VAN ZACKARY OBSESSION

KABANATA 25

Kabanata 25

Alas tres ng hapon ng makuwi kami sa bahay nila Riza, she's a bit hesitant na dito kami tumungo. After I cried, sa apartment ko kami dumaretso. Hindi naman kami nag-tagal dahil pag dating namin duon ay nanduon na ang mag-iinterview sa akin. I don't know kung maga-grant ang pag-aampon ko. But, I hope so.

Nagulat pa ako nang paakyat kami ay siyang pababa ng mama ni Riza, halatang nagulat din siya ng makita niya kami, lalo na ang anak.

"K-kamusta na kayo? Kumain naba kayo? Sandali, magpapa-handa ako ng pagkain n-" Riza cut her.

"Mom? Where fine, aakyat na kami." naiiritang saad ni Riza na paakyat na sa hagdan.

Dismayadong nagpaalam sa amin si tita bago kami tuluyang pakawalan.

"I think she miss you a lot." anas ko ng makapasok kami sa kwarto niya, she took a heavy sigh and look at me. "I think you a bit harsh." I added.

"I can't look at her, she's too broken, it pains me too." mapait siyang ngumiti. I nod and hug her.

Nagbago na nga si tita, wala na yung sigla sa mata niya at para bang kulang na lagi sa tulog. Bilang isang anak, mahirap nga makita na ganuon ang mama mo. I can't blame Riza for that, isa pa simula nang mawala si tito ay napunta na sa kaniya ang responsibilidad. Tita can't function well.

Kumalas siya ng yakap sa akin at dumaretso sa banyo, I lay on her bed at duon ko lang nararamdaman ang pagod.

"Wake up sleepy head!" mataray na tapik sa akin ni Riza. She look stunning sa suot niyang red satin dress. She curl her hair and put some light make up.

She roll her eyes on me. "Bilisan mo ng maligo." pagtataray niya.

Sinunod ko naman siya. She gave me the dress na binili namin, hindi ko na nagawang magtagal dahil sa itsura ng bruha.

Siya na ang nag ayos sa akin. Kita ang collar bone dahil sa messy bun na ginawa niya. Parehas lang kami ng dress naiba nga lang ng kulay ngunit mas bagay sa kaniya. Fock her boobs, bakit kasi gifted?

"Uh, I forgot to tell. Nanduon na si Dwayne, he's waiting." Then she flash a smile. "Don't worry, hindi ka mag-iisa." And wink at me.

Sa sala ay naka-upo si tita, nakatulala lang ito sa harapan na parang may malalim na iniisip. Riza  close the gap between her and tita.

"Mom? You should rest, I'm leaving. Babalik ako maybe tomorrow. Rest okay?" nakangiteng anas ni Riza at may awa na makikita sa mata para sa kaniyang ina. Tita close her eyes, and feel the hug of her daughter.

We bid our goodbye, nag-pahatid kami sa driver nila. Habang siya ay abala sa cellphone, I look outside. Madilim na, walang bituin at parang bubuhos ang malakas na ulan.

The car stop, unang lumabas si Riza kaya naman sumunod ako. She gave her key sa valet. I saw Dwayne talking to someone.

"Okay naba kayo?" I ask.

"I think so."

Dwayne saw us, kaya sinalubong niya kami. He kiss Riza on her forehead and hug me. "How are you?" He asked, nang bumitaw siya sa pag-kakayakap.

"Doing fine, I guess?" The man besides Dwayne look at me, so I do the same. Bahagyang na-conscious dahil sa titig niya.

"Uh, Patrick, Ysabel. Ysabel, Patrick. He's gonna be your date for tonight." Pakilala ni Riza sa amin.

Bigla kong naalala yung sinabi niya na hindi ako mag-iisa. "I heard a lot about you, so, shall we?" he interrupted my thoughts.

I nod at him at marahang ikinawit ang kamay sa braso niya, Riza and Dwaye smile at me.

"Sabi ni Dwayne, architect ka? Do you want to work at my firm?" bigla niyang saad habang papasok kami.

Bigla akong na-excite dahil sa offer niya, I nod at him. Although, Riza offer me a work too. "Should I bring my portfolio, kailan?" I ask, halatang excited.

He laugh before give me some details. Nagulat pa ako ng maka-pasok kami at flash ng camera ang sumalubong sa amin.

I don't know how to smile, mukha siguro akong natatae. Patrick held my waist and pull me close to him, my heart race. Para akong aatakihin, bigla ding kinabahan sa paligid. Like someone watching me.

"Don't mind the media, just smile." bulong ni Patrick na ikinangiti ko dahil nakiliti ako.

I feel like uneasy. Like someone observing every move I take. Nilibot ko ang tingin ko sa kumpulan ng tao para tingnan kung may nakatingin ba sa akin, pero halos lahat sila nasa akin ang tingin. Puno ng pagtataka ang mga mata. I'm being paranoid again.

"Mr. Schultz? I'm glad you came. Please enjoy the party." I look at him, sir Ivam smiling at me, no, he's grinning. Na parang may alam siya na hindi ko alam.

"It's glad to see you again, Ms. Salvador." Ako ang binati niya kaya takang tumingin sa akin si Patrick.

"Do you know each other?" he asked me.

"Uhm? He's my former boss." medyo alanganin kong sagot, ayokong mag-tanong pa siya kung bakit ako natangal. I want to forget it, and him.

"Ah, I see. By the way see you around, Mr. Schultz." Paalam ni Patrick, marahan niya akong hinitak para makalapit sa ibang table.

Patrick even introduce me na may kasama pang pam-bobola, nag-papasalamat ako at hindi na namin nakita si Sir Ivam. Because I don't know what would I feel if he's around.

"This is the last table, are you tired?" tanong niya, I shrug and smile. Kahit ang totoo ay kanina pa sumasakit ang paa ko, hindi ko nadin nakita sila Riza.

Nakipag-kamay siya then they talk about business, wala akong maintindihan kaya naman naka-tayo lang ako sa tabi niya at pilit na ngumingiti.

"Dad? Kanina pa kita hinahanap." a beautiful and seductive woman suddenly appear infront of us.

She's familiar. "Clarilyn iha?" gulat na saad ng kausap ni Patrick.

"Did you see Van?" there, I almost froze on my position, siya yung kasama ni Van kanina.

Nagulat pa ako ng maramdaman ang pag vibrate ng cellphone ko na nakalagay sa pouch na pinahiram sa akin ni Riza, nanginginig ang aking kamay na kinuha ang aking cellphone.

A message from him. Dahilan para lalo akong atakihin sa kaba.

From: Van

His hands, remove his hands on your waist baby. I'm watching, I always do.