-14-Operasyon

139 4 1
                                    

Yayınlamayacağım falan dedim ama dayanamadım :3  Eee nasılsınız? Neyse tutmayayım sizi.

Aklıma gelen dahiyane fikirle sırıttım.

“Hayal abla?”

“Efendim Öykücüm.”

“Ne oynicaz?” 

“Şimdi bu pek oyun  sayılmaz ama çok eğlenceli olacak. Gelin anlatayım.” Kızlar koşarak yanıma sokuldular. ‘Dahiyane Fikir’ dediğim planımı anlattım.

“Şimdi kızlar Anladınız değil mi?” Merdivenlerden elinde küçük bir çantayla Rüya indi.

“Hayal abla benim önceden aldığım telsizler vardı 4 tanesini getirdim.”

“Aferim. İşte şimdi oldu!” Sevinçle ellerimi çırpıp hafifçe zıpladım.

“Kızlar hazır mısınız? Ne yapacaksınız üzerinden geçelim.”

“Ben abimi oyalicam.”

“Evet. Öykü?”

“Koridoru kontrol edeceğim.”

“Tamam. Elif?” Elif de Rüya’nın arkadaşı.

“Ben girişi kontrol edeceğim.”

“Benim de ne yapacağımı biliyorsunuz. Haydi herkes yerine. Operasyon başlasın!” Rüya odamdan çıkıp Mert’in odasının önüne gitti. Öykü koridor’un girişine, Elif aşağıya.  Bende başparmak yukarı hareketi yapıp mutfağa geçip hazırlanmaya başladım. Telsizden ses geldi. Rüya konuşuyordu.

“İçeriye giriyorum.”  Özel tarifimi yapmaya koyuldum. Küçük bir tencerenin yarısına kadar tuz koydum. Üzerine çeyrek bardak su. 

“Aşağıya iniyorlar.” (Öykü) Gülümseyip özel tarifime geri döndüm. Dış kapının açılıp kapanma sesi duyuldu.

“Kapıdan çıktılar.” (Elif) Rüya’nın telsizine kulaklık taktığımızdan Mert bizi duyamıyordu.

“Rüya onu götürebileceğin en uzak yere götürüp oyala. Bul işte bir şeyler.” Dedikten sonra tuzun üzerine bir bardak ayran koydum. Altını yaktım. Biraz karıştırıp 3 yumurta kırdım.  Hepsi birbirine karıştı. Bulamaç gibi bir kıvama geldiğinde içine bolca kakao koydum. Tekrar karıştırıp yarım bardak süt ekledim. Altını karıştırıp buz kalıplarına boşalttım. Ama dondurmadım. Katılaşınca şekli olsun diye koydum buz kalıbına.

“Rüya ne durumdasın?”

“Abim eve giriyor. Elif!”

“Anlaşıldı.” İçerien tıkırtılar geldi ve kapı açıldı. Elif ve Mert’in sesleri geldi.

“Mert abi televizyonu açamadım.” Kapı açıldı sanırım Rüya geldi.

“Bekle Elifcim açim. Öykü nerede?”

“Tuvalete gitti.”

“Tamam.” Biraz ses gelmedi.

“Rüya yaralanmış gibi yapabilir misin?” dedim telsize. Daha çok işimiz vardı.

“Bilmiyorum.” Salona gittim.

“Mert telefonunu verir misin?” Düz bir tonda konuştum. Hala trip atıyordum ve sanırım rekoruma gidiyorum. Bana bakıp telefonunu uzattı.

“Okan’ın numarası var mı?”

“Ne yapacaksın?” Sinirlenmeye başladığını hissetmemle gülümsedim ve telefonda Okan ismini aradım.

Just ImagineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin