Bambaşka Aşk

17.Bölüm/Abim..

Multimedia Melis.. Keyifli Okumalar :)

-MELİS-

Ne yani %90 Emre benim abim mi? İyiyde bu nasıl olur? Ailem nasıl olurda bunu bana söylemez? demek benden sakladığınız sır buydu.. Neden söylemediler halen anlamadım.. Rüzgar da karşım da durmuş bana bakıyor. Sanki tepkimi ölçmek gibi bir hali var.. Yavaş ama temkinli adımlarla yanına geldi.

R:M-Melis?

-Beni Emre'ye götür!-sesim çok sert çıkıştı-ki-çıkmakta da haklı.!

R:Tamam hadi gel.

Rüzgar önden çıktı. Bende arkasından çıkıp kapıyı kapatıp anahtarı çantama atıp Rüzgar'ın arabasına bindim. Benim binmem ile Rüzgar hemen arabayı çalıştırdı. Yolda ikimiz de konuşmuyorduk.. Konuşsak bile ne diyecektik ki? 22 Yıl sonra bir abim var.. Nasıl davranmam gerektiğini, nasıl hareket edeceğimi bilmiyorum.. Duygularım öyle karışık ki anlatamıyorum bile..

3 sene boyunca yanımda olan, beni koruyan, Yenge diyen, en yakın arkadaşım için anlaşma yaptığım kişi abim çıktı. Aslında bakılırsa bu çok tuhaf bir duygu. Hiç değilse bir kardeşim var. Tek kaldığım zaman sınığınacağım bir kapım var. Ailem böyle birşeyi nasıl benden saklar? Neden bana söylemediler.. Bu zamana kadar tekim diyerek Çağla ve Toprak'a sığınmıştım. Emre'nin dizinde keşke bir kardeşim olsydı diyerek ağladığım zamanlar da oldu.. Acaba bundan sonra Emre ile aram nasıl olacak? Abi mi diyeceğim? yoksa tekrar Emre'mi? Kafam öyle karışık ki.

Düşüncelerle boğuşurken hastanenin önüne gelmişiz bile.  Hemen arabadan inip hastanenin içene girdim. Yavaş adımlarla Çağla'nın olduğu kata çıktım. Emre ellerini başının arasına almış kara kara bir şeyler düşünüyordu. Yanına gittim fakat beni fark etmeyince titreyen sesime aldırmadan konuştum.

"D-duyduklarımın doğru mu?"-kafasını kaldırıp bana baktı. Hemen yanında ki sandalyeye oturup Rüzgar'a baktım ve gitmesi için işaret verdim. Rüzgar gidince bakışlarımı tekrar Emreye-abime-çevirdim.

E:Neyden bahsediyorsun?

"Rüzgar telefonla konuşurken duydum.. S-Sen  benim a-abim misin?"-şok olmuş gözlerle bana bakıyor.

E:Galiba hatta yüksek ihtimalle evet..-Şimdi ne yapacağım?

-Peki bu nasıl olur? Annem ve babam bana birşey demediler..

E:Benim doğduğum sene babam belalı bir işe bulaşmış. Adamlar beni almakla babamı tehdit edince beni Rügar'ın ailesine satmış.. Rüzgar'ın babası da beni başka bir aileye vermişler. 2 sene önce seninle Çağla hakkın da anlaşma yaptıktan sonra bana telefon geldi. Yabancı bir numaraydı. Önce açmak istemedim fakat sonra ne olur ne olmaz diye açtım. Karşıdan hiç tanımadığım bir ses vardı.. Önce alo falan dedim ses vermedi. Tam kapatmak üzereydim ki Bir yabancı kadın sesi duydum. Adının Sevgi olduğunu ve ailemin beni bırakıp gittiğini söyledi. Önce inanmadım ama bana mektup bıraktıklarını söyleyince adres verip o kadını yanıma çağırdım. Geldiğinde mektubu verip hemen geri gitti. Önce açmak istemedim.. Sonra merakıma yeni düştüğüm için açıp okudum. İçinde onların gerçek annem ve babam olmadıklarını.. Gerçek annem ve babamın beni sattığını ve beni bu aile aldığını yazıyordu. Önceleri önemsemedim.. Sonra gerçek olabilme ihtimali geldi aklıma ve araştırmaya başladım. Sonra bu konuyu Rüzgar'a söyledim. zaten onun da haberi varmış. 2 yıl boyunca raştırdık durduk. Sonra seni, anne mi ve baba mı buldum.. Ufak bir DNA testi ile bunu kanıtladık. Bundan sonra ne olacak bilmiyorum.. Bana ne diyeceksin bilmiyorum ama o kadar çok mutluyum ki senin gibi bir kardeşim olduğuna.. Hiç değilse bu hayatta tek değilsin..-hem o ağlıyor hemde ben. Dayanamayıp sarıldım..