The complicated badboy

Hoofdstuk 30

Hailey Adams:

'Hailey!' Roept iemand. 'Hailey wakker worden slaapdoos.' Zegt iemand en ik hoor wat gelach. Ik open voorzichtig mijn ogen en zie dat iedereen wakker is. Ik zie alleen Vince niet. 'Waar is Vince?' Vraag ik met een schorre stem. Mila lacht. 'Je bent net drie seconden wakker en je vraagt al gelijk waar je liefje is, dat is wel cute.' Mila glimlacht. 'Mijn hoofd doet pijn.' Ava grijpt naar haar hoofd. 'Meid je hebt meer alcohol op dan iedereen hier bij elkaar, vindt je het gek?' Troy schud zijn hoofd. 'Hou je bek.' Zegt Ava chagrijnig. 'Moet je maar niet zoveel drinken.' Troy bijt van zich af. 'Jongens doe eens normaal tegen elkaar.' Joshua zucht. 'Mila weet jij waar Vince is?' Vraag ik een tikkeltje bezorgd aangezien niemand mijn vraag beantwoord. Hij zou toch niet weggegaan zijn? 'Ja die is ontbijt aan het halen, ook al is het bij drie uur in de middag haha.'  

Iedereen zit er wat slaperig bij en eigenlijk wachten we op Vince die ontbijt aan het halen is. Ontbijt kun je het eigenlijk niet noemen en lunch ook niet want het is al bijna vier uur. 'Vince blijft wel echt lang weg, doet die boodschappen in Frankrijk ofzo.' Troy plukt wat aan Mila haar trui. 'Oh als dat zo is moet iemand hem even appen dat die wijn moet meenemen, ik ben er bijna doorheen.' Ava nipt wat aan haar zoveelste glas wijn, ik ben de tel kwijt. 'Lieve schat ik denk dat jij even wat water moet gaan drinken.' Mila pakt het glas wijn uit haar hand en trekt Ava omhoog. 'Maar het is zo lekker.' Ava wankelt een beetje. Ik sta snel op om haar te ondersteunen. 'Ik wil wijn.' Ava hangt op mijn schouder. 'Ava doe eens rustig, je moet echt oppassen hoor.' Joshua klinkt streng. 'Jij bent niet de baas over mij.' Ava steekt haar tong naar Josh uit. 'Lekker volwassen.' Troy zucht diep. 

De bel gaat. 'Dat is vast Vince.' Zeg ik. 'Doe jij open?' Vraagt Mila aan mij. 'Ik ben al onderweg.' Ik loop snel naar de deur doe open. 'Hee.' Vince kijkt me vrolijk aan, in zijn rechterhand draagt hij een boodschappen tas die tot de top gevuld is. 'Geslaagd?' Ik geef een knipoog. 'Zeker.' Hij lacht. 

Een halfuurtje later zitten we met z'n allen aan de keukentafel te eten. 'Oh mijn god ik had echt honger.' Ava neemt een hap van haar tosti. 'Ik noem dit een geslaagde brunch.' Zegt Troy. 'Daar ben ik het mee eens.' Mila neemt een slok van haar melk. 'Is het nou de bedoeling dat we hier nog een nacht slapen?' Vraagt Joshua die met zijn hand door zijn haar gaat. 'Ik vind het prima mijn ouders komen als het goed is morgenavond thuis met mijn broers en zusje.' Zeg ik. 'Ik moet naar huis, want ik moet morgen werken.' Zegt Troy. 'Ik zou toch bij jou slapen vannacht?' Mila kijkt Troy vragend aan. 'Ja maar ik moet wel werken.' 'Ik moet ook naar huis, heb nog leerwerk te doen.' Joshua klinkt wat ongemakkelijk. Volgens mij verzint hij dat. 'Ik slaap vannacht al bij meneer Lace.' Ava grinnikt. 'Ava dat kan echt niet, hij is je docent!' Mila slaat haar hand voor haar mond. 'Boeien, ik ben jong en kan gaan en staan waar ik wil.' Ze pakt een broodje en neemt daar een hap van. 'Ik blijf nog wel een nachtje slapen als dat mag.' Vince kijkt me lief aan. Mijn wangen worden rood. 'Gezellig.' Zeg ik zenuwachtig maar oprecht. 

Na het eten pakt iedereen die niet nog een nachtje blijven slapen hun spullen in. 'Mag Vince eigenlijk hier wel alleen slapen?' Vraagt Mila zacht aan me. Ik help haar met inpakken. 'Ik weet het niet, vast wel.' 'Je mag altijd zeggen dat Troy en ik ook bleven als je ouders het vragen.' 'Dat is lief.' Ik geef Mila een knuffel. 

'Doei! Het was gezellig!' Ik zwaai samen met Vince iedereen uit. 'Bedankt voor alles.' Roept Mila en ze zwaait enthousiast. 'Gaat dat wel goed denk je?' Vince wijst naar Ava die alle kanten opslingert met haar fiets. 'Die valt binnen een halve minuut om denk ik.' Vince grinnikt 'Ava doe nou voorzichtig. Roep ik. Ava steekt haar duim op en draait zich om om nog te zwaaien waardoor ze uit balans raakt en flikkert. Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet te lachen. Vince en ik rennen naar haar toe en trekken haar omhoog. 'Ik ben oké!' Ava glimlacht. 'Je bent zo  dronken als maar kan Ava.' Vince schud zijn hoofd. 'Wat verwacht je ook na al die flessen wijn die erdoor gegaan zijn vannacht.' 'Ik red me wel schatjes.' Ava stapt op de fiets en geeft ons een luchtkusje. 'Ik geef haar nog tien seconden.' Vince slaat zijn armen om elkaar heen. 'Wat dacht je van drie.' Ik lach. Ava houdt het tot nu toe al vol tot het einde van de straat, waar ik woon. We applaudisseren voor haar. Ik hoor haar lachen. 

'Zullen we maar naar binnen gaan?' Vraagt Vince, hij pakt mijn hand en trekt me zachtjes mee.