VAN ZACKARY OBSESSION

KABANATA 13

Kabanata 13

Until now hindi ko parin maprocess na si Sarina ang engineer sa project na gagawin sa San Jose, she look young to me. Nakatulog nalang ako at gumising ay hindi padin mawala sa utak ko na siya ang engineer.

I eat my breakfast and take a shower ngunit hindi talaga mawala sa isip ko, ginulo niya ang sistema ko. Masyado akong nagulat at humanga sa kaniya. I even put some light make up and wear a dress na hindi ko naman ginagawa.

Masyado lang siguro akong nahiya at naconscious, huli na ng maisip na hindi dapat ako nag-ayos. It's new to me. I park my car, bahagya pang nagulat si Mang Pedring ng makita ako. I smile on him shyly at nahihiya ko din siyang binati.

Sa loob ng elevator ay nakikita ko ang ayos ko, bahagya kong ibinaba ang dulo dahil feeling ko maikli ito, kahit na hangang tuhod naman ang haba nito. Nang huminto ang elevator sa tamang palapag ay humugot ako ng isang malalim na buntong hininga.

"Shuta." nagulat ako ng makasalubong ko si Troy na gulat habang nakatingin sa akin. "Ano... Bakit..."

He stop ng nilagpasan ko siya. "Ang oa." anas ko kahit na nahihiya ako.

"Whoooah, anong nakain mo at nag dress ka?" natatawang anas ni Sheena. Lalo akong pinakulahan ng mukha.

"Boys, laway niyo baka tumulo. Si Ysabel lang yan, kalma." natatawang singet ni Karen, itinulak niya pa ako ng marahan para maka-upo na sa upuan ko.

Ilang minuto din nila akong biniro bago bumalik sa mga ginagawa nila, hinarap ko na din ang mga kailangan kong gawin.

Wala pang ilang minuto ng dumating si sir Reyven na halatang wala pang tulog, binalingan niya ako at kahit siya ay biglang nagulat dahil sa ayos ko ngayon. Ngunit mabilis ding nagbago ang gulat niya.

"Ysabel, follow me."

"Y-yes sir." I am nervous, he looks mad.

"Gurl, mukhang sa ibang side ng kama nagising si sir. Good luck." Si Thea, na lalong nagpa-kaba sa akin.

I follow him dahil baka lalo lang siyang magalit, we saw him mad before at hindi na namin gustong maulit iyon. Nagulat pa ako ng madatnan siyang naka-upo sa swivel chair at busy na sa mga papel na nakatambak sa mesa niya.

"S-sir?" he sighed, he look at me apologetic.

"I'm sorry kung nasungitan ko kayo, I'm too tired at wala pang maayos na tulog."

"We understand sir, if anything I can do to help you?" the nervousness I feel disappear, I thought he'll lash out.

"Uh, yeah. That's why I call you, can you do me a favor." alanganin niyang tanong.

He handed me a black envelop, isang invitation. "This is the favor I want to ask." saad niya ng makita siguro na nakatingin lang ako sa invitation at naguguluhan.

"Our company needs a representative, actually ako dapat but I can't. I need to finish this paper works, next week pa naman yan but the problem is I have meeting to attend in Singapore the same day." he explained.

"Why me? Si Troy, or si Aaron. Ayokong mag-kamali at may masabi ang mga tao sa company."

"Please. Troy and Aaron still had a project to do, I know you'll be fine. And besides I know you won't make any mistake, you just need to be pretty and wala na." pangungumbinsi niya, hindi pa ako nakaka-attend sa kahit anong social gatherings. I attend party, but not formal.

I look at his face, he looks really tired at parang wala pa talagang maayos na tulog. My eyes drift infront of him. Table full of files, and when I back my gaze on him he looks hopeful.