyet kurmuş başarılı bir adamdır. Geleceğe dönük planlarından biri ise...
"-Bu altın küller çamura dönüşüyor (...) Kargaşanın kral ve kraliçesinin önünde eğilin."
×××
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×××
Eric'in yıllardır beklediği an gelmişti. Kralın en yakını olmasını sağlayacak karar bugün açıklanacaktı. Yıllar içerisinde bu genç adamın üzerinde güvenilir bir hâkimiyet kurmak için çok uğraşmıştı, nasıl olsa. Heyecanı onu kemiriyordu.
Aradan geçen iki uzun saatin ardından sonunda toplantı ara vermiş ve masanın etrafındaki adamlar kuş sürüsü gibi dağılmıştı. Genç kralın derin düşüncelere dalarak pencereden dışarıyı izlediğini gören Eric bu fırsatı değerlendirmek adına sandalyesinden kalktı ve ağır adımlarla adamın yanına yürüdü. Dakikalar önce sandalyeleri dolduran ve hiddetle düşüncelerini savunan adamların olduğu gibi Eric Brunella'nın da kaderi bu genç krala bağlıydı; onun bugün vereceği karar, sanılanın çok üstünde bir etkiye sahipti.
"Ne düşünüyorsunuz, majesteleri?" diyerek girdi konuşmaya Eric, babacan bir sesle.
Edward iç geçirdi. Gözlerini pencerenin manzarasından ayırmıyordu. "O kadar çok şey düşünüyorum ki, bu soruya nasıl cevap vermem gerektiğini bilmiyorum."
"Düşüncelerinizi paylaşabilirsiniz. Dinleyecek biri olduktan sonra herkes konuşabilir."
"Beni yıllardır dinliyorsunuz zaten, Bay Brunella. Ben de sizi dinliyorum ve dediklerinize saygı duyuyorum. Fakat bugün burada konuşulanlar beni kararsızlığın eşiğine sürüklüyor ve aklımı bulandırıyor. Bu durum da canımı sıkıyor."
"Canınızı mı sıkıyor?"
"Artık kral benim." diyerek ona döndü, Edward. Genç gözlerinin altında yaşlı bir adama aitmiş gibi görünen çizgiler oluşmuştu. Daha yeni taç giymiş olmasına rağmen tacın ağırlığı altında ezildiği çok belliydi. "Ve buna alışmakta zorlanıyorum. Zor olacağını biliyordum fakat bu kadar zorlayıcı olacağını düşünmemiştim."
"Majesteleri, içinde olduğunuz bu durumun son derece normal olduğunu söylemeliyim. Endişelenmeniz gereken hiçbir şey yok."
"Fakat endişelerim bitmiyor. Geceleri gözüme uyku girmiyor ve zihnimi toparlayamıyorum. Bazen merak ediyorum, babam da böyle hissetmiş miydi?"
"Elbette hissetmiştir, bunu taç giyen her kral hisseder. Dışarıdan kolay gibi görünür bu; tacın insanlara sunduğu güç göz kamaştırıcıdır. Fakat o tacı takanların çektiği şeyin bir eziyet olduğunu kimse göremez."
"O hâlde nasıl oluyor da, beni en iyi anlayan siz oluyorsunuz? Sizde yaşlı bir kralın bilgeliği var, bunu inkâr edemem. Fakat bu odadaki her adamın toplanarak bana veremediği güveni sizin vermeniz kafamı karıştırıyor."
