23.Bölüm/Bi Büyük Şıllak Meselesi!

124 2 0
                                    

Mutimedia da Toprak var.  Bu arada 240 kişi olmuşuz. Hikayemi takip eden herkese teşekkür ederim. Keyifli Okumalar :)

-EMRE-

Ben Emre Yıldırım... Öz anne ve babamın yüzünden gerçek olan DEMİR soyadımı kullanamıyorum.  Onların yaptığı iğrençliği ben kendimle ödüyorum.  Çok sevgili(!) babacım ben sattığı yetmiyormuş gibi birde kardeşimi Rüzgar'a satmış. İlk bu teklif geldiğin de Rüzgar hemen beni arayıp sordu, bende kabul etmesini söyledim. Eğer kabul etmeseydi, kardeşimi 20 yaş büyükle evlendirecekti. Bu nasıl bir anne-baba ya? Onlar gibi anne-babam olduğu için utanıyorum.

Bu hayatta yanımda olanlar kişiler belli. Melis, Çağla, Toprak, Rüzgar ve Poyraz. Birde unutmadan Sultan anne ve Büşra var.

Sultan anne; Üvey annemin bile göstermediği sevgiyi, saygıyı bana gösterdi. Şuan oturduğum ev Sultan annenin. Kocası öldüğü için borçlarını ödemek için evi satılığa çıkarmış. Tesadüfen ben aldım, o kadar cana yakındı ki bir anda kanım ısındı. Bir kaç gün Sultan anney sokaklarda gördüm, en son konuşmaya karar verdim. Konuştuğum da sokak da kaldığını öğrendim. O an aklımdan geçenleri Sultan anneye söyledim. Benimle kalmasını ve küçük bir kız kuzenim olduğundan bahsettim. Tek başıma kız çocukla ilgilenemediğim için kendisinden bakıcı olarak ayriyeten bizim evde kalmasını önerdim. Sonuçta iyi kötü günlerin hatırası var o evde. Önce tereddüt etti-ki-etmekte de haklı, kim bir kaç gün önce evi sattığın kişiden iş teklifi alırsın ki? Sonra çok ihtiyacı olduğu için kabul etti. 4 senedir bizimle. Sultan anne geldiğin de Büşra 1 yaşındaydı ve Büşra'yı büyüttü. Sultan annenin kocasın da sorun olduğu için hiç çocukları olmamış. Büşra'yla o kadar çok ilgileniyordu ki sanki kendi çocuğuna bakıyor. Sultan annenin yeri bende çok ayrı.

Melis; Kardeşim.. Hemde öz kardeşim. Önce öğrendiğim zaman inanamadım. İnsan öz kardeşine bir zamanlar yenge der mi? Ama ben dedim.. O zamanlar kardeşim olduğunu bilmiyordum. Zamanla dizim de ağlardı, keşke kardeşim olsaydı diye. O ağladığı zaman benim de kalbim sıkışırdı, nefes alamayacak durum da olurdum. Hani derler ya krdeşine ne olduysa sana da etki eder ya? Aynen de öyle oluyor. Melis'in bütün zor zamanların da yanında oldum, destek çıktım. Ara sıra ona yenge derdim sırf sinirlendirmek için.  Hele o ilk abi deyişi içimi sızlattı. O kadar masum ve savunmasız söyledi ki o an orada sarılacaktım ama benim sarılmama fırsat vermeden kendi sarıldı. Çok seviyorum kardeşimi..

Toprak; Çok fazla tanımıyorum ama iyi birine benziyor. Geldiği zaman kızları eğlendirmesini çok seviyor. İğrenç iğrenç espirilere bile gülüyor sırf kızlar üzülmesin diye. Bence gerçek arkadaşlık böyle birşey.

Poyraz; Bizim saftitirk, çok konuşan bir o kadar da sert bi kişiliği var. Severim kendisini.. Zaten ben Rügar ve Poyraz ayrılmaz 3lüyüz. Bizim ki Toprak'a fena şekilde tutulmuş. O zaman biz de 3 lü düğün yaparız :D

Rüzgar; Poyrazdan daha yakınım, her derdi beraber göğüs gerdik, ölümlere bile beraber gittik. Her şeyimi bilir. Bende onun herşeyini bilirim. Mesala halen Melis'e yaptıklarından pişmanlık duyması, halen onu köpek gibi sevmesi ve asla onu yarı yolda bırakmaması. Zaten istesede öyle bir şey yapamaz. Güvenim sonsuz Rüzgar'a..

Büşra; Bu küçük cadı şu bir senedir hayatımın önemli yerlerinde. Öz babası olmadığım halde bana baba deyişi kalbimi sızltıyor, içimde tuhaf hisler geçiyor. Acaba öz çocuğum olsa aynısı olur mu diye düşünmeden edemiyorum. Çağla'ya anne deyişi bana baba deyişi her seferin de içimde tuhaf şeyleri harekete geçiriyor.  Çok seviyorum Büşra'yı ya..

Çağla; Hayatımın merkezi. 2 senedir aklımdan çıkmıyor. İlk onu cenazede gördüm, Saçı başı dağılmış, solgun görünmesine rağmen dik duruşu dikkatimi çekti. İlk zamanlar hiç aklımdan çıkmadı. Sonra lışveriş merkezin de görünce bana pas vermemesine rağmen o an ki halina aşık oldum hem de ilk görüşte. Kim demiş ilk görüşte aşk olmaz diye, bak işte ben oldum! İlk sevgili olmamız biraz zorla oldu ama sonuçta oldu. İlk öpücüğü bana ait. Bu zamana kadar hiç bir kızın ilk öpücü bana ait olmamıştı. Bunu öğrendiğim de Çağla'ya daha çok aşık oldum.  İlk seni seviyorum deyişi; O an bozuk plak gibi "ben mi?" deyip durmuştum. Rüzgar2ın kafama vurmasıyla kendime gelmiştim. O an ki heyecanla Çağla'yı döndürmeye başlamıştım.İlk beni kardeşinin mezarlığını götürmesi ve tanıştırması benim için dahaönemliydi, çümkü söz vermişti ne zaman bana aşık olursa ya da gerçekten severse Yağmur'un mezarlığına götürecekti. Şimdi ise evliniyoruz ve ben çok mutluyum..

Bambaşka AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin