Hoofdstuk 1

8.2K 100 40
                                    

Hailey Adams:

'Mam, heb jij mijn Engels boek gezien?' Gehaast haal ik alles overhoop om mijn Engels boek te vinden. 

'Nee lieverd ik zou niet weten waar die ligt.' Mijn moeder zit met de rest van mijn familie aan de lange keukentafel, ze neemt een slok van haar thee. 

'Pap?' Vraag ik wanhopig. Mijn vader kijkt vragend van zijn krant naar mij en weer terug naar de krant. 'Wat?' 

'Of je worst lust.' Ik rol met mijn ogen. 

'Ja graag pak jij het even voor me lieverd.' Mijn vader geeft me een knipoog en leest weer verder in zijn krant.

'Ik heb dus helemaal niks aan jullie.' Ik gooi mijn handen in de lucht.

'Misschien zit die in je tas.' Timothy kijkt verveeld op van zijn telefoon naar mij. 

'Nou nu je het zegt danku Tim.' Ik ren naar boven en check mijn tas en inderdaad daar zit mijn Engels boek in. Ik loop weer naar beneden en schuif aan tafel. 

'Gevonden?' Vraagt mijn moeder.

'Ja, mag ik de melk?' 

'Elle geef even de melk aan je zus.' Mijn moeder glimlacht naar m'n zusje.

'Hier, oh oeps.' Elle wil de melk geven maar laat het over de tafel vallen. De vloeistof vindt zijn weg over de tafel. De schade is klein. Ik pak wat keukenpapier en dep het op de tafel. 

'Trut! Mijn telefoon.' Timothy springt op en rent naar de keuken om zijn telefoon te drogen. 

'Timothy Adams, taalgebruik.' Roept mijn vader boos. 

Elle haar gezicht ziet eruit alsof ze elk moment in huilen kan uitbarsten. Ik loop naar haar toen en knuffel mijn zusje.

Timothy komt met een gezicht vol onweer terug van de keuken. 'Je hebt geluk dat die het nog doet anders was het dokken voor haar geweest.' 

'Tim doe even normaal ze is acht.' Roep ik verontwaardigd.  

'Ja nou en ze kan wel acht zijn maar ze is zo onhandig als een kleuter.' 

Elle barst nu in tranen uit. 

'Timothy Adams telefoon inleveren nu.' Mijn moeder houdt haar hand op. 

'Ah kom op.' Mopperend geeft hij zijn telefoon. 

'Lekker voor je.' Thomas mijn broertje van dertien zit lachend naar het spektakel te kijken.

'Thomas.' Zegt mijn vader waarschuwend. 

'Jaja.' Thomas neemt een hap van zijn brood. 

'Brugpieper.' Tim loopt de kamer uit. 

Hoofdschuddend zit mijn vader naar ons te kijken. 

'Jullie maken er een mooi potje van.' Zegt hij zuchtend.

Elle kan ook weer lachen door mijn moeder. Ik moet toegeven dat ik de liefste en beste moeder heb. Om de één of andere reden weet ze altijd hoe ze je kan opvrolijken. Net zoals mijn vader. Ze zijn hotel de botel op elkaar en dat laten ze merken. Helaas. 

'Ben je zenuwachtig Hailey?' Vraagt mijn moeder.

'Mam het is maar een eerste schooldag niks bijzonders alleen dat ik mijn boek kwijt was dat gebeurd nou nooit.'

Het is net zomervakantie geweest en ik ga naar de vijfde van vwo. Mijn ouders vinden het denk ik nog spannender dan ik zelf. Mijn klas is compleet nieuw en ik ken niemand. Alleen Mila maar die zit op havo. 

Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is 08:12. Om kwart over acht is Mila bij mij om samen naar school te fietsen. Ik haast me in mijn sneakers, geef mijn ouders een kus en pak mijn fiets uit de garage. 

Om 08:17 sta ik klaar en komt Mila net er aan fietsen.

'Wat zit jij stom te grijnzen.' Mila glimlacht.

'Mijn familie, het was weer gezellig aan de ontbijttafel.' 

'Herkenbaar.' Mila zucht. 

'Zin in school?' Vraag ik.

'Het antwoord op die vraag is nee.' Ik moet lachen.

Lachend en kletsend fietsen we naar school. 

Aangekomen op school zetten we onze fiets in de stalling en lopen we het gebouw in. 'Waar moet jij heen?' Vraagt Mila. 'Verdieping drie het begint gelijk goed.' Ik zucht. 

'Ik moet naar verdieping één, zie je in de pauze.' Mila geeft me een knuffel en loopt weg. 

Fijn, kom ik straks in een klas waar iedereen elkaar kent met als uitzondering ik. Ik raap mijn moed bij elkaar en loop naar de derde verdieping. Daar aangekomen zoek ik het goede lokaal op en ga ik maar wachten.

Na tien minuten een beetje op mijn telefoon gezeten te hebben komt mijn nieuwe mentor met een rood gezicht aan lopen. 'Sorry sorry dat ik wat laat ben, kom binnen klas.' Ze opent de deur en laat ons binnen. Als een kudde losgelopen stieren stormen ze de klas binnen en word ik heen en weer gehusseld en geduwd. Fijn. Ik zie dat iedereen achterin en in het midden is gaan zitten dus ben ik verplicht voorin te gaan zitten. Gelukkig wel alleen want ik heb even geen behoefte om naast iemand te gaan zitten. 

'Nogmaals sorry mijn auto had er vandaag geen zin in.' 

'Er rijden ook treinen.' Roept iemand. De klas begint te joelen. Ik zucht en wil naar huis.

'Ik doe net alsof ik dat niet gehoord heb. Goed ik ben mevrouw Lande, jullie mentor van dit jaar en docent Engels.' 

Midden in de les gaat de deur open en komt er een jongen binnen. Mevrouw Lande kijkt verstoord op. 'Je bent te laat.' De jongen haalt verveeld zijn schouders op. 

Oh my deze gozer is een god. Zijn donkere haren zitten warrig op zijn hoofd en zijn grijze ogen zijn zo helder dat je bijna jezelf erin kan zien. 

'Hoe heet je?' 

'Vince Williams.' 

'Oh de nieuwe zie ik.' Mevrouw Lande gaat langs de namenlijst. 

'Ja ik kom uit een verpakking nou goed?' Zijn ogen scannen de klas maar blijven even hangen bij mij. Snel kijk ik weg. 

'Ik zie het door mijn vingers ga maar zitten.' 

Niet naast mij, niet naast mij, niet naast mij. 

Grijnzend loopt hij naar achter en gaat naast een jongen zitten die alleen zat.

Ik voel ergens diep van binnen een teleurstelling, maar ja waarom zou hij naast mij gaan zitten?

Hoi!

Dit is het eerste hoofdstuk van the complicated badboy ik hoop dat het een beetje bevalt :)

Nieuwe update: 15 februari of eerder!

XX ME

The complicated badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu