He's Not Just My Boss (Published under PSICOM)

XXVI

Dedicated to: IBGDITDIT. Hi! :)

Chapter Twenty-Six
 
  
"Who drives you to school, Wayne?" tanong ko nang nasa kotse na kami ni Warren. Nakaupo ako sa front passenger seat at si Wayne naman ang nasa likod.  

Hindi siguro si Warren ang naghahatid sa kanya dahil sabay kaming pumapasok sa trabaho.

"I don't like it when dad drives me to school alone so I asked tito Liam to do it for me." nanunulis ang ngusong sagot niya.

"Bakit naman, baby?" takang tanong ko.

"My teacher flirts with dad, mom!" sumbong niya.

Tumaas ang isang kilay ko. Nilingon ko si Warren na humahalakhak habang nagda-drive. Hinampas ko yung balikat niya. Napaigik siya.

"What?" tumatawa pa ring sabi niya.

"What ka d'yan? Malandi ka talaga!" naiinis kong saad. Had he been faithful to me for the past months that I was in comma?

"Mommy, ano po yung malandi?"

Ngumiwi ako.

"'Yan! Ang ingay mo kasi." natatawang akusa sakin ni Warren. "Malandi is handsome in English, Wayne." Humalakhak siya sa sarili niyang kalokohan. Hinampas ko siya ulit.

"Ano ba 'yang tinuturo mo sa bata!"

"Aray!" Hinuli niya yung kamay kong nanghampas sa kanya at 'di na binitawan.

"Ah." humahangang sabi ni Wayne. "So, I'm malandi too."

Ngumiwi ako. Ano ba 'yan. Paano ba 'to? Kung anu-ano kasi ang tinuturo ni Warren, eh! "No, you're not malandi. Just forget about that word, baby."

Kumunot ang noo niya tapos biglang parang naiiyak na. "But, why? Don't you find me handsome, mom? I am malandi! Daddy's malandi! Tito Liam's malandi!" sigaw niya.

Hala.

Natatawang napapailing na lang ako. Nang sinulyapan ko si Warren ay nakita kong tumatawa siya ng walang tunog. Siraulo talaga. Sana hindi namana ng anak namin yung pagkabuang niya.

Nilingon ko ulit si Wayne. "Baby.." Hay. Paano ko ba ipapaliwanag 'to?  

"Yes, baby?" sagot naman ng kumag na ginantihan ko lang ng irap.

Binalingan ko yung anak kong maiiyak na yata dahil sa tingin niya'y sinabi kong hindi siya gwapo. "Wayne, baby.. Handsome in tagalog is gwapo, not malandi. So, you're gwapo. You're not malandi, okay?"

"But daddy said--"

"Don't listen to him. Forget about it." Putol ko.

"Okay," nakangusong usal niya, halatang naghahanap pa ng kasagutan sa mga tanong niya.

"At ikaw naman." Baling ko kay Warren. "Kumusta naman ang buhay binata mo?" Asar kong sabi habang hinihila yung kamay kong hawak niya pa rin.

Ang tinutukoy kong buhay binata niya ay yung mga araw na unconscious ako. Mukhang naintindihan niya naman ang gusto kong ipakahulugan dahil tumawa siya ng nakakaloko.

"Never been better." Ngumisi siya. Lalo akong nagpumiglas na ikinatawa niya.

"'You jealous?" Hindi ako sumagot, inirapan ko lang siya. "You are jealous." dugtong niya at biglang siyang sumeryoso. Hinila niya ang kamay kong kanina pa niya hawak palapit sa kanyang bibig at dinantayan ng halik ang likod ng palad ko. "You have nothing to be jealous about. My love for you made me blind, I could see nothing else but you even when my eyes are closed."

"Dad, I always admire your great love for mom but I gotta tell you, that sounds really corny." singit ni Wayne na nakahalukipkip. Tumawa ko para itago ang pamumula ng pisngi ko.

"And now you're blushing, dad! You're so gay!" dugtong pa ni Wayne.

Nilingon ko si Warren at nakita kong namumula nga ang dalawang tenga niya. Natawa ako lalo. Si Wayne lang pala ang makakatalo sa kanya sa asaran, eh.

Two hours na kaming late nang makarating kami sa office ni Warren. Akala ko nga hindi na kami papasok eh, pero nag-drive siya papunta sa company paghatid namin kay Wayne sa school niya.

"I need to attend a meeting with the board. After that, we're good to go." aniya habang nakasakay kami sa elevator.

"Less than an hour lang yun 'di ba? Paano yung trabaho ko?" tanong ko. Hindi ko naman kayang tapusin ang lahat ng gagawin ko ngayong araw sa loob ng isang oras lang. At saan ba kami pupunta?

"You won't work today."

"Ha? Bakit? Bukas pa off ko, ah?"

Ngumisi siya. "Let's just say that today's your paid day off. I paid your time to date me. But I need to attend this meeting first, samahan mo 'ko."

"Na naman? Maghihintay na lang ako sa office." tanggi ko kahit na nagdidiwang yung puso ko sa kilig.

"Hindi pwede. Mami-miss kita agad. Let's go." simple niyang sabi na para bang hindi siya nagbitaw ng nakakakilig na mga salita.

 
"Good morning everyone. This is my wife, Mary Claire Lazares. I hope you don't mind her joining us today. As mush as I want her to leave my side, I cannot cause she wouldn't budge. She's so freaking in love with me." he kidded that earned laughters from the board members.

Naramdaman ko naman agad ang pamumula ng pisngi ko. Kinurot ko si Warren sa tagiliran sa inis. Ako pa daw 'tong ayaw umalis sa tabi niya, eh siya nga 'tong ayaw mahiwalay sakin!

"Aww, baby. 'Wag ka naman dito manghimas. Bawal dito. Wala tayong privacy dito, eh."

Sa halip na bumitaw ay diniinan ko pa lalo ang pagkurot sa kanya. "So eager, aren't we?" aniya ng nakangisi.

"Isa." babala ko.

"Aah." daing niya na ikinapula na naman ng pisngi ko. Daing ba 'yon o ungol?

Napabitaw ako sa kanya nang napagtantong nakatingin pala ang mga member ng board samin at napapangisi.

Huminto na rin si Warren sa pang-aasar no'n. Lumakad siya papunta sa kabisera ng mesa at doon ako pinaupo. May narinig pa kong nagsabi na under daw si Warren sakin na ikinatawa na naman ng board. Biruan sila sa simula pero nagseryoso din sila kinalaunan.

Ang Lazares Corporation ay nagstart sa father ni tito Winston. Restaurant lang ito sa simula na naging successful. 'Di tumagal ay nag-expand eto ng nag-expand at kung anu-ano ng business ang napasok. Mula sa five-star hotels, real estate and condominium. Ang alam ko ay si tito Winston ang nagpasok ng building purposes sa L Corp kahit na pang-food service lang ito dapat, maging licensed engineer daw kasi talaga ang pangarap niya pero nauwi sa business management. Si tito William naman, na father ni Liam ay HRM graduate kaya focus siya pagpapalago pa ng restaurant nila.

Ngayon ay pinag-uusapan nila ang plano nilang pag-eexpand sa Las Vegas. Balak nilang magtayo ng hotel na tatalo sa Ceasar's Palace doon. And speaking of expansion, ano na'ng nangyari sa deal nila kay Cedric?

Liningon ko si Warren na katabi ko para magtanong. Nag-usog siya ng upuan para magkatabi kami kahit na isang upuan lang dapat ang nasa kabisera. Natagpuan ko ang mga mata niya nakatitig sa akin.

Tinaasan niya 'ko ng isang kilay nang namula ang pisngi ko. Ngumuso rin siya pagkatapos. Kinuha niya ang kamay ko at dinala sa kung saan. Hindi ko makita dahil nasa ilalim 'yon ng mesa.

Nakita ko ang pag-igting ng panga niya ng hinayaan niya ang kamay kong nakapataong sa kung saan. Kumunot ang noo ko at pinakiramdaman ang matigas na bagay na hawak ko. Narinig ko ang mahina niyang pag-ungol na ikinanpanlaki ng mga mata ko. Hawak ko yung ano n'ya!

"You did this." Mahinang bulong niya sa tenga ko.

Bumitaw ako kaagad. Ano'ng ginawa ko?

Nang akmang ilalagay niya na naman do'n ang kamay ko ay hinampas ko agad ang kamay niya palayo.

"Focus, Warren." saad ko na tukoy ang pakikinig sa lalaking nagrereport sa plano nila.

"How can I when you keep on distracting me?"