BAY 'E' |Texting (FİNAL)

~40~

:)

***

Karşımda ki kişinin bay 'E' olduğuna hâlâ inanamıyordum. Şaşkınlıktan açılan ağzımı kapattım ve ona biraz daha yaklaştım. Bir nefeslik yakınımda bana parıldayan gözlerle bakıyordu.

Birden onu itip kendimden uzaklaştırdım. Bana korku dolu gözlerle bakıyordu. Onu burada bırakıp gideceğimi düşünüyordu. Elimi yumruk yapıp göğsüne indirdim. Pek bir etki etmemişti.

Bir anda boynuna atlamamla şaşkına döndüğünü anlamak zor değil. Yarım ağız sırıtarak sarılıyordum ona. Eli hemen belime gitti. Sım sıkı sarmaladı beni. Gözlerimi kapattım ve bu ânın tadını çıkardım. Kafasını boynuma gömmüştü. Derin bir nefes alarak fısıldadı.

"Çok korkuttun be bal peteğim."

Güldüm. Sarıldığım kişi Eser Karayaş'tı! Bay 'E', Eser Karayaş'tı. Ve ben ondan ayrılmak istemiyordum. Evet, kendime itiraf ediyorum! Ben bay 'E' den ayrılmak istemiyorum!

Sadece öyle kaldık. Sım sıkı sarılı bir şekilde kaldık. İkimizde mutluyduk. Kendimi mutlu hissediyordum. Mesajlarıyla aklımı karıştıran, bana garip duygu değişimleri yaşatan adam. Bence onunla bir geleceğimiz olabilirdi. Öyle değil mi?

"Seni çok seviyorum." diye fısıldadı tekrar. "Artık asla, ama asla kimse seni benden ayıramaz!"

Sahiplenici tavrı hoşuma gitmişti. Gülümsedim. Biraz geri çekildim. Ayrıldığımızda elleri hâlâ belimdeydi. Bende omuzlarını tutuyordum. Aklıma gelen düşünceyle şaşkınca sordum.

"Okulun arka bahçesine de gelmiştin. Ama sesin farklıydı?"

Güldü. Tek eli cebine gitti. Merakla beklerken, küçük bir cihaz çıkardı cebinden. Şaşkınca ona döndüm.

"Eser Karayaş işini asla şansa bırakmaz güzelim."

Bu adam fazla zekiydi. Elimi tuttu. Allah'ım ölücem! Gerçekten şuan heyecandan bayılabilirim!

Karşımda ciddi bir yüz ifadesi takındı. Derin bir nefes aldı.

"Şimdi sana soruyorum güzelim," Başımı salladım. "Benimle devam mı? Yoksa burada bitsin mi?"

Yüzümün şekil değiştirmesi bir oldu. "Bilmiyorum ama," Yüzü düştü. "Seni bırakmak istemiyorum." Neşeli yüzü geri gelmişti. Birden tekrar sarılmasıyla afalladım.

"Ben anlayacağımı anladım güzelim."

Neyi anladın hıyar?

"Sen bundan böyle Eser'in bal peteği, kimselerle paylaşmayacağısın.."

Vücudumdaki kanların yanağıma hücum etmesi normal miydi?

Sadece kafamı göğsüne koyarak sakladım yüzümü. Şimdi biz neydik?

"Melis?!"

Anne?

***

S.D.