Bambaşka Aşk

26.bölüm/ İlk İş Günü

Multimedia; İlk resim Toprak'ın işe giderken giydiği kıyafet. İkincisi; Melis'in Üçüncüsü ise Çağla'nın. Keyifli Okumalar :))

-EMRE-

Kapı da çocuk esirgeme kurumunu görünce neye uğradığımı şaşırdım ama kısa sürede kendimi topladım. Zaten ben toplanlana kadar Çağla yanıma geldi. Funda hanım (hatırlamayanlar için söylüyorum, çocuk esirgeme kurumundan gelen kişi) Büşra'yı almaları gerektiğin de Çağla ağlamaya başladı. Ya arkadaş! Bu kadınlar da ne kadar çok ağlıyorlar böyle! Böcek görseler ağlayacak duruma geliyorlar, Allah biz erkeklere sabır versin.

Hayır yani, biraz soğuk kanlı olsalar ne olurdu? Birde kadınlar erkeklerdn yaratılmıştır derler.. Nerdeeee? Bunlar resmen bebek gibi ağlıyorlar. Neyse biraz daha konuşursam kızlar beni parçalayacaklar. Hadi ama kızlar! Bu yakışıklıya kıyabilecek misiniz? Ahahahha :D Bende öyle tahmin etmiştim. Bana kıymayacağınızı biliyorum.

Funda hanım ve Serkan beyle kısa bir konuşma yapıp kartları alıp, Büşra'yı benim bırakacağımı söyledim. Onlar da anlayışla karşılayıp kartlarını bana bıraktılar. Onları yolcu edip içeriye geçtik. Kısa bir durum konuşması yapıp; 2 hafta sonra düğün olmak üzere kararlarımızı ortaya döktük. Kızlar biraz daha oturup kalktılar. Zaten etfarı onlar temizlediler. bizim cazgırlara hizmetçi çağıralım dediğim de;

"Etekleri kıçlarını zor kapatıyor."

"Bilerek frikik verecekler."

"Bilerek eğilecekler."

"Bilerek geç kalacaklar" V.s gibi cümleler duyduğumuzdan vazgeçtik ve kızlar kendi araların da kararlaştırıp, Sultan anneyi de yukarıya yollayıp etrafı toplamaya başladılar. Tabi ara da bizde "Çöpleri toplayın, babanızın uşağı yok, daha ne oturuyorsunuz" gibi cümleler de kullanmaktan geri kalmadılar :D

Kızlar gittikten sonra tam kıçımı koltuğa koyacaktım ki tekrar kapıyı çalmaya başladı. Acaba kızlar mı dedik ama kapının öküz gibi çalınmasından onlar olmayadığına kaanat getirdim.

-Kim lan bu gece gece alacaklı gibi çalan?

R:Ne bilim ben ya, kain miyim?

-Çok konuşma da kapıya bak :D

R:Oldu başka emrin?

-Lan kalksana, birazdan tüm ev halkı hatta tüm İstanbul halkı bizi dövecek :D

R:Off offf :D

Rüzgar oflayarak kapıya gidince bende yukarıya çıkmaya başladım. Büşra nerede yatmış merak ettim şu takım elbiseden de kurtulmam lazım aşırı derece de beni boğuyor. Odamın önüne gelince vakit kaybetmeden kapıyı açtım ama içeriye geçemedim. Büşra benim yatakta yatmış yastığıma da sıkıca sarılmış uyuyor. Sessizce odama girip kapıyı kapatıp Büşra'nın yanına doğru ilerledim. Üstüne ince pikeyi örtüp alnına bir öpücük bırakıp dolabıma doğru ilerledim. İçinden Adidas şortumu alıp üstüne de yine adidas olan beyaz t-şörtümü giyip sessizce odadan çıktım. Merdivenlerden inerken Rüzgar'ın sesi geliyordu ama bir kişinin daha geliyordu. Hızlı adımlarla aşağıya inip gelen kişiye baktım. Aaaaaa! Lan bu Poyraz! Hani bu yarın gelecek di? Hemen yanlarına gidip koltuğa oturdum.

-Lan? Hani sen yarın gelecektin?

P:Süpriz yapmak istedim :D

-Kapıyı alacaklı gibi çalmakla mı?

R:HAahahahaah :D Aynen abi ya, sen niye alacaklı gibi kapıyı çaldın?

P:Ne bilim ben ya :D Heyecan yaptım galiba :D